تقسیم آلمان به چهار منطقه بین متفقین در پایان جنگ جهانی دوم(1945میلادی)

هرچند جنگ دوم جهانی مانند جنگ اول، نقشه اروپا و جهان را تغییر نداد ولی نتایج آن از نظر تقسیم جهان به دو قطب سیاسی و اقتصادی، عمیق تر از جنگ اول جهانی بود. در پایان جنگ جهانی اول، کشورهای جدیدی از درون امپراتوری های بزرگ آن زمان پا به عرصه وجود نهادند و سه امپراتوری بزرگ آن زمان به سه کشور کوچک تر آلمان، اتریش و ترکیه تبدیل شدند. ولی در پایان جنگ دوم جهانی، کشورهای اروپایى با تغییراتی در مرزهای بعضی از آنها، بر جای ماندند و فقط رژیم حاکم بر آنها تغییر یافت که در واقع نوعی اشغال این کشورها بدون حضور علنی قوای کشور فاتح بود. مهم ترین تغییر در وضع اروپا، در بزرگ ترین کشور مغلوب این جنگ یعنی آلمان پدید آمد. اتریش و چکسلواکی که در سال های قبل از جنگ، تحت سلطه آلمان درآمده و ضمیمه خاک آن کشور شده بودند، استقلال خود را باز یافتند. پروس شرقی و قسمتی از خاک اصلی آلمان در شرق این کشور که بیش از یک صد هزار کیلومتر مربع از خاک آلمان را تشکیل می داد ضمیمه لهستان شد و در عوض، شوروی یک صد و هشتاد هزار کیلومتر مربع از اراضی شرقی لهستان و قسمتی از ایالت پروس شرقی آلمان را تصاحب کرد. باقی مانده خاک آلمان به چهار منطقه اشغالی بین کشورهای پیروز جنگ، یعنی شوروی، امریکا، انگلیس و فرانسه تقسیم شد که سه بخش اشغالی کشورهای غربی بعداً به هم پیوستند و آلمان به دو کشور جداگانه با دو حکومت متفاوت و متخاصم شامل آلمان شرقی با 108 هزار کیلومتر وسعت و آلمان غربی با 248 هزار کیلومتر مربع مساحت تقسیم گردید. هم چنین چند سال بعد با تقسیم برلین، پایتخت آلمان به دو قسمت شرقی و غربی، دیوار برلین نیز ساخته شد که تا سال های پایانی دهه 1980میلادی پابرجا بود.