برنارد ریمان، ریاضی دان آلمانی در 17 سپتامبر 1826م در خانواده ای تنگ دست در آلمان به دنیا آمد. پدرش كشیش فقیری بود كه خود را به آب و آتش می زد تا وسایل تحصیل برنارد را آماده كند. برنارد ریمان در 20 سالگی وارد دانشگاه گوتینگن آلمان شد و در درس ریاضی دانان معروف زمان، حضور یافت. وی از كودكی استعداد خوبی در ریاضیات داشت از این رو رشته دانشگاهی خود را همین رشته قرار داد و در 25 سالگی از رساله دكترای خود دفاع نمود. ریمان در سال های بعد به تحقیق و مطالعه در ریاضیات و هندسه پرداخت و نتایج تحقیقات خود را در سال 1864م به اساتید دانشگاه ارائه داد. او در ریاضیاتْ، هندسه ای را ایجاد كرد كه به نام خودش شهرت یافت. در هندسه ریمانی از سطحی كروی بحث می شود و احكام آن نیز مربوط به اشكالی است كه بر آن سطحْ، تصور می گردد. در این هندسه، بین دو نقطه می توان هر تعداد خط مستقیم كه بخواهیم رسم كنیم و علاوه بر آن در هندسه ریمانی، مفهومی نظیر خط مستقیم و نامحدود وجود ندارد. این گونه نظریات تازه، در آن زمان به منزله معماهای عجیب ریاضیات محض تلقی می شد. اما نیم قرن بعد انیشتین توانست این نكته را ثابت كند كه هندسه ریمانی، سیمای جهان را به صورتی واقعی تر از هندسه اُقلیدسی مجسّم می كند. برنارد ریمان عمری طولانی نیافت چرا كه در 20 ژوئیه 1866م در چهل سالگی بر اثر بیماری سل، در نهایت شهرت، درگذشت.
