بعد از تشكیل نظام جمهوری اسلامی در ایران، توطئه های استكبار جهانی علیه حكومت نوپای اسلامی فزونی گرفت و باتجهیز و تقویت گروهك ها و جریانات ضد انقلاب، درصدد نابودی نظام اسلامی برآمد. در همین راستا، عوامل ضد انقلاب كه تا چندی قبل، با حیله و تزویر، خود را انقلابی معرفی می كردند، نقاب از چهره برداشتند و با سوء استفاده از موقعیت به وجود آمده، به سلب آسایش و امنیت مردم مشغول شدند. یكی از این گروه ها، سازمان منافقین خلق (مجاهدین خلق) بود كه با ترور شخصیت های اسلامی و انقلابی، سعی داشت به اهداف پلید و شومِ خود دست یابد. مقام معظم رهبری كه در آن وقت، نماینده امام خمینی(ره) در شورای عالی دفاع و نیز امام جمعه تهران بودند، با روشنگری های خویش، مردم را نسبت به ماهیت پلید این گروهك ها آشنا و نظرات آنان را در سخنرانی ها مطرح می ساختند. همین امر، موجب گردید كه گروهك منافقین، از میان بردنِ معظمٌ له را در برنامه كار خود قرار دهد. در نهایت در ششم تیرماه 1360، حضرت آیت اللَّه خامنه ای كه به منظور ایراد سخنرانی در مسجد ابوذر واقع در میدان ابوذر در شرق تهران حضور داشتند، در حین پاسخگویی به پرسش های حاضرین، بر اثر انفجار بمبی كه توسط منافقین در یك دستگاه ضبط صوت كار گذاشته شده بود، از ناحیه كتف، گردن و دست به شدت زخمی شدند و به بیمارستان منتقل گردیدند. اما ایشان به طور معجزه آسایی زنده ماندند و این از الطاف الهی بود كه این گنجینه گرانمایه و عزیز برای رهبری امت اسلام بعد از حضرت امام، حفظ شود تا سكاندار شایسته و لایقی جهت هدایت كشتی انقلاب اسلامی در اقیانوس متلاطم تحولات جهانی باشند. كینه توزی های منافقین همچنان ادامه یافت و فردای آن روز با منفجر كردن دفتر مركزی حزب جمهوری اسلامی، جنایتی دیگر را ورق زدند.
مطالب مرتبط
