یوهان كپلر، منجم و ریاضی دان شهیر آلمانی در 16 مه 1571م در شهر ویل آلمان به دنیا آمد. در چهار سالگی به آبله سختی مبتلا شد به طوری كه دست هایش فلج و بینایى اش ضعیف گردید. با این حال این ضعف و از كارافتادگی مانع علم اندوزی كپلر نشد و پس از ورود به دانشگاه، به مطالعات نجومی روی آورد. وی در 23 سالگی به استادی اخترشناسی برگزیده شد و مطالعات خود را ادامه داد. كپلر در سال های نخستِ كار، طرفدار این نظریه بود كه خورشید مركز منظومه شمسی است. وی در سال 1609م قوانین حركت سیارات را پیدا كرد و ثابت نمود كه نه تنها مسیر حركت سیاره ها به دور خورشید بیضی است، بلكه هر سیاره حین گردش در روی مدار، مرتّباً سرعتش را تغییر می دهد، به این معنی كه هرگاه سیاره به خورشید نزدیك می شود، بر سرعتش اضافه می گردد. هم چنین زمان گردش كامل سیاره هایى كه به خورشید نزدیك ترند، كمتر از سیاره هایى است كه از خورشید دورند. این نظرات و به ویژه نظریه حركت سیاره ها با مخالفت های فراوانی مواجه گردید و كپلر به سختی مورد حمله مخالفان قرار گرفت. كپلر سرانجام نوشته ها و آثار تحقیقی خود را منتشر كرد و در انتظار ماند تا شاید با گذشت زمان، پیشرفت های بشری پرده از روی واقعیت بردارد. او هم چنین با مطالعه بر روی نور، موفق به كشف قوانین شكست و انكسار نور شد و برای اولین بار، اساس تلسكوپ نجومی را بنیاد نهاد. ضمناً كپلر نظریه های مهمی در مورد نیروی جاذبه زمین و چگونگی جزر و مد دریاها داشته است. هر چند در ابتدا، كپلر با تحقیقات عمیق خود، اخترشناسان و ریاضی دانان روزگار خویش را به تحسین خود واداشت با این حال پس از آن كه وی در 15 نوامبر 1631م در 60 سالگی درگذشت به زودی از خاطره ها رفت و كسی آثار او را مطالعه نمی كرد. ولی دوران افتخار وی از زمانی آغاز شد كه اسحاق نیوتن و پیرلاپلاس دانشمندان بزرگ انگلیسی و فرانسوی، شناخته شدند و معنی آثار او را درك كردند.
مطالب مرتبط
