مرگ / شاعر : قیصر امین پور
ما
در تمام عمر تو را در نمی یابیم
اما
تو
ناگهان
همه را در می یابی!
گل ها همه آفتابگردانند
راستی روزهای سه شنبه پایتخت جهان بود! / شاعر : قیصر امین پور
بهترین لحظه ها
روزها
سالها را
با تمام جوانی
آرمانشهر / شاعر : قیصر امین پور
خدا روستا را
بشر شهر را...
ولی شاعران آرمانشهر را آفریدند
چهارم شخص مجهول / شاعر : قیصر امین پور
باری من و تو بی گناهیم
او نیز تقصیری ندارد
پس بی گمان این کار
باور نمی کنم که ناگهان به سادگی آب از ساحل سلام دل برکنم / شاعر : قیصر امین پور
باور نمی کنم
که ناگهان به سادگی آب
گل های کاغذی نیز با سیم خاردار در چشم ما عزیز نمی مانند / شاعر : قیصر امین پور
وقتی که غنچه های شکوفا
از خوبی تو بود که من بد شدم! / شاعر : قیصر امین پور
اما
با این همه
تقصیر من نبود
که با این همه...
گفت: احوالت چطور است؟ / شاعر : قیصر امین پور
گفت: احوالت چطور است؟
گفتمش: عالی است
مثل حال گُل!
راستی در میان این همه اگر تو چقدر بایدی! / شاعر : قیصر امین پور
در تمام طول این سفر اگر
طول و عرض صفر را
شنبه / شاعر : قیصر امین پور
خدا ابتدا آب را
سپس زندگی را از آب آفرید
جهان نقش بر آب
و آن آب بر باد...*