بهانه

از باغ می برند چراغانی ات كنند
تا كاج جشنهای زمستانی ات كنند

شبان آهسته می گریم - پرواز همای

صحرا صحرا دویده ام سرگردان از پی تو
دریا دریا گذشته ام در طوفان از پی تو

دست از دنیا کشیده ام بی سامان از پی تو