کفن کهنه 

ابلهی در زمان نزدیک به مرگ به سر می برد. گفت: بگردید و کفن کهنه ای بیابید.
گفتند: برای چه؟
گفت: تا بعد از مرگ مرا در آن پیچید و در گور نهید. و چون نکیر و منکر آیند و کفن کهنه ببیند، گمان برند که این مرده دیرینه است. سوال نکنند و جوابی نیز بر من لازم نشود.

منبع: علی صفی، لطایف الطوایف، ص 408.