شهادت "حبیب الله توکلی" (1361ش)

شهید حبیب الله توکلی ، سال ۱۳۴۲ش در روستای کاردگرمحله از توابع شهرستان فریدونکنار در استان مازندران در یک خانواده کم درآمد، اما سرشار از ایمان چشم به جهان هستی گشود. او از   همان دوران خردسالی، در دامان مادری مهربان و دل سوز و پدری سخت کوش و فداکار رشد نمود تا این که در سال ۱۳۴۸ش برای فراگیری علم و ادب وارد مدرسه شد اما پس از سه سال، درس خواندن را کنار گذاشت و به همراه پدر و مادرش در زمین های کشاورزی مشغول به کار شد چرا که خودش را شریک کار و مسئول خانواده می دانست. مادر بزرگوار شهید توکلی، می گوید: «حبیب الله، دوران نوجوانی و جوانی پرحادثه ای داشت. حتی چندین بار هم طعم مرگ را چشید.» تصادف شدید در خیابان و هم چنین غرق شدن در دریا نمونه هایی از حادثه های پرخطر این شهید بود. یک روز حبیب الله حالش بد شده و بیماری سرخجه گرفته بود و بر اثر شدت بیماری در حال جان سپردن بود. مادر شهید توکلی می گوید من باور نداشتم و از خدا خواستم که حبیب را به من بازگرداند. مادر حبیب الله دست به دامان صاحب الزمان (عج) می شود و با امام خود عهد می بندد که پسرش را تا وقت سربازی به او برگرداند و بعد از آن در راه خدا تقدیم کند... شهید توکلی در زمان جنگ تحمیلی، عقیده اش این بود که امام و یارانش در جبهه پیکار حق علیه باطل به او نیازمند هستند و شعارش این بود که باید به میهن و دین اسلام خدمت کرد. حبیب الله در هجدهم آبان ماه ۱۳۶۰ش به خدمت سربازی رفت. شهید توکلی در دو عملیات فتح المبین و عملیات بیت المقدس حضور پیدا کرد. بعد از عملیات بیت المقدس به منزل آمد و به پدر و مادر خود گفت که این آخرین مرخصی و دیدار من با شماست و از آن ها خواست که او را در کنار شهید سیدخلیل حسینی دفن نمایند. حبیب الله توکلی، سرانجام در تاریخ هفدهم خردادماه سال ۱۳۶۱ هجری شمسی هنگام ورود به چادر بر اثر اصابت خمپاره ۶۰، از ناحیه سر دچار جراحت سنگین شد و در سن نوزده سالگی، به درجه رفیع شهادت نائل گردید. شهید توکلی در قسمتی از وصیت نامه اش نوشته بود: «هیچ چیز نمی تواند گلوی تشنه مرا سیراب کند جز شهادت و بس.»