چرا با افزایش سن چاق می شویم؟

چرا با افزایش سن چاق می شویم؟

همه می دانیم که بالا رفتن سن عاملی برای افزایش وزن می باشد. همه ی ما در سنین جوانی لاغرتر از این بودیم که الان هستیم. این که چه اقداماتی در زندگی انجام داده ایم، مهم است اما در هر صورت بدن ما تغییر می کند. در ادامه این نوشتار با ما همراه باشید تا بدانید که چرا با افزایش سن چاق می شویم؟

تنها چند ساعت پس از میل صبحانه، بدن های سالمندان و جوانان، هر کدام پاسخی کاملا متفاوت به این وعده غذایی خواهند داد. این تفاوت ها توضیح خواهد داد چرا ما با بالارفتن سن مان افزایش وزن پیدا می کنیم و از این مهمتر، چطور می توانیم این روند را معکوس کنیم.

قبلا تصور بر این بود که علت افزایش وزن در میانسالی بخاطر کاهش متابولیسم (سوخت و ساز بدن) یا بطور مشخص تر، چیزی است که دانشمندان آن را «میزان متابولیسم در حالت استراحت» می نامند؛  یک مطالعه قابل توجه که در اوت ۲۰۲۱ در «مجله ساینس» منتشر شد، نشان داد سلول های ما در دهه چهارم و یا پنجم زندگی (۴۰ سال به بعد و یا ۵۰ سال به بعد) به همان میزانی که در دهه دوم زندگی چرخش داشته اند، چرخش می کنند.

در واقع نرخ متابولیسم تا حدود ۶۰ سالگی کاهش پیدا نمی کند و زمانی که شروع به کاهش می یابد، با نرخ ۰.۷% در سال کاهش می یابد؛ بنابراین افزایش وزنی که با افزایش سن متوجه آن می شوید و تفاوت بین بدن شما در حال حاضر و زمانی که در بیست سالگی به سر می بردید، به دلیل متابولیسم نیست.

تفاوت عضلات در سنین مختلف

بدن فرد ۲۰ ساله از پروتئین صبحانه استفاده استفاده می کند؛ بطوری که ۱۲ گرم پروتئین از تخم مرغ و ۴.۵ گرم از نان گندم با حداکثر کارایی بدست آورده و پروتئین را به سلول های عضلانی جدید و سالم تبدیل می کند. تمامی این فرایند بعنوان سنتز پروتئین شناخته می شود؛ اما در حالی که این روند در بدن فرزند ۲۰ ساله شما در جریان است، در بدن شما صورت نمی گیرد. تحقیقات نشان می دهد افراد مسن تر به ۲۵ تا ۳۰ گرم پروتئین نیاز دارند تا فرایند عضله سازی مشابهی را که فردی جوان تر تنها می تواند با خوردن چند عدد تخم مرغ برایش رخ دهد، آن ها نیز داشته باشند.

آنچه که مهم است بدانید، این است که بدن انسان دائما در حال تجزیه و عضله سازی است؛ اما زمانی که در دراز مدت، روند تخریب عضله از روند ترمیم آن پیشی می گیرد، این مسأله در نهایت به از دست رفتن بافت عضلانی منجر می شود. مطالعات نشان می دهد افراد مسن معمولا قادر نیستند ۲۵ تا ۳۰ گرم لازم برای عضله سازی را دریافت کنند و به همین خاطر در تمام روز ماهیچه هایشان در حال تحلیل رفتن است. بین ۳۰ تا ۴۰ سالگی، بزرگسالان شروع به از دست دادن سه تا ۸% از توده عضلانی خود در هر دهه می کنند.

هر چه ما عضله و ماهیچه کمتری داشته باشیم، چربی بیشتری به دست می آوریم. عضله ها نه تنها کالری بیشتری می سوزانند، بلکه به کنترل قند خون نیز کمک می کنند. هر چه عضله و ماهیچه شما کمتر باشد، قند خون شما بالاتر خواهد بود و بدن شما مجبور می شود قند بیشتری را تبدیل به چربی کند. باید بدانید که از دست دادن ماهیچه با خطر دیابت، سرطان، بیماری قلبی، آلزایمر و سیستم ایمنی ضعیف مرتبط است.

منبع: به نقل از پایگاه انجمن بازنشستگان آمریکا (AARP)