آب، روغن و نمک، مثلث سلامت

 در کتاب های طب سنتی یا طب مزاجی، به آب، روغن و نمک جایگاه بسیار ویژه ای اختصاص داده شده است.
اگر به اعضای بدن آدمی دقت شود، سه نوع از بافت ها را در یک دید کلی مشاهده می کنیم: بخش هایی از بدن آدمی، مایع و روان است مانند جریان خون و مایع داخل اعضا، اصولاً دو سوم حجم بدن آدمی، آب است بنابراین در رده اول با یک نوع ماده بسیار روان و سیال و شفاف و سبک مواجه هستیم.

رده دوم از بافت بدن، بافت نرم و لزج است مانند ساختار مخاطی، بخش انعطاف پذیر احشا و عضلات و قسمت هایی که به نوعی لزوجت و نرمی دارند. روغن یا بافتی که غلظت و تراکم مشابه با روغن دارد، جز گروه دوم است.

پس از رده روغن رده سوم که تراکم و غلظت بالایی دارد یعنی نمک یا املاح طرح می شود. نمک یا املاح رسوبی در استخوان ها و بخش سخت بدن، از جمله مصادیق این مواد است.
بنابراین تمامی اعضای حاوی این سه ماهیت مهم آب و روغن و نمک هستند اما بسته به آنکه مقدار کدامیک از آنها بیشتر باشد، غلظت و قوام بافت تفاوت خواهد کرد.
نتیجه مهم آن است که مکانیسم یا علت بیماری های در اصل مبتنی بر تغییرات این سه ماهیت مهم است که پس از مرحله اخلاط ایجاد می شود و اگر مواد غذایی مورد مصرف ما به ویژه آب، روغن و نمک دچار اختلال یا نقصان باشد، به صورت مستقیم ماهیت و روند ایجاد اعضا و کارکرد آنها مختل می گردد.
تنظیم این سه ماده غذایی، اصل و اساس حفظ سلامتی و همچنین انجام درمان است.

منبع: کتاب بهداشت تغذیه از دیدگاه حکمای پزشکی ایران دکتر حسین روازاده