صفحه ای از نور(دانلود متن، ترجمه، صوت)/ صفحه 102(سوره نساء، آیات 148 الی 154) - استاد منشاوی

۞ لَّا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَن ظُلِمَ ۚ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا (148)

148) خداوند بدگویی بلند و آشکار ( مانند غیبت ، بهتان ، نکوهش ، سعایت و نفرین ) را دوست ندارد ( کراهت تشریعی شدید یا خفیف دارد ) جز برای کسی که بر او ستم رفته باشد ، و خداوند همواره شنوا و داناست. إِن تُبْدُوا خَيْرًا أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُوا عَن سُوءٍ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِيرًا (149)

149) اگر کار خیری را آشکار سازید یا آن را پنهان دارید یا از بدی ( دیگران ) درگذرید ( در همه متخلّق به اخلاق خدا شده اید و ) همانا خداوند همواره با گذشت و تواناست.

إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَيُرِيدُونَ أَن يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللَّهِ وَرُسُلِهِ وَيَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَيُرِيدُونَ أَن يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذَٰلِكَ سَبِيلًا (150)

150) البته کسانی که به خدا و فرستادگانش کفر می ورزند و می خواهند میان خدا و فرستادگانش ( در حقانیّت و اعتقاد ) جدایی افکنند و می گویند: ما به برخی ایمان می آوریم و به برخی کفر می ورزیم ، و می خواهند میان آنها ( میان ایمان به همه و کفر به همه ) راهی پیش گیرند.

أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا (151)

151) آنها در حقیقت همان کافران ( مطلق ) اند ( زیرا انکار برخی از آنها انکار همه است ) ، و ما برای کافران عذابی خوارکننده آماده کرده ایم.

وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَلَمْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ أُولَٰئِكَ سَوْفَ يُؤْتِيهِمْ أُجُورَهُمْ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا (152)

152) و کسانی که به خدا و فرستادگانش ایمان آوردند ، و میان هیچ یک از آنان جدایی نیفکندند ( همه را تصدیق کردند ) ، آنهایند که ( خدا ) به زودی پاداششان را خواهد داد ، و خداوند همواره بسیار آمرزنده و مهربان است.

يَسْأَلُكَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَن تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتَابًا مِّنَ السَّمَاءِ ۚ فَقَدْ سَأَلُوا مُوسَىٰ أَكْبَرَ مِن ذَٰلِكَ فَقَالُوا أَرِنَا اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ۚ ثُمَّ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ فَعَفَوْنَا عَن ذَٰلِكَ ۚ وَآتَيْنَا مُوسَىٰ سُلْطَانًا مُّبِينًا (153)

153) اهل کتاب از تو درخواست می کنند که کتابی از آسمان برای آنها فرود آوری! حقیقت این است که آنان از موسی بزرگتر از آن را درخواست کردند و گفتند: خدا را آشکارا به ما نشان ده! پس به کیفر ظلمشان آنها را صاعقه ( آسمانی ) فرا گرفت. و باز پس از آنکه دلایل روشن به آنها رسید گوساله را به خدایی گرفتند ، پس ما از آن نیز درگذشتیم ، و به موسی برهانی روشن ( و قدرتی آشکار ) دادیم.

وَرَفَعْنَا فَوْقَهُمُ الطُّورَ بِمِيثَاقِهِمْ وَقُلْنَا لَهُمُ ادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُلْنَا لَهُمْ لَا تَعْدُوا فِي السَّبْتِ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا (154)

154) و کوه طور را برای پیمانشان ( برای بستن پیمان به پذیرش تورات و عمل به آن ) بر فراز سر آنها بلند کردیم ، و به آنها گفتیم: از این در ( در بیت المقدس ) سجده کنان ( با کمال تواضع ) وارد شوید ، و به آنها گفتیم: در روز شنبه ( از حریم حرمت صید ماهی ) تجاوز نکنید ، و از آنان پیمانی سخت و استوار گرفتیم.