آیت الله محمد محمدی گیلانی در سال 1307 در روستای دعوی سرا از توابع شهرستان رودسر در استان گیلان به دنیا آمد و در سال 1323 همزمان با تاسیس حوزه علمیه رودسر توسط سید محمد هادی روحانی به حوزه علمیه رودسر رفت و جامع المقدمات را فرا گرفت. در سال 1325 به حوزه علمیه قم رفت و به تکمیل دروس ادبیات و فراگیری دروس دوره سطح پرداخت. با پایان یافتن دوره سطح، به درس خارج آیت الله بروجردی راه یافت و در مدت 12سال کتاب صلوة را به اتمام رساند، به موازات آن در درس اصول امام خمینی (ره) نیز حضور پیدا کرد. آیت الله بروجردی، علامه سید محمدحسین طباطبایی و حضرت امام خمینی(ره) از استادان آیت الله محمدی گیلانی بودند و کتاب های قضا و قضاوت در اسلام، امامت و خلافت در کتاب و سنت، قرآن و سنن الهی در اجتماع بشر و ترجمه کتاب شفا ابوعلی سینا از آثار این استاد برجسته حوزه علمیه است. وی از مبارزان انقلاب اسلامی و از یاران نزدیک امام خمینی(ره) بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ریاست دادگاه انقلاب، دیوان عالی کشور، نماینده مردم تهران در سه دوره مجلس خبرگان رهبری، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام و دبیری و عضویت در فقهای شورای نگهبان را بر عهده داشته است. همچنین در سال 1388 به پاس سال ها تلاش و مجاهدت ایشان در عرصه های مختلف قضا نشان درجه یک عدالت از سوی رئیس دولت دهم به وی اهدا شد. آیت الله محمد محمدی گیلانی که از 30 اردیبهشت ماه سال 1393 به دلیل مشکل ریوی در بخش «آی. سی.یو» یکی از بیمارستان های تهران بستری شده بود، در سن 86 سالگی دار فانی را وداع گفت.
