احکام ازدواج موقت و صیغه آن

احکام ازدواج موقت و صیغه آن

1. در ازدواج موقت، رضایت طرفین و خواندن صیغه کافی است و نوشتن و شاهد گرفتن لازم نیست.

2. خود زن و مرد می توانند صیغه عقد را بخوانند. ابتدا مدت عقد (از یک ساعت تا چند سال) و میزان مهر (مثلاً از هزار تومان تا ...) را معین کنند و بعد صیغه عقد را بخوانند.

«صیغه عقد»

زن می گوید:

«زَوَّجتُکَ نَفْسی فی المُدَّةِ الْمَعْلوُمَه عَلَی الْمَهْرِ الْمَعْلوُم» (خودم را به تو تزویج کردم برای مدت معین با مهر معین)؛

بعد مرد می گوید:

«قَبِلْتُ» (قبول کردم).

تبصره: اگر خود مرد و زن نتوانند صیغه را به عربی صحیح بخوانند به هر لفظی که صیغه را بخوانند صحیح است. اما باید لفظی را بگویند که معنی «زَوَّجْتُ و قَبِلْتُ» را بفهماند.

3. عقد موقت طلاق ندارد بلکه جدا شدن زن و مرد بواسطه تمام شدن مدت عقد و یا بخشیدن مدت (مرد باقیمانده زمان عقد را به زن می بخشد) می باشد.

4. اگر کسی زنی را به عقد خود درآورد، اگر چه نزدیکی نکرده باشد مادر آن زن به آن مرد محرم می شود و اگر نزدیکی کرده باشد، اگر آن زن از مرد دیگری دختر داشته باشد دختر آن زن نیز به آن مرد محرم می شود و مرد هرگز نمی تواند با آن دختر ازدواج کند.

5. تعریف عدّه: مدت زمانی را که زن نمی تواند با مرد دیگری ازدواج کند عدَه می گویند. این مدت پس از طلاق (در عقد دائم) و یا اتمام مدت زمان (در عقد موقت) و یا فوت شوهر شروع می شود.

6. عدَه عقد موقت دیدن 2 بار عادت ماهیانه زنان است. عدَه عقد دائم از زمان طلاق، دیدن 3 بار عادت ماهیانه است. عدّه وفات شوهر، 4 ماه و 10 روز است اگر چه زن یائسه یا متعه باشد.

7. زن یائسه (زن غیرسیدی است که سنش بالاتر از 50 سال یا سیده ای که سنش بالاتر از 60 سال باشد) عدّه طلاق و عدّه اتمام عقد موقت ندارد.

8.   در احکام عده آمده است اگر مردی زنی را که در عدّه دیگری است برای خود عقد کند آن زن بر او حرام می شود.