نکاتی از قرآن برای کاستن از سختی روزه داری

طبعاً هر عبادتی(مثل روزه گرفتن)، در کنار ارزش و ثواب خود، سختی و دشواری هم دارد. خدای بزرگ برای کاستن از سختی روزه، و برای آمادگی روحی و روانی بیشتر اهل ایمان، نخست در آیه 183 بقره، انجام آن را شامل حال امتهای قبل نیز می داند: «يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلىَ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ[183/بقره] اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد، روزه داشتن بر شما مقرر شد، هم چنان كه بر امتهای قبل نیز واجب شده بود.» و در آیه بعدی برای آماده کردن بیشتر مؤمنان و نترسیدن از سختیهای آن می فرماید: «أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ  فَمَن كاَنَ مِنكُم مَّرِيضًا أَوْ عَلىَ‏ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِّنْ أَيَّامٍ أُخَرَ  وَ عَلىَ الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ[بقره/184] [روزه‏] روزهاى اندكى است. پس هر كس از شما بيمار يا در سفر باشد، تعدادى از روزهاى ديگر [را روزه بگيرد] و براى آنان كه روزه گرفتن برایشان طاقت فرساست(پیرمردان و پیرزنان)، عوض آن به مسکینان طعام بدهند.»  خداوند در این آیه، برای کاستن از سختی روزه، توجه ما را به روزهای اندک روزه(30 روز ماه رمضان در مقابل 11 ماه دیگر) جلب کرده و نیز تمهیداتی برای مسافران و مریضان و... قرار داده است.

نکته : گر چه این آیه های فوق، در زمانی نازل شده که برای اولین بار، روزه واجب شده بود؛ ولی در مقصود ما خللی ایجاد نمی کند. در آیه 183 از وجود روزه در میان امتهای پیشین سخن به میان آمده است، و اگر بر فرض، این آیه نبود کسانی برایشان شبهه می شد که چرا ما باید روزه بگیریم در حالی که مسیحیان و یهودیان روزه ندارند و در قرآن اشاره ای به روزه داری آنها نشده و از این سخنان.

آیه 184، نکاتی را یادآور می شود که همواره در طول تاریخ روزه داری(مخصوصا در این سالها که روزه در فصل گرماست) مورد توجه خیلی از افراد بوده و هست؛ به عنوان مثال، در این زمان مسافرتها با توجه به وفور وسایل نقلیه و اقتضائات شغلی و غیره، از قدیم هم بیشتر شده است، و نگرفتن روزه برای این اشخاص(مسافران) موهبتی بزرگ است.

منابع برای مطالعه بیشتر:
تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، ناشر: دارالکتب الاسلامیه، سال چاپ:1374ش، ج1، ص625.