مرگ "هنریك اِیبسُن" شاعر و نمایش نامه نویس نروژی (1906م)

هنریك ایبسُن، ادیب و نویسنده نروژی، در بیستم مارس 1828م به دنیا آمد. ابتدای دوران زندگی هنریك به سختی و تلخی گذشت تا اینكه با طی تحصیلات متوسطه خود، علی رغم علاقه به رشته پزشكی، استعداد در شعر و نمایش نامه نویسی، او را به راه شعر و ادب كشاند. انقلاب های سال 1848م اروپا، ایبسن را به نوشتن تراژدی منظوم كاتیلینا برانگیخت كه ایبسن در این اثر، در ورای موضوعی تاریخی، نظر تندی درباره لزوم اصلاحات اجتماعی بیان كرد و همین امر موجب عدم نمایش آن گردید. با این حال وی در سال های بعد نمایش نامه های متعددی را بر روی صحنه برد و به شهرت رسید. ایبسن پس از چندی، تئاتر نروژ را كه به ورشكستگی گراییده بود رها كرد و به خارج از كشور مسافرت نمود و در مدت 25 سال، جز برای اقامت های كوتاه به نروژ بازنگشت. ایبسن در این سال ها آثار متعددی خلق كرد كه نمایش نامه های پرگونْتْ، پیمان جوانی و اركان جامعه از آن جمله است. وی هم چنین با انتشار نمایش نامه های خانه عروسك و اشباح، در سراسر اروپا به شهرت رسید. ایبسُن در سال روز هفتاد سالگی در افتخار و احترام غرق بود، با این همه خود را خوش بخت نمی یافت و احساس می كرد كه نیازی به خودشناسی و تحلیل روحی دارد و سرانجام به این نتیجه رسید كه به دست آوردن شهرت و افتخار در واقع هم خود او را نابود كرده و هم سعادت نزدیكانش را. اثر این دوره، تراژدی، هنگامی كه با چشمان باز می میریم است. ایبسُن در سال 1899م به اولین حمله قلبی دچار شد و قسمتی از بدنش از كار افتاد. با وجود این در فكر خلق آثار تازه بود كه دو سال بعد، بر اثر حمله دیگر، از هر نوع فعالیت باز ماند و دیگر نتوانست بستر را ترك كند تا اینكه در 23 مه 1906م در 78 سالگی درگذشت. ایبسن با وجود گام برداشتن به موازات عصر خویش، بیشتر به شخصیت و الهامات عمیق درون خودبستگی دارد. در آثار وی، همه جا انسان است كه به چشم می خورد. ایبسن به زندگی فردی كه به سبب عدم سازش با محیط و فشار خرد كننده آنها تنها می ماند. توجه خاص دارد و این چنین كسان را افرادی قوی تر می داند و همه جا از آن ها در برابر جامعه دفاع می كند. ایبسن بزرگ ترین نمایش نامه نویس نروژ و یكی از برجسته ترین شخصیت های تاریخ تئاتر است. نفوذ ایبسن در زمان حیات و پس از مرگ عظیم بوده و آثار نمایشی او، مدت نیم قرن بر محیط نمایش نامه نویسی تسلط كامل داشته است.