تعريف اعتكاف

اعتكاف در لغت به معناى حبس كردن و درنگ نمودن و توقف و گوشه نشينى براى عبادت است.[1] همچنين به معناى اقبال و روى آوردن به چيزى و ملازمت آن بر سبيل تعظيم است.
و اعتكاف در شرع، التزام به توقف و درنگ در مسجد به قصد قربت است.[2]
به عبارت ديگر اعتكاف عبارت است از: «اقامت كردن براى حداقل سه روز در مسجد به قصد عبادت با مراعات شرايط لازم.»[3]
نيز در تعريف اعتكاف آمده است:
هو اللبث فى المسجد بقصد العبادة[4]
اعتكاف، درنگ كردن در مسجد به منظور عبادت است.

 

[1]  مجمع البحرين، ج 5، ص 103.
[2]  مفردات راغب، ص 350.
[3]  دائرة المعارف بزرگ اسلامى، ج 9، ص 355.
[4]  عروة الوثقى، ج 2، ص 246.

Share