حمزه که رفت / یوسف رحیمی

حمزه که رفت / شاعر : یوسف رحیمی

حمزه که جان عالم و آدم فداي او
لب باز مي کنم که بگويم رثاي او

مردي که در شجاعت و هيبت نمونه بود
در غيرت و شکوه و شهامت نمونه بود

شير خدا و شير نبي فارس العرب
در انتهاي جاده ی مردانگي، ادب

هم يکه تاز عرصه ی جنگ و نبردها
هم آشناي بي کسي اهل دردها

هنگام رزم و حادثه مردي دلير بود
خورشيد آسماني و روشن ضمير بود

شب هاي مکه شاهد جود و کرامتش
گل داشت باغ شانه ی او از سخاوتش

او صاحب تمام صفات حميده بود
دل را به نور حضرت حق پروريده بود

الگوي اهل سرّ و يقين بود طاعتش
يعني زبانزد همه مي شد عبادتش

در آسمان مکه ی دلها ستاره بود
بر قلبهاي خسته اميدي دوباره بود