شعر | ضیاءالصالحین

فراز منبر نی قرص ماه می بینم / سعید بیابانکی

او که نامش کوه ها را از غرور انداخته ست / سعید بیابانکی

چگونه گل نکند بغض جمکرانی من / سعید بیابانکی

عشق هر روز به تکرار تو بر میخیزد / سعید بیابانکی

عمری گذشت و ساخته ام با نداشتن / سعید بیابانکی

زبان مشترک مردم جهان شعر است / سعید بیابانکی

پدر من به تنهایی ادبیات پایداری بود / سعید بیابانکی

نکند به ما نتابی گل آفتابگردان / سعید بیابانکی

خدا کند که بهار رسیدنش باشد / سعید بیابانکی

مایه داری دیدم آنجا بود چینی بند زن / سعید بیابانکی

اشکی که روی گونه من پا گذاشته است / سعید بیابانکی

مادر کجاست قبله نمایی که داشتم / سعید بیابانکی

بازگشت بالا