تاریخ انتشار: 26 ژوئن 2017 شماره مطلب: 9041 تعداد بازدید: 10138 نظرات: 0
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رُخش داد کشم
داد و بیداد که در محفل ما، رندی نیست
که بَرش شکوه برم، داد ز بیداد کشم
شادیم داد، غمم داد و جفا داد و وفا
با صفا منّت آنرا که به من داد کشم
عاشقم، عاشق روی تو، نه چیز دگری
بار هجران و وصالت به دل شاد کشم
در غمت ای گل وحشیِ من ای خسرو من
جور مجنون ببرم، تیشه فرهاد کشم
مُردم از زندگی بی تو که با من هستی
طرفه سرّی است که باید بَرِ اُستاد کشم
سالها می گذرد ، حادثه ها می آید
انتظار فرج از نیمه خُرداد کشم
----------------------------
عنوان: شکوه
مناسبت: این شعر حکایت از پیش بینی امام دارد که از ابتدای انقلاب تا انتهای رهبری خود را می دید.
شاعر: امام خمینی(ره)
اللهم عجل لولیک الفرج