سومین جنگ اعراب و اسرائیل، روز پنجم ژوئن سال 1967میلادی با حمله غافل گیرانه رژیم صهیونیستی به فرودگاه ها و تاسیسات نظامی مصر و سوریه و اردن آغاز شد. جنگ های غافل گیر کننده معمولاً در نخستین ساعات بامداد و در تاریکی شب آغاز می شود ولی اسرائیلی ها حملات هوایى خود را در حدود ساعت 8/5 صبح روز پنجم ژوئن که هوا کاملاً روشن بود آغاز کردند. انتخاب این ساعت برای حمله، خود یک عامل غافل گیر کننده بود زیرا مصری ها و متحدین آنها انتظار آغاز حمله ای را از طرف صهیونیست ها نداشتند. به علاوه اسرائیلی ها می خواستند در روشنایى روز کاملاً هدف های خود را در روی زمین ببینند و دقیقاً آنها را منهدم کنند. هدف رژیم صهیونیستی از این حمله، انهدام نیروی هوایى سه کشور عربی، قبل از آغاز عملیات زمینی آنان علیه این رژیم بود. در نتیجه، در این روز، 340 هواپیمای جنگی مصر، سوریه و اردن در روی زمین منهدم شدند و مجموعه این انهدام ها در پایان روز دوم به 416 فروند رسید. قبل از شروع سومین جنگ اعراب و اسرائیل، جمال عبدالناصر، رئیس جمهور مصر با بستن خلیج عقبه بر روی کشتی های اسرائیلی و نیز انعقاد پیمان اتحاد نظامی با سوریه و اردن بهانه لازم را برای شروع جنگ به دست رژیم صهیونیستی داده بود. ناصر هم چنین از نیروی ناظر سازمان ملل متحد که پس از جنگ سوئز در سال 1956م بین نیروهای مصر و اسرائیلی و صحرای سینا حایل شده بودند خواست که از این منطقه خارج شوند و رژیم صهیونیستی، این اقدام را به عنوان تدارک آغاز حمله ای علیه خود تعبیر نمود. رژیم صهیونیستی بعدها ادعا کرد که ناصر پس از امضای پیمان اتحاد نظامی با سوریه و اردن، آغاز حمله غافل گیرانه ای را علیه این رژیم تدارک می دید. آنان هم چنین عملیات نظامی خود را علیه کشورهای عربی، تدافعی و برای پیش گیری از حمله آنان توجیه نمودند. پیشروی نیروهای اسرائیل در صحرای سینا ساعتی پس از شروع عملیات نیروی هوایى این رژیم آغاز شد و نیروهای مصر که از پشتیبانی هوایى محروم مانده بودند با تلفات سنگینی عقب نشینی اختیار کردند. نیروهای اسرائیلی هم زمان با عملیات سینا با نیروهای اردن و سوریه نیز درگیر شدند. در این زمان، الجزایر، عراق، سودان، کویت و یمن هم به رژیم صهیونیستی اعلان جنگ دادند ولی عملاً در جنگ شرکت نکردند. جنگ ژوئن 1967 میلادی اعراب و اسرائیل را می توان یکی از سریع ترین جنگ های تاریخ به شمار آورد؛ زیرا رژیم صهیونیستی در پایان دومین روز جنگ در جبهه غرب، صحرای سینا را پشت سر گذاشت و به کانال سوئز رسید. هم چنین آنان توانستند در جبهه شرق، نیروهای سوریه و اردن را به عقب برانند و ارتفاعات جولان، شهر بیت المقدس و قسمت اعظم اراضی غرب رودخانه اردن را به تصرف خود درآوردند. در روز سوم جنگ که رژیم صهیونیستی به اهداف عمده خود در عملیات نظامی دست یافته بود، شورای امنیت سازمان ملل به صدور قطعنامه ای درباره آتش بس بین نیروهای متخاصم مبادرت نمود، ولی اسرائیل بی اعتنا به این قطعنامه، جنگ را تا روز دهم ژوئن 1967میلادی ادامه داد و پیش از صدور فرمان آتش بس، تمام ساحل شرقی کانال سوئز، ساحل غربی رود اردن، ارتفاعات جولان و قسمتی از خاک سوریه را به تصرف خود درآورد. در نتیجه سومین جنگ اعراب و اسرائیل که به جنگ شش روزه معروف شده است، تمام شهر بیت المقدس به تصرف رژیم صهیونیستی درآمد و پایتخت اسرائیل از تل آویو به این شهر که صهیونیست ها آن را اورشلیم می خواندند، انتقال یافت. این جنگ و عواقب ناگوار آن برای اعراب به موقعیت داخلی و خارجی جمال عبدالناصر لطمه شدیدی وارد ساخت و ناصر با اینکه تا زمان مرگ ناگهانی خود در سال 1970میلادی در مقام ریاست جمهوری مصر باقی ماند، اما دیگر موقعیت و اعتبار گذشته خود را باز نیافت.
مطالب مرتبط
