خصوصیات حضرت علی اکبر علیه السلام

خصوصیات حضرت علی اکبر علیه السلام

در این نوشتار سعی داریم در مورد خصوصیات و ویژگی های اسوه و الگوی جوانان عالم، حضرت علی اکبر علیه السلام مطالبی ارائه نماییم.  

علت الگو بودن حضرت علی اکبر علیه السلام

آنچه باعث الگو بودن حضرت علی اکبر علیه السلام می شود ظاهر و صدای او نیست بلکه ویژگی اخلاق و گفتار اوست که شبیه به اخلاق و گفتار پیامبر خداست. یعنی نوع سلوک و رفتار او منطبق با رفتار پیامبر است و بی شک این، بزرگترین برتری است. 

حضرت علی اکبر شبیه پیامبر بودن یا شدن؟

حضرت علی اکبر علیه السلام بزرگترین پسر امام حسین(علیه السلام) است که طبق فرموده خود حضرت، شبیه ترین افراد به جدّش رسول خدا بود. وقتی جوان رعنای امام حسین(علیه السلام) وارد کارزار می شود حضرت سیّد الشهداء(علیه السلام) می فرمایند: اللّهُمَّ اشهَد عَلى هؤُلاءِ القَومِ، فَقَد بَرَزَ إلَیهِم غُلامٌ أشبَهُ النّاسِ خَلقاً و خُلُقاً و مَنطِقاً بِرَسولِکَ مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله، کُنّا إذَا اشتَقنا إلى وَجهِ رَسولِکَ نَظَرنا إلى وَجهِهِ؛ خدایا! تو بر این قوم، گواه باش که جوانى به سوى آنان رفت که از نظر صورت، سیرت و سخن گفتن، شبیه ترین مردم به پیامبرت محمّد صلى الله علیه وآله وسلم بود؛ و ما هر گاه مشتاق روى پیامبر خدا صلى الله علیه وآله وسلم مى شدیم، به روى او مى نگریستیم.(مقتل الحسین(علیه السلام)، خوارزمی، ج٢، ص٣٠) شاید جوان ها بگویند اینکه حضرت علی اکبر علیه السلام از نظر ظاهر، شبیه به پیامبر بوده است، خلقتی خدادادی است؛ لذا مزیّت و برتری محسوب نمی شود؟ در پاسخ باید گفت این سخن، منطقی است، امّا آنچه باعث الگو بودن حضرت علی اکبر علیه السلام می شود ظاهر و صدای او نیست بلکه ویژگی اخلاق و گفتار اوست که شبیه به اخلاق و گفتار پیامبر خداست. یعنی نوع سلوک و رفتار او منطبق با رفتار پیامبر است و بی شک این، بزرگترین برتری است و باعث می شود تا او شایسته الگو بودن برای همگان باشد.

صدای اذان پیامبر

وقتی کاروان حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) در منزل رُهَیمه برای نماز ظهر توقّف کردند، حُر نیز با هزار سوار به ایشان رسید. امام، به فرزندشان حضرت علی اکبر علیه‌السلام فرمان دادند که اذان بگوید: صدای اذان حضرت علی اکبر علیه‌السلام، آن روز در فضا پیچید، گویا رسول خداست که اذان می گوید. در معارف دینی اذان از جایگاه خاصّی برخوردار است. رسول خدا می فرمایند: یُغْفَرُ للمؤذّنِ مَدُّ صَوتِهِ و بَصَرِهِ و یُصدِّقُهُ کلُّ رطْبٍ و یابِسٍ و له مِن کُلِّ مَن یُصلّی بأذانِه حَسَنةٌ؛ مؤذّن تا جایى که صدایش مى رسد و نگاهش کار مى کند، به همان اندازه آمرزیده مى شود و هر خشک و ترى[گفته] او را تصدیق مى کند و به تعداد هر نفرى که با اذان او نماز بگزارد، حسنه اى برایش منظور مى شود.(بحار الأنوار: ۸۴/۱۰۴/۲) اذان گفتن، از بزرگترین شعائر دینی و از مصادیق بارز امر به معروف است. لذا اجابت دعوت مؤذّن، دارای پاداش فراوانی است.

در همین رابطه پیامبر اکرم صلّی الله علیه وآله وسلم فرمودند: مَنْ أَجَابَ الْمُؤَذِّنَ وَ أَجَابَ الْعُلَمَاءَ کَانَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ تَحْتَ لِوَائِی وَ یَکُونُ فِی الْجَنَّةِ فِی جِوَارِی وَ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ ثَوَابُ سِتِّینَ شَهِیدا؛ هرکس به موذن و دانشمند روى آورد روز قیامت در زیر پرچم من و در بهشت همسایه من خواهد بود و براى او در نزد خدا ثواب شصت شهید است.(جامع الاخبار(شعیری)، ص 68) یک جوان تراز، باید همچون حضرت علی اکبر علیه السلام طلایه دار امر به خوبی ها باشد.

پیشنهاد امان، در میانه کارزار

آیا می دانید که به حضرت علی اکبر علیه السلام نیز در میانه میدان پیشنهاد امان داده شد؟! عکس العمل گفتاری و رفتاری ایشان، پرده از معرفت و اوج مقامشان برمی دارد. مردی از شامیان، حضرت علی اکبر علیه السلام، فرزند امام حسین(علیه السلام) را که مادرش آمنه، دختر ابو مُرّه بن عُروه بن مسعود ثقفی بود، و مادر آمنه نیز دختر ابو سفیان بن حَرب(جدّ یزید) بود، فرا خواند و گفت: تو با امیر مؤمنان[یزید]، خویشاوندی داری و به او نزدیکی. اگر بخواهی، ما به تو امان می دهیم و به هر کجا که دوست داشتی، برو! حضرت علی اکبر علیه‌السلام گفت: «بدان که به خدا سوگند رعایتِ خویشاوندیِ پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلم)، لازم تر از رعایت خویشاوندی ابو سفیان است!» سپس، به او هجوم بُرد و چنین سرود :من علی، پسر حسین بن علی ام . به خانه خدا سوگند که ما به پیامبر خدا(صلی الله علیه وآله وسلم)، نزدیک تریم از شمر و عمر[بن سعد] و ابن زیاد!( الطبقات الکبری؛ ج1، ص470) این نمونه ای از رفتار الگوی یک جوان مؤمن و انقلابی است که هیچ پیشنهادی، نه تنها او را از دفاع از حق باز نمی دارد، بلکه او افتخار خود را در دفاع از حق می داند نه چیز دیگری!

مطالب مرتبط و پیشنهادی : ماه محرم - ویژه نامه خون خدا (امام حسین علیه السلام)