شعر اجتماعی | ضیاءالصالحین

گندم را از دهان مردم نبرید / امید مهدی نژاد

آدم از شهر شهر از آدم خسته است / امید مهدی نژاد

تاریک و سرد مثل زمین آسمان مان / امید مهدی نژاد

شمشیرها بخوابید دعوا سر لحاف است / امید مهدی نژاد

دزدها بیدارند پاسبان ها مست اند / امید مهدی نژاد

تا کی بنیشیم که قانون بنویسید / امید مهدی نژاد

از حق حتی دو حرف گفتن تلخ است / امید مهدی نژاد

الا دختر که دل پیشت اسیره / امید مهدی نژاد

ماه شعبان رسید ماه سه ماه / یوسف رحیمی

شیعه زخم های مولا باش / یوسف رحیمی

عشق من سینمای ده نمکی است / سعید بیابانکی

گر به شورا راه یابد پای من / سعید بیابانکی

بازگشت بالا