تفسیر نور | پیامهای آسمانی جزء هفتم قرآن
در این بخش از ضیاءالصالحین، به تفسیر مختصر آیات منتخب جزء هفتم قرآن کریم پرداخته شده است. نگارنده سعی کرده است پس از ذکر آیه و ترجمه آن، روایاتی تفسیری در خصوص آیه مورد نظر نقل کرده و سپس به تفسیر آن آیه بپردازد. در ادامه با پیامهای آسمانی جزء هفتم قرآن کریم ما را همراهی کنید.
1. يَأَيُّها الَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تحُرِّمُواْ طَيِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكُمْ وَ لَا تَعْتَدُواْ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِين: اى كسانى كه ايمان آورده ايد، چيزهاى پاكيزه اى را كه خدا بر شما حلال كرده است حرام مكنيد و از حد درمگذريد كه خدا تجاوزكنندگان از حد را دوست ندارد.
✓ اهل ايمان بايد از چيزهاى پاكيزه و طيّبات استفاده كنند. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا»
✓ خوردنى ها، پوشيدنى ها و لذايذ حلال، براى انسان آفريده شده است. «لَكُم»{ مائده، 87}
2. قُل لَّا يَسْتَوِى الْخَبِيثُ وَ الطَّيِّبُ وَ لَوْ أَعْجَبَكَ كَثرَةُ الْخَبِيثِ فَاتَّقُواْ اللَّهَ يَا أُوْلىِ الْأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُون؛ بگو: ناپاک و پاک برابر نيستند، هر چند فراوانى ناپاک تو را به اعجاب افكند. پس اى خردمندان، از خداى بترسيد، باشد كه رستگار گرديد.
✓ منطقِ «خواهى نشوى رسوا، همرنگ جماعت شو» قرآنى نيست. «وَ لَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ» {مائده، 100}
3. وَ إِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوَارِيِّنَ أَنْ ءَامِنُواْ بِى وَ بِرَسُولِى قَالُواْ ءَامَنَّا وَ اشهْدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ: و به حواريان وحى كردم: به من و به پيامبر من ايمان بياوريد. گفتند: ايمان آورديم، گواه باش كه ما تسليم هستيم.
✓ گاهى خداوند به دلهاى آماده الهام مى كند. «أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوارِيِّينَ»
✓ ايمان به خدا، از ايمان به رسول جدا نيست. «آمِنُوا بِي وَ بِرَسُولِي»{مائده، 111}
4. قُلْ سِيرُواْ فىِ الْأَرْضِ ثُمَّ انظُرُواْ كَيْفَ كاَنَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِين: بگو: در روى زمين بگرديد و بنگريد كه پايان كار تكذيب كنندگان چگونه بوده است.
✓ سفرهاى علمى و آموزنده و عبرت آور، ستوده و نيكوست. «سِيرُوا» ... «ثُمَّ انْظُرُوا» {أنعام، 11}
5. مَّن يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَ ذَالِكَ الْفَوْزُ الْمُبِين: در آن روز، عذاب را از هر كه بگردانند مورد رحمت خدا واقع شده است، و اين كاميابى آشكارى است.
✓ تسليم خدا شدن، زمينهى دريافت رحمت الهى است. «إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ»، «مَنْ يُصْرَفْ عَنْهُ» ... «فَقَدْ رَحِمَهُ»{أنعام، 16}
6. وَ يَوْمَ نَحشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُواْ أَيْنَ شُرَكاَؤُكُمُ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ: روزى همه را گرد آوريم، سپس به آنها كه شرک آورده اند بگوييم: آن كسان كه مى پنداشتيد كه شريكان خدايند اكنون كجايند؟
✓ قبل از هر عقيده و عشق و پرستشى، آمادهى پاسخگويى در روز قيامت باشيم. «وَ يَوْمَ نَحْشُرُهُمْ» ... «أَيْنَ شُرَكاؤُكُمُ»{أنعام، 22}
7. وَ مَا الْحَيَوةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ لَلدَّارُ الاَخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَ فَلَا تَعْقِلُونَ: و زندگى دنيا چيزى جز بازيچه و لهو نيست و پرهيزگاران را سراى آخرت بهتر است. آيا به عقل نمى يابيد.
✓ راه نجات از حسرت آخرت، فكر و تعقّل است. «يا حَسْرَتَنا» ... «أَ فَلا تَعْقِلُونَ»{أنعام، 32}
8. بلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِن شَاءَ وَ تَنسَوْنَ مَا تُشركُون: نه، تنها او را مى خوانيد و اگر بخواهد آن رنجى را كه خدا را به خاطر آن مى خوانيد از ميان مى برد و شما شريكى را كه براى او ساخته ايد از ياد مى بريد.
✓ دعاى خالصانه، همراه استجابت است. «بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ» {أنعام، 41}
9. لِكُلِّ نَبَإٍ مُّسْتَقَرٌّ وَ سَوْفَ تَعْلَمُون: به زودى خواهيد دانست كه براى هر خبرى زمانى معين است.
✓ گرچه مجبور به ايمان آوردن نيستيد، ولى فكر عاقبت و فرجام كار خودتان باشيد. «وَ سَوْفَ تَعْلَمُونَ»
✓ زود قضاوت نكنيد و مهلت دادن هاى الهى را نشانهى غفلت خدا از خودتان نپنداريد. «سَوْفَ تَعْلَمُونَ»{ أنعام،67}
10. وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ ءَازَرَ أَ تَتَّخِذُ أَصْنَامًا ءَالِهَةً إِنىّ أَرَاكَ وَ قَوْمَكَ فىِ ضَلَالٍ مُّبِينٍ: و ابراهيم پدرش آزر را گفت: آيا بتان را به خدايى مىگيرى؟ تو و قومت را به آشكارا در گمراهى مى بينم.
✓ خويشاوندى، مانع نهى از منكر نيست. «إِذْ قالَ إِبْراهِيمُ لِأَبِيهِ ...»
✓ ملاک در برخورد، حقّ است نه سنّ و سال. «قالَ إِبْراهِيمُ لِأَبِيهِ» حضرت ابراهيم به عموى خود كه سن بيشتر داشته، آشكارا حقّ را بيان كرده و هشدار داده است.{أنعام، 74}
جهت دسترسی به مجموعه "پیامهای آسمانی آیات منتخب قرآن کریم" کلیک کنید.
مطالب مرتبط
