مثبت و منفی کلبه عمو پورنگ

مثبت و منفی کلبه عمو پورنگ

یکی از سریالهای پرمخاطب که برای گروه کودک و نوجوان ساخته شده و محصول گروه اجتماعی شبکه دو می باشد مجموعه تلویزیونی «کلبه عمو پورنگ» است.

این مجموعه از نظر محتوایی سعی دارد که مضامین ارزشمندی مثل اعتماد به نفس را در قالب نمایشی فانتزی با بازیگرانی که عمدتاً نقش حیوانی را دارند به کودکان و نوجوانان بیاموزد که نکته مثبت این مجموعه را می توان همین موضوع دانست.

2 ویژگی مهم را می توان از موضوعات قابل نقد این مجموعه دانست:

موضوع اول داستان موسیقی است؛

این مجموعه را تقریبا می توان به عنوان یک برنامه موزیکال  تلقی کرد.

نکته مهم در این جا خود را نمایان می کند و آن هم موزیک هایی است که اکثرا مصداق موسیقی مطرب و حرام است، به حدی که در بعضی اوقات بازیگران نیز بدنی تکان می دهند و رسما می رقصند.

این موسیقی به گونه ای است که به هیچ عنوان قابل توجیه نیست و با فتوای هیچ فقیهی، حتی با فتوای کسانی مثل رهبر انقلاب که فتوای راحت تری نسبت به سایر مراجع در این باره دارند نیز سازگاری ندارد. 

اثبات این موضوع کار پیچیده ای نیست و کسی که اندک اطلاعی درباره احکام موسیقی داشته باشد به این نتیجه خواهد رسید.

درست است که برخی موسیقی ها مشکوک است و نمی توان به راحتی آن را مصداق موسیقی حرام دانست، ولی دست کم اکثریت موسیقی که در این مجموعه ساخته و پخش می شود مصداقی بی چون و چرا از موسیقی حرام است. 

با این اوضاع حقیقتا چگونه می توان نوجوانان را توجیه کرد که ما در شرع  موسیقی حرام نیز داریم.

آیا با این اوضاع کسی به راحتی می تواند پذیرا باشد؟ 

طبیعتا نوجوان با تناقضاتی روبه رو خواهد شد و به راحتی توجیه نمی شود. 

نکته دوم که جای انتقاد دارد نحوه بازی کردن برخی بازیگران زن این مجموعه است که بعضا با ناز و عشوه همراه است که طبیعتاً چنین رفتاری نیز در حضور نامحرم مشروع نیست.

مصداق بارز این ادعا بازی های سپیده خداوردی در نقش "مگو" است که لحن و بیانش در اکثر اوقات تقریبا عشوه آمیز است.

ممکن است که توجیه عوامل مجموعه این باشد که این برنامه برای کودک و نوجوان است و برای لطافت کار و توجیهاتی از این دست اقتضای اینگونه رفتارها منعی ندارد؛

ولی نکته این است که درست است که مخاطب، کودک و نوجوان است؛ ولی آیا فقط کودکان شاهد این عشوه گری ها هستند؟

عده ای نامحرم در پشت صحنه و جلوی صحنه شاهد این وضعیت هستند و بعد از آن جمعیتی میلیونی شاهد این مجموعه خواهند بود که طبیعتاً بخشی از این جمعیت، شامل نامحرمان بزرگسال می شود.

البته ناگفته نماند که گریم و آرایشی که برخی از این بازیگران زن نیز دارند بدون رعایت ضوابط شرعی است و همان مشکل عشوه گری را دارد. بنابراین باید چاره ای اندیشیده شود که هم برای مخاطب کودک و نوجوان جذابیت داشته باشد و هم  ضوابط  شرعی رعایت گردد.