سمفونی کارون مجید انتظامی - موومان یکم: ما می توانیم! (سالار عقیلی)

سمفونی کارون مجید انتظامی - موومان یکم: ما می توانیم! (سالار عقیلی)

اثری است درباره عظمت و استواری مردمان این سرزمین کهن که در راه سربلندی و افتخار سرزمین شان در تمام ادوار تاریخ کوشیده اند. این اثر با الهام از طبیعت باشکوه ایران و غیرت مردان و زنان این مرز و بوم که برای میهن خود فداکاری و جانفشانی کرده اند ساخته شده است.

این سوئیت سمفونی در چهار موومان با تلفیقی از ارکستر سمفونی، گروه کر، ارکستر پاپ و خواننده تنور است که با استفاده از ریتم ها و سازهای کوبه ای جنوب ایران سعی دارد به توصیفی از عشق و خودباوری مردمانی که برای پیشرفت و تمدن ایران کوشیده اند بپردازد.

جهت دسترسی به سایر بخشهای «سمفونی کارون مجید انتظامی» کلیک کنید

موومان یکم: ما می توانیم!

این موومان در گام دو مینور هارمونیک است که با نوای ملایم چند گیتار و گیتارباس شروع می شود که آهنگساز آن را نشانه ای برای عشق و رحمت درنظر گرفته است و در ادامه گروه کر با ورود خود و همراهی ارکستر شنونده را دعوت به شنیدن رازهای سرزمین عشق و نور می کند. پس از آن خواننده با آوازی در مایه اصفهان نوید طلوع صبح سپید را می دهد و ارکستر با ورود تدریجی خود تداعی گر بهار و شادمانی می شود.

بعد از ورود به فضای ریتمیک و اضافه شدن سازهای کوبه ای به مجموعه قبل می توان اقتدار و توانایی جاری در خون مردم این سرزمین را حس کرد. در ادامه موسیقی وارد فضای والس می شود که با همراهی خواننده مژده رویش و تلاش می دهد و در پایان با همنوایی سازهای ارکستر و سازهای کوبه ای جنوبی، با شکوه و اقتدار به پایان می رسد.

اجرای زنده سمفونی کارون، موومان یکم: ما می‌توانیم

آهنگساز و رهبر ارکستر: مجید انتظامی

گروه گیتار: لیلی افشار (سولیست)، محسن مرشد، فراز نصیری

با صدای: سالار عقیلی

همراه من آواز من بشنو
افسانه ی پرواز من بشنو
بنشین و یک دم راز من بشنو

هردم بودیم باهم در راه عشق
شب هامان روشن شد از ماه عشق

هرجا که نشستیم با یاد تو هستیم ای ایران
در راهت با یاران با مهر و با ایمان
در عشقت می مانیم هم عهد و هم پیمان

♬♬♬♬♬

دمید خورشید امید
برآمد صبح سپید
به گوش جان رسید

بگذر از جان در راه میهن
دل راهی کن در راه میهن
سنگ خارا گل گردد با عزم تو و من

♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫

در بهاران زیر باران
شاد و خندان گل به دامان
ای هم زبان ای مهربان
دیده واکن غم رها کن
چون دمیده گل به گلزاران

♬♬♬♬♬

ما عاشقان هرجا هرزمان
با عزم و توان با اهل جهان
گفتیم می توان گفتیم می توان
ایران من ایران من برپا بمان
در هفت آسمان، ما نیک اختریم، خورشید جهان

مهر خاوریم، تا می گردد چرخ گردون
در راه تو از جان بگذریم
در دور فلک بر این باوریم
آری می توان آری می توان

♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫♫

شد مهرت بر جان، چون لاله زاران، با یاد یاران، ای ایران
یادت جاوید، چون ماه و خورشید، بر بام توحید، در هفت آسمان
نشنود درد من سنگ خارا
شد هماورد من کوه و دریا
بنگر ما را در دشت و صحرا
در باغ جان، از باران می روییم همچون گل ها
دیدار ما همچون گل صبح فردا

با هم می مانیم
چون خود می دانیم
ما می توانیم

دریا شد را ما، صحرا آرام ما
چون شد بر کام ما چرخ گردون

از خون یاران اگر، خاک کرخه اگر
رود کارون چه غم گر شد گلگون

♬♬♬♬♬

خورشید جان، از لبخند ماه، از پیوند ماه می خندد
از بیکران از سوی جانان صد مژده بر جان آید

.......

شعر از : محمد عبدالحسینی