جهاد تبیین در قیام فاطمی - حجت الاسلام کاشانی (بخش اول) + متن

جهاد تبیین در قیام فاطمی - حجت الاسلام کاشانی (بخش اول) + متن

در این بخش از ضیاءالصالحین، اولین قسمت از بیانات ارزشمند حجت الاسلام حامد کاشانی در مورد «جهاد تبیین در قیام فاطمی» را به مدت 65 دقیقه تقدیم مخاطبان عزیز می نماییم.

متن بخش اول جهاد تبیین در قیام فاطمی - استاد کاشانی

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم‏»
«أُفَوِّضُ أَمْري إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصيرٌ بِالْعِبادِ».[۱]
«رَبِّ اشْرَحْ لي‏ صَدْري * وَ يَسِّرْ لي‏ أَمْري * وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِساني‏ * يَفْقَهُوا قَوْلي‏».[۲]
«اللَّهُمَّ وَ أَنْطِقْنِي بِالْهُدَى وَ أَلْهِمْنِي التَّقْوَى».[۳] 

مقدّمه

هدیه به پیشگاه با عظمت حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها و روحی له الفداه صلواتی هدیه بفرمایید.
اللهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم
عرض ادب به ساحت مقدّس حضرت بقیة  الله اعظم روحی و ارواح العالمین له الفداه و عجّل الله تعالی فرجه الشریف وَ رَزَقَنا الله تعالی رؤیَتَهُ وَ زِیارَتَهُ و الشَّهادَةَ بَینَ یَدَیه صلوات دیگری محبّت بفرمایید.
اللهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم

تبیینِ بحث

موضوعات زیادی در دین هست که باید به آن ها پرداخته بشود، دین ساحت های مختلفی دارد، معارف عقلی دارد، بالاخره ما با یک استدلال و فکری واردِ تدیّن می شویم؛ مبانی اعتقادی نقلی دارد، یعنی با فرمایشات معصومین، آن قسمت هایی که علم آور است ما دین یاد بگیریم، احکام دارد که مرز است، چطور رفتار کنیم، بین خودمان با مردم، خودمان نسبت به خودمان چه وظایف فردی داریم، بین ما و حضرت ربّ الارباب، مبانی اخلاقی دارد.
یک جاهایی درواقع لشگر کشتی و ستون حفظ این منظومه ی بزرگِ منسجم است، بقیه بر آن ابتنا شده اند، و تمام تلاشی هم که صورت گرفته است این بوده است که مستقیم یا غیرمستقیم آن محلِ ضربه واقع بشود.
اگر کسی روایات اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین را ملاحظه کند شک نمی کند که آن چیزی که انتظام داخلی دین را برعهده دارد، یعنی تمام بار روی آن ستون است، آن ستونِ ولایت است، این برای کسی که مانند ما به هیئت آمده است خیلی روشن است، یعنی اگر قال الصادق علیه السلام با اطمینان گفته بشود، یعنی صدور از معصوم مورد اتفاق باشد، این خیلی روشن و واضح است، هزاران هزار، ده ها هزار روایت در این زمینه هست.
اما آن چیزی که از خودِ آن ستون ولایت حفاظت می کند فاطمیه است، یعنی مقوم دین ولایت است و مقوم ولایت هم فاطمیه است، نه اینکه شعار بدهیم، این موضوع خیلی روشن است، برای کسی که کار تاریخی کرده است به نظر بنده این خیلی روشن و واضح است.
بارها عزیزانی که عرایض ما را شنیده اند این جملات را دیده اند، بنده هم معمولاً در فاطمیه بر خلاف همه ی سال خیلی به آسان شدن و جذابیت عرایضم توجّه نمی کنم، چون فاطمیه مهم ترین نقطه ی اعتقادی ماست و هیچ کجا هم مانند اینجا مورد هجمه نیست، شما هر سال می بینید که وقتی به فاطمیه نزدیک می شویم، برای اینکه خدای متعال حجّت را تمام کند رفتاری می شود که شما تعجّب می کنید. یعنی رفتار عجیب و غریب صورت می گیرد، طوری که معلوم بشود که اینجا محل هجمه است.
علّتِ هجمه ی امسال چیست؟ اگر شما متن سخن آن فرد را ببینید علّتِ این هجمه «در آستانه ی فاطمیّه بودن» است، می گوید چون در آستانه ی فاطمیه هستیم… یعنی در آستانه ی فاطمیه اتفاقاتی می افتد. او می گوید چون ما را تحریک می کنند و مثلاً به مقدّسات ما جسارت می شود من باید تذکراتی بدهم، بقیه ی جاهای دین خیلی به مقدسات کسی آسیب نمی خورد، مثلاً موضوع فقه و نماز، ممکن است شکل نمازمان فرق کند ولی مثلاً اینکه نماز ظهر چهار رکعت است و همه باید رو به قبله نماز بخوانند که اختلافی نیست، ضمناً نماز ما نفی نماز آن ها و نماز آن ها نفی نماز ما نیست، چون ممکن است در تشیع هم بین دو مجتهد دو نظر باشد، روز عید فطر یک مجتهدی بفرماید که از نظر من عید فطر نیست و مجتهد دیگری بفرماید که از نظر من امروز عید فطر هست، اگر کمی پخته شده باشیم می گوییم هر کسی به نظر مرجع تقلید خود عمل می کند، ما حجّت داریم که روزه ی خود را بخوریم و چون عید فطر است اگر بگیریم حرام است، بزرگوار دیگری می فرماید که مرجع ما فرموده است که خوردن روزه در امروز حرام است و ما باید روزه بگیریم، یعنی ما می خوریم و ایشان هم روزه می گیرند، ایشان سی ام ماه مبارک حساب می کنند و من روز عید فطر، مشکلی هم نیست و هر کدام از ما برای خودمان حجّت داریم.
اگر می خواستم تصویر کنم می شد که همینجا هم دعوا بشود، کمااینکه سال های اولیه که بیشتر به چشم می آمد، البته این موضوع از قدیم بوده است ولی چون حکومت حکومتِ رسماً دینیِ بیشتر از قبل شده است، یعنی چهل سال اخیر حکومت نسبت به سال های قبل بیشتر دینی شده است، حکومت ها همیشه یک عنوان دینی داشته اند اما الآن بیشتر شده است، شاید این تعارض در ابتدا کمی دردسر درست می کرد و بین دفاتر و مردم و روزه داران اختلاف می شد، من در یاد دارم که حدود بیست سال قبل بین دو معلم مدرسه ای که ما در آنجا درس می دادیم دعوا رخ داد! اما الآن خیلی آنطور نیست.
اما موضوع فاطمیه اینطور نیست، امامِ یک جریان قاتلِ مهم ترین مقدّسِ یک جریان است، حال یا هست و یا نیست، مسئله خیلی حساس است، حال جای این موضوع کجاست؟ اهمیت این موضوع چیست؟
واقعیت این است که ما جایی برای آموزش معارف اصلی دین خودمان نداریم، این خیلی واضح است، اگر کتاب های درسی که تاریخ اسلام حوزه است را نگاه کنید، بخاطر اینکه این ها با مهر حوزه علمیه منتشر می شود، درصد قابل توجّهی از معارف اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین در آن وجود ندارد، کتاب های درسی تاریخ و معارف دبیرستان هم همینطور است، مثلاً در تقوای کسی سخن گفته شده است که از نظر مبانی دینی ما او رسماً طاغوت است.
بدون اینکه بخواهیم توهین کنیم عرض می کنم، بالاخره رسماً دو عقیده است. ملاحظاتی دارند… این را هم به خدمت شما عرض کنم که من آنقدر راجع به مسئله ی وحدت و انسجام جامعه اسلامی صحبت کرده ام، فقط یک جمله ای عرض می کنم که هر کس منکر کلّی انسجام جامعه اسلامی باشد مانند منکر نماز است، وحدت از اصول اسلامی است.
هرجایی که بخواهند بین مسلمین تشتت ایجاد کنند، حتماً شیطان خوشحال می شود، اما نه به این معنا که از عقاید خودمان کنار برویم. مثلاً ممکن است که ابراز بعضی از امور تابعِ شرایط باشد، با تفاوت هایی هم که وجود دارد کسی منکرِ کلّیِ این موضوع نیست، شما از ولی فقیه که پرچمدار هستند بگیرید تا مثلاً بزرگانی از مراجع که قریب به صد سال سن دارند، در موضوع کلّی وحدت جامعه اسلامی اختلافی با هم ندارند، مثلاً ما لعن علنی نداریم، خوش رفتاری با سایر مذاهب از واضحات و واجبات است.
اما بالاخره در تریبون رسمی، در کتاب درسی حوزوی و دانشگاهی و مدرسه ای بسیاری از حقایق و عقاید ما نیست، یعنی آن چیزی که طلبه در حوزه بعنوان تاریخ رسمی کتاب درسی… که اخیراً یک سه جلدی بود که نامه نگاری شد آن را بردارند، با آن چیزی که عقیده ی رسمی ما هست و اگر از قدیم ردیابی کنیم می بینیم که جزو عقاید ما بوده است فاصله دارد، ما هم این موضوع را می فهمیم که ملاحظات عمومی وجود دارد، ولی بالاخره این عقیده یا لازم است و یا لازم نیست، یا مهم است و یا مهم نیست، اگر مهم است شما باید یک راهی برای تعلیم و تربیت این بگذارید، کجاست؟ قاعدتاً رسانه و تلویزیون هم برای این امر نیست، پس کجاست؟
از نظر من دیگر فاطمیه جای مبانی اولیه این موضوع است، دیگر اگر این سنگر را هم از دست بدهیم جای دیگری را نداریم که راجع به این موضوع با یکدیگر حرف بزنیم.
از آن طرف با توجّه به حساسیت مسئله که رفتار و بیان حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها نفی و رفضِ غیرِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است، اینطور نیست که مثلاً بگوییم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها خواسته اند نعوذبالله دکّان امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را تبلیغ کنند، مثلاً بفرمایند که پزشکان متعددی برای نفوس مردم وجود دارد و من این طبیب نفوس را انتخاب کرده ام، بلکه می فرمایند طبیب نفوس امیرالمؤمنین صلوات الله علیه هستند و غیر از ایشان خوب یا بد وجود ندارد، هر کسی بخواهد در حد تعارض با امیرالمؤمنین صلوات الله علیه قرار بگیرد، اگر هم خوب باشد طاغوت است، گاهی بد است، مثلاً صدام را با مرجع تقلید مقایسه کنیم واضح است که طاغوت است، اما می گوید اگر خوب هم باشد و مقابل قرار بگیرد وجود ندارد، پس این موضوع حساسیت زا است و باید در بیان دقت کنیم که این بیانِ حساس به موضوع آسیب نزند، بالاخره ما یک فکری داریم، یا این فکر است و باید آن را اصلاح کنیم، یا این فکر است و باید فکری کنیم که باید چکار کنیم.
برای اینکه حساسیت را ببینید من چند سال است که این را عرض می کنم که هر وقتی موضوع به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها می رسد طرف مقابل، منظورِ بنده از طرف مقابل هم عموم مردم نیستند، عموم اهل سنت ترکمن محبانِ اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین هستند، اربعین پیاده به زیارت حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه می روند، آن ها از ما مظلوم تر هستند چون اصلاً خیلی از موضوعات را نمی دانند، اگر فرصت بشود نکاتی عرض می کنم، منظور ما مردم و عموم نیست، حتی عموم طلاب کسانی که شیعه نیستند هم نیست، اصلاً مسئله ی ما معاصرین نیست، اما می خواهم نکته ای را روی حساسیت این موضوع بگویم، شما وقتی می بینید که موضوع به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها می رسد بر خلاف ادّعا و اعتقاد رسمی که بیان می شود کار به فحاشی کشیده می شود، این ها را زیاد از من شنیده اید، من به یک یا دو مورد اشاره می کنم.
عبدالعلی لکنوی می گوید نعوذبالله مرتکب حرام شد… بالاخره حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها کاری کرده اند که من می خواهم بگویم چکار کرده اند، بگویم چرا عنوان بحث ما «جهاد تبیین» است و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها چه چیزی را تبیین کرده اند و چه چیزی را نگه داشته اند، یک چیزی را نگه داشته اند که اگر آن نبود هیچ اثری از آن در تاریخ نبود، یعنی اگر موضوع حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را کنار بگذاری هیچ اثر دیگری وجود ندارد و همه را از بین برده اند.
بن عثیمین که از بزرگان عربستان است می گوید حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها نعوذبالله عقل خود را از دست داده است! ببینید بی ادبی به این صراحت، در حالی که اعتقاد برادران غیر شیعه این است که اگر کسی صحابی است حرمت او واجب است، دیگر دختر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم و سرور زنان بهشت و از سابقین در اسلام و جگرگوشه ی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم و بضعة الرسول و… هیچ، نستجیربالله عقل خود را از دست داده است یعنی چه؟ راجع به چه کسی اجازه می دهی این حرف را بزنند؟ و از این موارد فراوان است.
سال گذشته نمونه هایی را در بحث جنگ روایت عرض کردیم.
این علامتی است که ما می فهمیم اینجا موضوع خیلی حساس است، واقعاً خیلی هم باید رعایت کنیم، راست می گویند.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها چکار کرده اند؟ ما می رویم و نگاه می کنیم که یک جریانی بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم یک مسیری را برای اسلام درست کرده است، فهم خودش را اسلام تلقّی کرده است، ما فعلاً کاری به این موضوع نداریم که آیا اصلاً اسلام هست یا نیست، فرض می کنیم که اصلاً اسلام است و او می گوید این اسلام است، فرض بگیرید یک مرجع تقلیدی بفرماید که فهم من از احکام شرع این است، مسئله اینقدر تقلیل پیدا نمی کند ولی ما الآن فرض می کنیم، یک مرجع دیگری هم بفرماید که فهم من هم این است…
دیده است برای اینکه بخواهد پابرجا بماند باید تک صدایی ایجاد بشود، چند صدایی کار را خراب می کند، اگر فقط من در این منطقه حرف بزنم مسلّماً قدرت پیدا می کنم، اگر بگویند شیخ گفته است و از آن طرف هم صد شیخ دیگر هم چیزهای دیگری گفته اند، این شیخ دیگر قدرتی ندارد. یک مرجع تقلید داشته باشیم یا پنجاه مرجع تقلید؟ یک رئیس جمهور داشته باشیم یا هفتاد رئیس جمهور؟ باید یک نفر تصمیم بگیرند، نباید صد نفر حرف بزنند، این خیلی روشن است، این ها خواسته اند تک صدایی ایجاد بشود، برای اینکه تک  صدایی ایجاد بشود همه ی نفس ها را در گزارش ها بریده اند که فقط یک گزارش باشد و آن اسلام را ترویج کنند.
اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین که در بخشش و دادن اموالشان به دیگران نهایتِ بخشش و کَرَم هستند، اگر موضوع فردی و شخصی و یک تکّه زمین و یک آبادی و… بود که اصلاً…
مروانِ بدبخت که مثلاً شازده بود روزی به یک نفر گفت: امام حسن مجتبی صلوات الله علیه یک قاطری دارد که خیلی زیباست… بعضی ها اینقدر بدبخت هستند، آن ملعون امام حسن مجتبی صلوات الله علیه را ندیده است و قاطر را دیده است… ان شاء الله خدای متعال به ما بصیرت و بینایی بدهد که ما یک زمانی گوهر حقیقی را رها نکنیم و ظاهر و قاب و… را ببینیم… طرف رفت به امام حسن مجتبی صلوات الله علیه گفت: عجب استری! امام حسن مجتبی صلوات الله علیه فرمودند: این استر برای تو! البته اگر مروان هم آمده بود این استر را به او هم می دادم، یعنی من می دانم این را برای مروان می خواهی و من هم مروان را می شناسم.
اگر موضوع در حد مسائلی بود که قابل گذشت بود، قابل مذاکره بود، قابل عدول بود که می بخشیدند.
آن جریان سعی کرد تمام افکار را یک کاسه کند و بگوید اسلام فقط این است. بین خودشان اختلاف خیلی زیاد بود، همیشه درون جبهه ی کفر اختلاف زیاد است، «قُلُوبُهُمْ شَتَّى»،[۴] دل ها باهم نیست، هر کسی به دنبال این است که سودی برای خود بردارد، ولی ظاهر امر ملّتِ واحد است و انسجام دارد، در ظاهر طلحه و زبیر آمدند و با امیرالمؤمنین صلوات الله علیه درگیر شدند، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه فرمودند اگر این ها به حکومت برسند، هر کدام به قدرت برسد ابتدا سر دیگری را از تن جدا می کند، این اتحاد را نبینید که این اتحاد ظاهر است.
می خواستند یک صدایی ایجاد کنند اما بالاخره بین خودشان اختلافاتی وجود داشت، هر کسی در این مسیر چیزی می خواست، یک نفر حاکمیت می خواست، یک نفر فرماندهی کل قوا می خواست، یک نفر طریق قرائت قرآن می خواست، یک نفر بیت المال می خواست، یک نفر مرجعیت می خواست، هر کسی در این میان چیزی می خواست، یک نفر مادی و یک نفر معنوی، سعی می کردند این ها را اداره کنند که یک مسیر پیدا بشود، و تقریباً در جهان اسلام موفق شدند بصورت کلّی با ارفاقاتی یکپارچگی ایجاد کنند. یعنی وقتی شما دویست سال اول را نگاه می کنید، کم کم سعی کردند روی اختلافات توافق کنند و اختلافات را نادیده بگیرند و به اجماع برسند.
اینطور جاها اگر کسی بخواهد ساز ناکوک بزند و همراهی نکند کار را ضعیف می کند، سعی شد این کسانی که می خواهند هم نوایی این جمعیت را بهم بزنند را حذف فیزیکی کنند و موفق هم شدند. به گونه ای که وقتی در تاریخ راجع به آن افراد صحبت می شود کسی نسبت به آن ها حس مثبتی نداشته باشد، انگار یک جریانی در مقابل با مسلّمات اسلامی قرار گرفتند و حذف شدند!
قدرتِ این ها باعث شد که تک صدایی ایجاد کنند.
مثلاً زمانی که روح مبارک پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم به ملکوت اعلی رفت و عالم را عزادار کرد اختلافاتی پیدا شد، چگونه برای اداره ی جامعه تصمیم بگیریم، اگر خوب و مثبت نگاه کنیم یک جریانی که پیروز شد گفت: ما برای اداره ی جامعه یک طرح و برنامه ای داریم و فعلاً هم مشکلات امنیت ملی هست و خیلی فرصت بررسی و انتخابات و… نداریم، روی یک نفر توافق می کنیم که مسئول بشود، ما هم می گوییم اصلاً از روی خیرخواهی این کار را کرده اند، یک نفر حاکم شد.
وقتی این شخص حاکم شد، علم او نسبت به اسلام چه تفاوتی با بقیه داشت؟ یا پایین تر بود و یا حداکثر مانند بقیه بود، بالاتر که نبود، هیچ کسی چنین نگفته است که او بیش از بقیه از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم یاد گرفته باشد. در بهترین حالت اصلاً یک آدم خیرخواهی بود ولی با فهم خودش اداره می کرد، چون با فهم خودش اداره می کرد خیلی ها آن روش را قبول نداشتند، در تقسیم غنائم، در نوع لشگرکشی، با چه کسی بجنگیم، با چه کسی نجنگیم، همانطور که بعداً با امیرالمؤمنین صلوات الله علیه اختلاف کردند که مثلاً در جنگ دومی که نشد با معاویه بجنگند اختلاف کردند، حال به این موضوع کاری نداریم که آنجا امیرالمؤمنین صلوات الله علیه معصوم بودند، در مورد این حاکم هم عدّه ای می گفتند بجنگیم یا نجنگیم و اختلاف بود، غنائم را چطور تقسیم کنیم، بیت المال را چطور توزیع کنیم، دین را چطور تبیین کنیم، چه کسی دین را تبیین کند؟ ایشان رسماً می گفت که من بعضی از الفاظ قرآن را نمی دانم!
کسی که معنای لغوی لفظ را نمی داند که دیگر وای بحال فهم او از دلالت کلام، بعضی از اتفاقات می افتاد که در ظاهر کلمات قرآن کریم پاسخ آن نبود، مثلاً اراضی حکومت را به مردم واگذار کنیم یا اینکه بعدها در جنگ ها این را بعنوان غنیمت تقسیم کنیم یا اینکه منافع زمین ها را به مردم بدهیم و زمین ها را برای حکومت نگه داریم، این ها را از ظاهر بعضی از آیات نمی فهمیدند، پس اختلاف پیدا می شد و نباید اختلاف پیدا می شد، کسانی که اختلاف خیلی جدّی داشتند حذف می شدند، اگر این ها می خواستند به این دلیل که مخالف من است حذف بشوند که در جامعه جا نمی افتاد، لذا باید می گفتند این آدم نامسلمان است، خارجی است، لذا تاریخ گزارش هایی را می بیند.

برخورد خلیفه با مانعین زکات

مثلاً یک گروهی پیدا شدند که در زمان بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم به طمع پول یا از ترس قدرت اسلام، اسلام آورده بودند، این ها بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم مرتد شدند و گفتند اسلام وجود ندارد و ما به سراغ آیین خودمان می رویم. این ها یک گروه هستند که من کاری به این ها ندارم.
یک گروه دیگر گروهی بودند که به حکومت گفتند که ما به شما زکات نمی دهیم. مثل اینکه الآن ما مسلمان داریم که شل حجاب است، مسلمان داریم که شل نماز است، مسلمان داریم که شل زکات است، مسلمان داریم که نعوذبالله چشم چران است، مسلمانِ گنهکار وجود دارد، یعنی شهادتین می گوید و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم را پیغمبر می داند ولی چک او پاس نمی شود، ما به او کافر نمی گوییم، می گوییم او یک مسلمان گنهکار است.
حال اگر یک نفر گناهی کرد که او را نامسلمان نمی دانند، آن زمان برای اینکه به دلایلی باید یک صدایی ایجاد می شد و حساب کار هم در دست می آمد، این کسانی که رعایت نمی کردند و چند صدایی ایجاد می کردند، مثلاً می گفتند زکات نمی دهیم…
سیره ی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم این بود که اگر کسی زکات نمی داد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم دیگر از او زکات نمی گرفتند، چون «خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِمْ وَصَلِّ عَلَيْهِمْ»،[۵] زکات مال این ها را بگیر که پاک بشوند و بعد هم برای این ها دعا کن. طرف گفت من زکات نمی دهم و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند که اصلاً از تو زکات نمی خواهم، آن شخص اظهار پشیمانی کرد اما پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم نپذیرفتند. این رفتار پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم است، چون طرف زکات نمی داد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند که اصلاً از تو زکات نمی خواهم و تو را دعا نمی کنم.
یک طوری که بعدها همین ها زکات نده ها را می کشتند، باز هم از این یک نفر زکات نمی گرفتند، می گفتند پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم از او زکات نمی گرفت، دو نفر بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم هم از آن آدم زکات نمی گرفتند.
این یک شیوه است و شیوه ی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم اینطور بود.
یک عدّه ای گفتند ما زکات نمی دهیم، یا زکات نمی دادند که چون حاکم مسلمین را امیرالمؤمنین صلوات الله علیه یا کس دیگری می دانستند، یا اینکه دوست نداشتند زکات بدهند، یعنی مشکلی با اصل دین ندارند و می گویند من خودم نیاز دارم و…
البته می دانید که این کسی که خمس و زکات نمی دهد تفاوتی با دزد ندارد، تنها تفاوتی که دارد این است که از امام دزدیده است! چون مانند این است که بگوید من خیلی کار کرده ام و برای همین پول کارگر را نمی دهم!
خلاصه اینکه اگر کسی زکات ندهد، او را نمی کشند!
این ها گفتند ما پول نیاز داریم و زکات های خودتان را بیاورید، بعضی ها بخاطر طرفداری از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه، بعضی ها بخاطر اینکه بخل ورزیدند گفتند که ما زکات نمی دهیم. حکومت گفت: هر کسی که زکات ندهد مرتد است و منکر زکات است. یعنی مانند کسی که بگوید اصلاً نمازی در اسلام وجود ندارد. یعنی کسی که منکر اصل نماز باشد. چون واضح است که نماز در شریعت نبوی هست، منکر نماز نعوذبالله کأنّه گفته باشد که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم نعوذبالله دروغ می گوید.
خلیفه گفت: این کسی که الآن زکات خود را پرداخت نمی کند منکر زکات است.
آن ها گفتند: ما نماز می خوانیم، ما حج بجا می آوریم، ما به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم ایمان داریم، حال به دلایلی زکات نمی دادند.
خلیفه با این ها جنگید و این ها را بعنوان مرتد کشت.
«ابن حزم» در جلد دوازدهم کتاب «المحلی» خودش می گوید: «لا یختلف الحنفیون و لاالشافعی» شافعی ها و حنفی ها، یعنی بیش از یک میلیارد و پانصد میلیون نفر امروز اختلاف ندارند که کسانی را که خلیفه آن ها را بخاطر ندادن زکات بعنوان مرتد کشت «لیس لهم حکم المرتد» حکم مرتد برای این ها نیست! این ها نامسلمان نبودند! ما قبول نداریم. «وهم قد خالفوا فعل ابی بکر فیهم» مخالفت کردند، «ولا یسمیهم اهل ردّه» به این ها مرتدین نمی گفتند.
پس عده ی زیادی هم هستند که همان جریان را خیلی قبول دارند و می گویند که کسانی که زکات نمی دادند را حذف فیزیکی کردند، حتّی بعضی از این ها را هنگام نماز خواندن دستگیر کردند، حتّی خلیفه دوم که هنوز خلیفه نبود آمد و به خلیفه اول که خلیفه شده بود گفت: چطور این ها را می کشی که لا اله الا الله می گویند؟
یعنی این ها تظاهر به اسلام داشتند، مانند همه ی مردمی که ما الآن در خیابان می بینیم، شما که در خیابان معصوم نمی بینید، هر آدمی را که ببینید گناهانی دارد، چند نفر از همین اهل جلسه به عصمت اکتسابی رسیده اند؟ بقیه بالاخره کم یا زیاد، گناهانی دارند، بعد هم وقتی به او بگویید منفل می شود و اظهار پشیمانی می کند و دوست دارد توبه کند، گناه کرده است اما نامسلمان که نیست!
این شیوه ی خوارج است، که البته به نام خوارج ثبت شد ولی من می خواهم بگویم این برای خوارج نیست، خوارج معلم داشتند، خوارج به هر کسی که گناه کبیره می کرد «کافر» می گفتند، اما خوارج این کار را از معلمین خود آموخته بودند. حال چرا به زکات گیر داده بودند؟ چون زکات بغیر از بحث چندصدایی منفعتی برای حکومت داشت، اگر می گفتند خلیفه را قبول نداریم که دو دور خطر بود، یعنی هم تو را قبول نداریم و هم پول را نمی دهیم، یا اگر می گفتند تو را قبول داریم اما پول نمی دهیم، خلیفه تصمیم گرفت این ها را بعنوان مرتد بکشد که من عرض کردم «ابن حزم» می گوید این ها مرتد نبودند بلکه به هر دلیلی زکات پرداخت نکرده بودند، این ها حذف شدند.
اما اگر شما به فضای افکار عمومی در قرون و اعصار بروید، یعنی از کتب فقه و اصولی که برای عدّه ای خاص است، وقتی نام مانعین زکات می آید بعنوان مرتدین ذکر شده است! شما خیال می کنید که عدّه ای بر علیه اسلام قیام کرده اند که با این ها برخورد شد.
پس مخالف را بعنوان کافر حذف می کردند، برای همین است که اولین جنگ مسلمان با مسلمان جمل شده است! انصاف امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را ببینید! اولین مرتبه که مسلمان با مسلمان جنگیده است که جمل نیست! امیرالمؤمنین صلوات الله علیه می توانستند مانند این ها… انصافاً خیلی هم وجه داشت، بفرمایند: کسی که در مقابل علی بن ابیطال اسد الله الغالب صلوات الله علیه ایستاده است کافر است، و سپس امیرالمؤمنین صلوات الله علیه با کافر بجنگند، اما امیرالمؤمنین صلوات الله علیه این کار را نکردند، وقتی با این ها جنگیدند و جنگ تمام شد امیرالمؤمنین صلوات الله علیه اسراء را آزاد کردند و اموال را غنیمت نگرفتند، انگار که مسلمان هستند با این ها برخورد کردند. امیرالمؤمنین صلوات الله علیه احکام نصب و … را هم اجراء نکردند و بیش از توقع شان هم بخشیدند.
بعد ابن تیمیه می گوید اولین مرتبه علی بن ابیطالب شمشیر خود را بین مسلمین از غلاف بیرون آورد!
فعلاً این موضوع را مدنظر داشته باشید که طرف دیگر وقتی مسلمان را بکشد می گوید مانعین زکات که مرتد شده بودند را کشتیم! بدین ترتیب این ها را حذف کردند.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها یک صدایی را بهم زدند
یک نفر پیدا شد که این یک صدایی را بهم زد، یک طوری هم بهم زد که مسئله بالاتر از اختلاف نظر بنظر بیاید.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها نفرمودند که دو روش برای فهم دین وجود دارد و هر دو هم مأجور و مقبول هستند. حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند: «ظَهَرَ فیکُمْ حَسْکَةُ النِّفاقِ»،[۶] حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به مخالفین خود فرمودند: سرِ گیاهِ نفاق از دلتان آشکار شد. یعنی بغض پنهان گذشته، کاشت دانه ی نفاق در دلتان از گذشته، حال بروز کرده است.
یعنی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها نخواستند بفرمایند که این دو مسیر است و هر دو می تواند باشد.
عرض کردم که مشکل اینجاست که یک نفر دیگری را رفض می کند، نه اینکه بگوید دو روش است.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها می توانستند بفرمایند که ما یک فهمی از اسلام داریم و این ها هم یک فهمی دارند، حال ما هم فعلاً کنار هستیم و کار خودمان را انجام می دهیم، ما مسیر خودمان را بهتر می دانیم. اما حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها اینطور نفرمودند و فرمودند: آن طرف نفاق است.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند: قرار بود برکات آسمان و زمین نازل بشود اما نمی شود، «أَبْشِرُوا بِسَیْفٍ صَارِمٍ»،[۷] شمشیرهای برنده سرهای شما را جدا می کند و امنیت شما نابود خواهد شد. این مسیری که من می گویم حیات است و مسیر مقابلِ آن ممات است، نفاق و کفر و الحاد است، منظور بنده کفر در برابر اسلام نیست، یعنی این پروتکل درمانی در نهایت شما را بیمارتر می کند.
پس موضوع خیلی حساس تر است، آن کسی که زکات نداده بود فقط زکات نمی داد اما خلیفه او را بعنوان کافر کشت! حال یک نفر پیدا شده است که از این حرف ها که گوشه ای از آن را گفتم می زند، پس باید خیلی محکم تر با او برخورد بشود، و شده است، هم در برخورد فیزیکی و هم در برخورد رسانه ای و خبری.
هر کسی هم که بخواهد به سمت او برود باید او را هم بزنند.
مثلاً در این اختلافی که… یک اختلاف مالی پیدا شده بود که آیا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم میراث می گذارند یا نمی گذارند، که بنده بعداً توضیح خواهم داد، فعلاً شیوه ی حذف طرف مقابل را کار دارم، یعنی هیچ خط قرمزی در حذف یا بردن آبرو ندارد.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بر سر میراث اختلافی پیدا کردند، که اختلافِ خودِ این میراث چه بود و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها موضوع را در حد زمین نگه نداشتند، بعداً هم فرزندان حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها موضوع را در حد زمین نگه نداشتند، مثلاً داستان امام کاظم سلام الله علیه، حال فعلاً ارث را در ذهن خود داشته باشید که بعداً ابعاد آن را توضیح بدهم.
دیگر چه کسانی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم ارث می بردند؟ همسران پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم. این ها ارث خودشان را مطالبه کردند، جریانی که می خواهد تک صدایی ایجاد کند می گوید از نظر من پیامبر ارثی باقی نمی گذارد.
بگو اظهار نظر فقهی است، نه! شیوه ی او حذف مخالف است و باید یک صدا باشد.
همسران پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم گفتند ما ارث خودمان را می خواهیم. عثمان را پیش خلیفه اول فرستادند که بگوید ارث آن ها را بدهد.
سنن ابوداوود را ببینید، صحیح بخاری را ببینید، تقریباً همه جا نوشته است.
این ها که ارث خواستند درواقع یک چیزی را تضعیف می کردند، مثل اینکه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم ارث داشته است! چون اگر ارث نداشتند چرا هیچ کدام از وارث ها نمی دانند؟ بعداً توضیح می دهم که باید این ها را از ریشه بزنند که تک صدایی باشد، اینکه بگویی خلیفه گفته است که ارث نداریم و چهار نفر ویژه گفته اند که ارث داریم. در این صورت موضوع تضعیف می شود، جامعه می پرسد از کجا معلوم که خلیفه درست گفته است؟
ادبیات باقی مانده این است: یکی از همسران پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم که پدر او خلیفه اول است… من متن صحیح بخاری را می خوانم، می گوید: همسران پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم عثمان را فرستادند که ارث ما را از خلیفه بگیر. می گوید رفتم و گفتم «أَلاَ تَتَّقِينَ اللَّهَ»[۸] آیا از خدا نمی ترسید؟ آیا واقعاً نشنیده اید؟ آیا نمی دانید که پیغمبر ارث نمی گذارد؟
این ادبیات یعنی چه؟ «أَلاَ تَتَّقِينَ اللَّهَ» یعنی چه؟ یعنی بوده اید و شنیده اید که ارث نداریم ولی باز دوباره حال که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم از دنیا رفته است می گویید خواهیم گفت که شاید بشود!
مدلول این حرف این است که آیا امّهات مؤمنین نعوذبالله مال مردم خور هستند؟ آیا چشمشان به اموال بیت المال بود که به نام ارث بالا بکشند؟ آیا امّهات مؤمنین اینطور بودند؟ امّهات مؤمنین چقدر اهمیّت دارند؟ اصحاب پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم چقدر حرمت دارند؟ تا جایی حرمت دارند که تک صدایی باشد، اگر چندصدایی بشود حتّی اگر دزد هم بشوند شده اند!
می گوید: من گفتم که آیا از خدا نمی ترسید که به نام ارث به دنبال بیت المال هستید؟
اگر الآن به شما بگویند این شیخ که منبر رفته است یک تکّه از بیت المال را به نام ارث پدرم بالا کشیده است، آیا انصافاً شما دیگر پای منبر من می نشینید؟ آیا پشت سر من نماز می خوانید؟
آیا چنین نسبتی به امّهات مؤمنین می دهید؟ بله! اگر قرار باشد که امّهات مؤمنین تک صدایی را بهم بزنند این قدم اول است و قدم دوم هم حذف است.
حضرت امّ سلمه سلام الله علیها از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه دفاع کردند و یک سال حقوق ایشان را از بیت المال هم قطع کردند! یک زنی که شوهر ندارد، اموال ندارد، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم او را اداره می کرده است، و چون نمی توانسته است که ازدواج کند باید سهم ایشان را از بیت المال می دادند… اگر تمام درآمدهای یک نفر را یک سال کلاً قطع کنید به عسرتی می افتد که عبرت سایرین بشود که تک صدایی را بهم نزند. که بعداً بگویند اصلاً هیچ اختلافی نبود و همه همین را می گفتند.
نفس ها را گرفتند که بگویند همه همین را می گفتند، حال یک نفر یک کاری کرد که تک صدایی بهم خورد.
برای امّهات مؤمنین طمع به بیت المال مسلمین که یکی از بزرگترین اهانت های دزدی بیت المال است را گفتند، گفتند: «أَلاَ تَتَّقِينَ اللَّهَ»، آیا چشم تو به دنبال بیت المال است؟
مانند این است که شما بر سر اجاره ی خانه با مستأجر خودتان اختلاف پیدا کنید، مستأجر بگوید: تو ضد ولایت فقیه هستی؟ به حاج قاسم فحش می دهی؟ با صهیونیست ها ارتباط امنیتی داری؟
واضح است که این کار را می کند که طرف مقابل کوتاه بیاید. طرف اگر احساس کند که ممکن است زور شما برسد و ارتباطی داشته باشید و یکی از این فحش های سیاسی یا دینی را نسبت بدهید کوتاه می آید.
باید کسی به میان می آمد که با برچسب زدن های متعدد که زدند پا پس نکشد، باید یک کسی به میان می آمد که صدای او هزار و چهارصد سال خاموش نشود. طبعاً هرچه ستون خیمه پابرجاتر باشد ضربه برای شکستنِ آن سنگین تر است، انتقام شدیدتر است، چون او روی جایی حضور دارد که به حیثیت آسیب می زند.
واکنش هایی که ناخواسته بعضی از پیروان ابن تیمیه دارند در اینجا ریشه دارد، متوجه است که نباید فاطمیه پا بگیرد، اگر فاطمیه پا بگیرد آن تک صدایی ادّعایی در آن موضوع اصلی تضعیف می شود.
تمام حیثیت این دستگاه فهم از دین در مکتب کسانی که شیعه امیرالمؤمنین صلوات الله علیه نیستند ولی مسلمان هستند، یک مشترک دارند و آن هم این است که اجماع و اتفاق مسلمین بر این بوده است که یک نفر را با خیال راحت انتخاب کنند، حال ممکن است در فقه و… با هم اختلاف داشته باشند، اما یک چیز مشترک است و آن هم این است که یک اتفاق نظر صد در صدی که حتّی یک مخالف هم نداشت، روز اول بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم یک تصمیم گرفتند و گفتند این اسلامِ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم است، سعی کرده اند بگویند که در اینجا هیچ اختلافی نبوده است.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بر سر جبر و تفویض و خلق قرآن و عدم خلق قرآن و… بحث نکردند بلکه آنجایی که ادّعا می کردند آن یک جا هیچ اختلافی نیست بحث کردند، بزرگترین دلیل مشروعیت آن فرد اول اجماع مسلمین است، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها آمده اند و دلیل اجماع را تکان می دهند، و موضوع آنقدر مهم است که خونِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها ریخته بشود، وگرنه عقلِ اعقلِ عقلا حکم می کرد که در این مسئله مانند ماجرای آتش بس امام حسن مجتبی صلوات الله علیه با معاویه عقب بنشینند، مانند امیرالمؤمنین صلوات الله علیه حکمیت را بپذیرند، مانند حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه نُه سال و نیم اقدامی بر علیه معاویه ملعون نکند، مانند حضرت زین العابدین سلام الله علیه سی و چهار سال اقدام نظامی نکند، امام اعقل عقلا است، کاری را می کند که بالاترین منفعت را دارد، اما اینجا تصمیم گرفته است که من باید این اجماع را تکان بدهم، یعنی یک نقطه ای را تبیین کرده است که هیچ مبیّنی ندارد.
«عجاج خطیب» که سوری است تازه مُرده است، می گوید: هر روایتی که بگوید علی بن ابیطالب خلیفه پیغمبر است جعلی است.
چرا؟ برای اینکه اجماع مسلمین بر این است که کس دیگری خلیفه است!
کس دیگری می گوید: اگر هزار آیه و هزار روایت متواتر بر امامت علی بن ابیطالب بیاورید ما قبول نمی کنیم، چون اجماع مسلمین چیز دیگری می گوید!
یعنی می گوید اجماع از هزار آیه و روایت متواتر بالاتر است.
می خواهم جا بیفتد که این اجماع ادّعایی تک صدایی که ستون محکمی برای آن هاست که لنگر تمام مکتب روی دوش آن است، همّت را ببینید که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها این ستون را تکان می دهد، برای همین فاطمیه خیلی مهم است.
ما با کسی دعوا نداریم، ما فعلاً می خواهیم ببینیم که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها چکار کرده اند، ما کاری با کسی نداریم، هر کسی در این دنیا شهادتین بگوید ما او را مسلمان می دانیم، اگر جان او در خطر بیفتد می رویم و از او دفاع می کنیم، اگر ناموس او به خطر بیفتد می رویم و از او دفاع می کنیم، اگر اموال او را ببرند می رویم و از او دفاع می کنیم. این همه جوان های ما در جاهایی که شیعه نبوده است کشته شده اند که علامت همین حرف است. دینمان هم همین را می گوید، در بین بزرگانمان هم تقریباً اختلافی در این زمینه نداریم، با کسی کاری نداریم، مخصوصاً عموم مردم، اصلاً ما با کسی که نمی داند حق چیست کاری نداریم، ان شاء الله اصلاً به بهشت هم می رود، اما بالاخره خودمان باید بدانیم که چه چیزی به چه چیزی است، خبر به ما که رسیده است، ما که جزو بی خبرها نیستیم. بالاخره ما در یک خانواده ای بوده ایم که فهمیده ایم حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها وجود دارند و شهادتی هست و… یا به ما دروغ گفته اند و یا راست گفته اند، بدانید اگر راست گفته باشند یعنی این چیزی که الآن بنده عرض می کنم، یعنی یک جایی که تمام حیثیت یک تفکر روی دوش آن است، آن ستون را گرفته است و تکان می دهد، مسلّماً بیش از ما هم حساسیت ها و انسجام و اتفاق را متوجه می شده است، اما آنجا جا نبوده است.
موضوع حساس است و برای همین هم فحش می دهند، ما حق نمی دهیم ولی درک می کنیم که چرا فحش می دهند، تأکید می کنم که حق نمی دهیم، اگر کسی جسارت کند غلط می کند، ولی می فهمیم که چرا این کار را می کنند.
ما اصلاً دعوا هم نداریم، بالاخره فکر ماست، یک نفر هم بیاید و بگوید اشتباه کرده اید، می گوییم بنشینیم و بحث کنیم تا ببینیم، ما به دنبال هدایت هستیم.

روضه و توسّل به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها

پس انتقام سنگین است… پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم روزهای آخر نگاه می کردند و ناگهان شروع می کردند به گریه کردن… کلاً پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم روزهای آخر مدام گریه می کردند.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند خواب دیدم، خواب نبی هم که مانند ما نیست، حضرت ابراهیم علیه السلام خواب دیدند که باید پسر خود را ذبح کنند، خواب نبی مانند بیداری نبی است، مانند وحی است.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم خواب دیدند و فرمودند دیدم میمون ها از بنی امیه و بنی فلان و بنی فلان به روی منبرم می جهند، و دیگر کسی ندید که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم لبخند به لب داشته باشند.
شما اگر نستجیربالله یک حادثه دلخراش از عزیزانتان را که بعداً بخواهد اتفاق بیفتد را کامل ببینید، دیگر هر مرتبه که او را نگاه می کنید بیاد می آورید، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم که نسیان هم ندارند، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم همینکه به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه نگاه می کردند می فرمودند: کینه ها در دل ها شعله می کشد، بعد از من آشکار می کنند… دیده ام که با شما چکار می کنند… پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم روز آخر فرمودند: می بینم که با فاطمه ام چه کردند، استغاثه می کند ولی کسی او را کمک نمی کند، می بینم آن سلطان عفّتی را که بین مردان گیر افتاده است…  آن پرده نشینی را که از خانه بیرون کشیده شده است، آن محجوبه ای را که دست نامحرمان به سمت او نزدیک شده است…
لذا سعی کردند اقدامی نکنند، موضوع حساس بود، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها شخصیت مهمّی بودند، ابتدا سعی کردند کار زیادی نکنند، شروع کردند به پول پاشی در مدینه و… که ببینند اگر آدم ها را از اطراف امیرالمؤمنین صلوات الله علیه و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها خالی کنند کوتاه می آیند یا نه، وقتی با یک «أَلاَ تَتَّقِينَ اللَّهَ» همسران پیغمبر عقب می نشینند، ببینیم اگر به این ها هم از این حرف ها بزنیم و در جمع توهین و برخورد کنیم و جسارت کنیم عقب می کشد یا تا انتها ایستاده است…
در کربلا هم گفتند حسین بن علی [علیه السلام] بالاخره کوتاه می آید، مگر می شود…
سعی کردند کاری کنند که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها کوتاه بیایند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها پسر شش هفت ساله دارند، دختر چهار ساله دارند، باردار هستند، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه کسی را بغیر از حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها ندارند، هجده سال بیشتر ندارند، مردم آرزوی عروسی فرزندان خودشان را دارند، فرزندان حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها سروران زمین و آسمان هستند، فرزندان به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها وابسته هستند، ببینیم چقدر حلقه را تنگ کنیم کوتاه می آید…
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هم هر شب اقداماتی داشتند…
شیخ عباس قمی رضوان الله تعالی علیه حرفی زده اند که چند ماه است مرا آتش زده است، می گویند: حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها با امیرالمؤمنین صلوات الله علیه به در خانه ی انصار و مهاجر می رفتند، چون شبانه و مخفیانه بود به داخل خانه ها می رفتند…
کسی که سرزده به خانه ی کسی بیاید، میهمان سرزده منفعل است، از قبل هم که نمی توانستند هماهنگ کنند، شأن حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها أجل از این بود که بخواهند بدون دعوت به جایی بروند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها از پدر خود چیزی نمی خواستند، اما به در خانه ی انصار و مهاجر می رفتند و در می زدند و اجازه می گرفتند که به داخل بیایند تا بتوانند حرف بزنند، در کوچه ممکن بود مردم صدا بشنوند…
دیدند حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به آن تک صدایی آسیب می زنند، نکند مردم با ایشان همراه بشوند، نکند مردم ترس را کنار بگذارند…
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها روزها به کنار قبر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم و بقیع و کنار قبر حضرت حمزه سیّدالشّهداء صلوات الله علیه می روند و بلند بلند آنقدر گریه می کنند که از حال می روند، مردم می گویند دختر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم که دردانه ی ایشان بود چرا اینطور گریه می کند؟
طرف می گوید عرض کردم: چرا اینطور گریه می کنید که بند دلم را پاره کردید؟ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند: پدرم را کشتند و حق وصی را خوردند، می بینم که تمام دستاوردهای دین پدرم را از دست می دهند.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها مادر امّت هستند، اینکه مادر ببیند فسادی در امّت ایجاد شده است نمی تواند کوتاه بیاید، روزها یک طور و شب ها یک طور.
ماجرای فدک پیش آمد و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها سخنرانی کردند، در آن سخنرانی هم به تعبیر رهبری… با این همه ملاحظاتی که ایشان دارند فرمودند: در آن جهاد، در آن خطبه ی طوفانی، با ادب از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه دفاع کردند… توجّه بفرمایید که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند: «ظَهَرَ فیکُمْ حَسْکَةُ النِّفاقِ»، یعنی نسبت نفاق دادند.
این ها را می گویم برای اینکه بعضی ها فکر نکنند که… الآن یک بدبختی این است که به هر کسی از اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین دفاع می کند برچسب می زنند، ما نگران خودمان نیستیم، ولی اگر جوان ترها بخواهند از اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین حرف بزنند، بعضی ها که هیچ چیزی از دین نمی دانند به این ها صد نوع نسبت می دهند، تندرو، داغ…
شما از یک کفش خودتان نمی گذرید اما اگر به ناموس اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین جسارت بشود می گویید تندروی نکنید!
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها کوتاه نیامدند، تا اینکه تصمیم گرفتند که باید اتفاقی بیفتد، یکی از آن ها را امشب عرض می کنم.
گفت: نمی شود، باید بروید و علی را بیاورید تا بیعت کند، مردم به مسجد می آیند و می بینند که علی در مسجد نیست، او که خانه اش در مسجد است در کجا نماز می خواند؟ چه موضوع مهمّی است که علی به مسجد نمی آید؟ اعبد امّت و عابدترین فرد امّت چرا در مسجد نماز نمی خواند؟ برای اینکه امام جماعت را قبول ندارد.
عدّه ای را فرستادند که آمدند و به آتش زدن تهدید کردند، وقتی این گروه اول آمدند حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها که همه حرمتشان را می شناختند به پشت در آمدند، در نزدند که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به پشت در بروند و در را باز کنند، قرار هم نبود در را باز کنند، در ناگهان باز شد… حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به پشت در آمدند و فرمودند: ما عزادار هستیم، جلوی خانه ی ما سر و صدا نکنید… این ها گریه کنان برگشتند. درست است که سرباز بودند ولی نتوانستند تحمّل کنند.
قوم دیگری را فرستادند و گفتند و با علی برگردید، باید با علی برگردید، این ها به پشت در آمدند و سر و صدا کردند و چیزهایی گفتند، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها دیگر با این ها صحبت نکردند، فقط از حرمتشان خرجِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه کردند، به پشت در آمدند و رو کردند به قبر مبارک پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم و فرمودند: «يَا أَبَتَاهْ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَكَذَا كَانَ يُفْعَلُ بِحَبِيبَتِكَ وَ ابْنَتِكَ»، این حرف هایی که می شنوی به دختر تو می گویند… این ها هم نتوانستند تحمّل کنند و گریه کنان برگشتند.
گفتند وضع خراب است و اگر اینطور بشود سربازهای خودت هم دیگر از نظر تئوری نمی توانند با تو همراهی کنند، خود او آمد، مشعل بدست… او یک غلامی دارد که آن غلام خیلی او را دوست دارد، آن غلام هم به او گفت: با این مشعل به کجا می روی؟ فاطمه در آن خانه است…
یعنی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم کاری کرده بودند که کسی نباشد که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را نشناسد…
او گفت: مهم نیست، اصلاً برای فاطمه می روم… آمد و پشت در قرار گرفت و فریاد زد: اگر بیرون نیایید خانه را با اهل خانه آتش می زنم…
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها پشت در قرار گرفتند…
او می گوید: هنگامی که پشت در قرار گرفتم در را تکان دادم، دیدم تن خود را به در تکیه داده است، در سر من چرخید، علی با ما کجا چه کرده است، حال هم یک تنه ایستاده است و از خانه بیرون نمی آید، همینکه حس کردم فاطمه پشت در قرار گرفته است و با تن رنجور خود در را نگه داشته است که جمعیت در را هُل ندهند، وقتی در نیم سوخته شده بود لگد زدم…
اوضاع حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها طوری بود که در همین حالت عادی هم اضطراب برای ایشان خوب نبود، یک هُل دادن عادی هم مناسب نبود… آن ملعون می گوید یک صیحه ای زد که احساس کردم همه ی مردم مدینه صدای او را شنیدند… احساس کردم مدینه زیر و رو شد، هنگامی که وارد شدم دیدم پشت در افتاده است…

پی نوشتها :
..........................................................
[۱]. سوره  مبارکه غافر، آیه ۴۴.
[۲]. سوره  مبارکه طه، آیات ۲۵ تا ۲۸.
[۳]. الصّحيفة السّجّاديّة، ص ۹۸.
[۴]. سوره مبارکه حشر، آیه ۱۴
[۵]. سوره مبارکه توبه، آیه ۱۰۳
[۶]. خطبه فدکیه
[۷]. خطبه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در میان زنان انصار
[۸]. صحیح بخاری، جلد ۵، صفحه ۸۹ 

جهت دسترسی به سایر مجموعه مباحث «جهاد تبیین در قیام فاطمی» استاد کاشانی کلیک کنید.

ویژه نامه مرتبط : ایام فاطمیه سلام الله علیها - ویژه نامه بانوی بی نشان