تفسیر نور | پیامهای آسمانی جزء نوزدهم قرآن
تفسیر نور | پیامهای آسمانی جزء نوزدهم قرآن
در این بخش از ضیاءالصالحین، به تفسیر مختصر آیات منتخب جزء نوزدهم قرآن کریم پرداخته شده است. نگارنده سعی کرده است پس از ذکر آیه و ترجمه آن، روایاتی تفسیری در خصوص آیه مورد نظر نقل کرده و سپس به تفسیر آن آیه بپردازد. در ادامه با پیامهای آسمانی جزء نوزدهم قرآن کریم ما را همراهی کنید.
1. الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمانِ وَ كانَ يَوْماً عَلَى الْكافِرِينَ عَسِيراً: در آن روز، فرمانروايىِ بر حقّ، از آن خداى رحمان است و روزى است كه بر كافران سخت و سنگين است.
✓ قيامت روز جلوه ى رحمت الهى است. «الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمنِ» { فرقان، 26}
2. وَ لَا يَأْتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاكَ بِالْحَقّ وَ أَحْسَنَ تَفْسِيرًا: هيچ مثَلى براى تو نياورند مگر آن كه پاسخش را به راستى و در نيكوترين بيان بياوريم.
✓ سخن بايد منطقى و حقّ باشد. «جِئْناكَ بِالْحَقِّ»
✓ گفتار و اعتراض ديگران را با كلام بهتر جواب دهيم. «وَ أَحْسَنَ تَفْسِيراً» {فرقان، 33}
3. ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَيْنَا قَبْضًا يَسِيرًا: سپس بر گرفتيمش، گرفتنى اندک اندک.
✓ گرفتن هيچ چيز براى خدا سخت نيست. «قَبْضاً يَسِيراً»{فرقان، 46}
4. قُلْ مَا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَن شَاءَ أَن يَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِيلًا: بگو: «بر اين [رسالت] اجرى از شما طلب نمى كنم، جز اينكه هر كس بخواهد راهى به سوى پروردگارش [در پيش] گيرد.
✓ مزد انبيا اين است كه مردم خدا را بندگى كنند. «إِلى رَبِّهِ سَبِيلًا» {فرقان، 57}
5. وَ هُوَ الَّذِى جَعَلَ الَّيْلَ وَ النَّهَارَ خِلْفَةً لِّمَنْ أَرَادَ أَن يَذَّكَّرَ أَوْ أَرَادَ شُكُورًا: و اوست كه شب و روز را براى كسانى كه مى خواهند عبرت گيرند يا شكرگزارى كنند از پى هم قرار داد.
✓ شب و روز، نعمتى شايسته ى شكر و سپاسگزارى است. «أَرادَ شُكُوراً» {فرقان، 62}
6. أُوْلَئكَ يُجزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرواْ وَ يُلَقَّوْنَ فِيهَا تَحِيَّةً وَ سَلَامًا: اينان همان كسانند كه به خاطر صبرى كه تحمل كرده اند غرفه هاى بهشت را پاداش يابند و در آنجا به درود و سلامشان بنوازند.
✓ بهشت را به بها دهند، نه بهانه. «يُجْزَوْنَ ... بِما صَبَرُوا»
✓ بنده ى خدا شدن، به صبر و پشتكار نياز دارد. «بِما صَبَرُوا» {فرقان، 75}
7. لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُواْ مُؤْمِنِينَ: شايد، از اينكه ايمان نمى آورند، خود را هلاک سازى.
✓ انبيا براى انجام تكليف خود، بيش از حدّ انتظار تلاش مى كردند. «لَعَلَّكَ باخِعٌ» {شعراء، 3}
8. رَبّ هَبْ لِى حُكْمًا وَ أَلْحِقْنِى بِالصَّالِحِينَ: اى پروردگار من، مرا حكمت بخش و مرا به شايستگان بپيوند.
✓ جامعه اى ارزش دارد كه افرادش صالح باشند. «أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ»
✓ انسان به رفيق خوب محتاج است. «وَ أَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ»{ شعراء، 83}
9. وَ تَقَلُّبَكَ فِى السَّاجِدِينَ: و نماز خواندنت را با ديگر نمازگزاران مى بيند.
✓ سجده مهمترين ركن نماز است. «فِي السَّاجِدِينَ» { شعراء، 219}
10. وَ حُشِرَ لِسُلَيْمَانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإنسِ وَ الطَّيْرِ فَهُمْ يُوزَعُون: سپاهيان سليمان از جن و آدمى و پرنده گرد آمدند و آنها به صف مى رفتند.
✓ جنّ مى تواند به انسان كمک كند. «مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ»
✓ ولايت انبيا تنها بر انسانها نيست. «مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ الطَّيْرِ» {نمل، 17}
جهت دسترسی به مجموعه "پیامهای آسمانی آیات منتخب قرآن کریم" کلیک کنید.
افزودن دیدگاه جدید