مباحث ذکر یار استاد محمد شجاعی/ جلسه 33 - خودبینی در ذکر

مباحث ذکر یار استاد محمد شجاعی/ جلسه 33 - خودبینی در ذکر

جلسه سی و سوم مباحث معرفتی ذکر یار از سری مباحث استاد محمد شجاعی با عنوان «خود بینی در ذکر» تقدیم حضورتان می گردد.

جهت دسترسی به سایر جلسات «ذکر یار» اینجا کلیک کنید

وقتی ذکر می گویی حواست باشد که اون چیز ارزشمند تر، خواستنی تر را از دست ندهی.

 آن چیست؟ این که منو خودش دعوت کرده و به دل من نگاه میکند، حتی ذکرها را خودش به زبان من جاری می کند وجود و زبان نالایق مرا انتخاب کرده که از زبان من خودش را ستایش کند.

 اگر بفهمی هیچ کاره هستی که امشب به مجلس احیا آمدی دغدغه ها  می رود و اعصاب راحت است دیگه استرس نداری که نکند خوابم ببرد.  همه چیز را رها می کنی و می گویی: خدایا هر چی می خواهی از زبان من بگو

پس اگر چیزی به زبانت جاری کرد جدی بگیر. اگر سبحان الله است خدا خواسته تسبیح او را بگویی، پس با حال و حضور قلب و نشاط بگو در مجلس بی رمق و با کسالت ننشینید و فکر ها را هم از سرتان بیرون کنید. 

یاد خدا ارزشمندتر، خواستنی تر،  کامل تر و زودتر از یادت توست. همه زیبایی اش به این است که زودتر یاد ما بوده برای همین عُجب ندارد، منّتی هم ندارد. 

آدم‌های نادان هستند که وقتی نماز شب می خوانند، عبادت میکنند، حرم می روند و وقتی برمی‌گردند طلبکار می‌شوند. فکر می‌کنند همه دعاهایشان الان باید مستجاب بشه.

وقتی پولی مالی در راه خدا یا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف خرج می کنند توقعی پیدا می‌ کنند پول تو نیست، بلکه خدا خواسته از جیب تو برای خودش خرج کند طلبی نداری که بلکه زیر بار منت هم هستی...