دستی که سنگ می اندازد / شاعر : امید مهدی نژاد
می توانست سیب بچیند
از درخت های سرزمین مادری اش
می توانست سیب بچیند
از درخت های سرزمین مادری اش
کوچه های ابتذال، خانه های انفعال
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
در سرم پیچیده باری های و هوی کربلا
جنگ است، فرزندانِ آرش! تیر بردارید
به شب و پنجره بسپار که بر می گردم
از ژرفنای مبهم تقدیر می رسی
دیشب قول گندم و سیبم دادند