اشعار ویژه وفات حضرت معصومه سلام الله علیها

اشعار ویژه وفات حضرت معصومه سلام الله علیها

در آستانه وفات حضرت معصومه سلام الله علیها، شاعران کشورمان هر کدام ابیاتی را در رثای آن بزرگوار سروده اند که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت. با ضیاءالصالحین همراه باشید تا از اشعار ویژه وفات حضرت معصومه سلام الله علیها بهره ببرید.

اشعار ویژه وفات حضرت معصومه سلام الله علیها / شاعر : قاسم صرافان

و دانه ریخت بیایی کبوترش باشی
دوباره آینه ای در برابرش باشی
***
نه اینکه پر بکشی و به شهر او نرسی
میان راه پرستوی پرپرش باشی
***
مدینه شهر غریبی برای فاطمه هاست
نخواست گم شده ای مثل مادرش باشی
***
خدا تو را به دل بی قرار ما بخشید
و خواست جلوه ای از حوض کوثرش باشی
***
به قم رسیدی و گم کرد دست و پایش را
چو دید آمده ای سایه ی سرش باشی
***
اجازه خواست که گلدان مرمرت باشد
و تا همیشه تو یاس معطرش باشی
***
نگاه تو همه را یاد او می اندازد
به چهره ات چه می آید که خواهرش باشی
***
خدا نخواست تو هم با جوادِ کوچکِ او
گواه رنج نفس های آخرش باشی
***
نخواست باز امامی کنار خواهر خود ...
نخواست زینبِ یک شام دیگرش باشی

اشعار ویژه وفات حضرت معصومه سلام الله علیها / شاعر : مهدی رحیمی 

لبخند برلبان زمین آشکار شد
امسال در عزای تو فصل بهار شد
***
خجلت زده درخت به کنجی نشسته است
که با گل و شکوفه چرا هم قطار شد؟
***
مهتاب شمع سوخته در پیش گنبدت
خورشید هم ستاره ی دنباله دار شد
***
هر کفتری که صبح به دور شما نگشت
آن روز را به شب نرسانده شکار شد
***
پروانه ی عبور به غیر از حرم نداشت
پروانه ای که ظهر به گنبد دچار شد
***
غیر از حریم تو سر هر شاخه ای نشست
حق با پرنده بود، ولی سنگسار شد
***
بی بی کریمه است و برای گناهکار
در های صحن آینه راه فرار شد
***
زیباست سویت آمده این رود غم، ولی
هرجا که قلب رود شکست آبشار شد
***
اینجا نه! روبروی ضریحت مرا بخر
وقتی که خوب گونه ی من آبدار شد
***
اشک تو می چکید به خاک و می آمدی
ساوه به قم تمام درخت انار شد
***
گردیده ام به دور حرم هفت مرتبه.
اما چرا طواف شما هشت بار شد؟
***
غیر از سلام حامل"آه"ست هرکسی
از قم به سمت طوس سوار قطار شد
***
از جنس سنگ نیست از اشک ملایک ست
آن سنگ که برای تو سنگ مزار شد
***
در زیر پای اینهمه زائر به لطف تو
موری به زنده بودنش امیدوار شد

اشعار ویژه وفات حضرت معصومه سلام الله علیها / شاعر : غلامرضا سازگار

ای دختر و خواهرت ولایت
آیینۀ مادر ولایت
***
بر ارض و سما ملیکه در قم
آرام دل امام هفتم
***
معصومه به کینه و به عصمت
افتاده به خاکِ پات عفّت
***
در کوی تو زنده، جان مرده
بر خاک تو عرش سجده برده
***
گفتند و شنیده اند ز آغاز
کز قم به جنان دری شود باز
***
حاجت نبود مرا بر آن در
قم باشدم از بهشت بهتر
***
قم قبلۀ خازن بهشت است
اینجا سخن از بهشت، زشت است
***
قم شهر مقدّس قیام است
قم خانۀ یازده امام است
***
قم شهر مدینه تو بتولش
صحنین تو مسجد الرسولش
***
قم تربت پاک پیکر توست
اینجا حرم مطهّر توست
***
گر فاطمه دفن شد شبانه
نبود ز حریم او نشانه
***
کی گفته نهان ز ماست آن قبر
من یافته ام کجاست آن قبر
***
آن قبر که در مدینه شد گم
پیدا شده در مدینۀ قم
***
مریم به برت اگر نشیند
این منظره را مسیح بیند
***
سازد به سلام سرو و قد خم
اوّل به تو بعد از آن به مریم
***
روزی که به قم قدم نهادی
قم را شرف مدینه دادی
***
آن روز قرار از ملک رفت
ذکر صلوات بر فلک رفت
***
تابید چو موکبت ز صحرا
شهر از تو شنید بوی زهرا
***
در خاک رهت ز عجز و ناله 
می ریخت سرشک همچو لاله
***
با گریۀ شوق و شاخۀ گل
برداند به ناقه ات توسّل 
***
دل بود که بود محفل تو
غم گشت به دور محمل تو
***
آن پیر که سیّد زمان بود
رویش همه را چراغ جان بود
***
گردید به گرد کاروانت
شد، پای برهنه ساربانت
***
بردند تو را به گریه هودج
تا خانۀ موسی ابن خزرج
***
از شوق تو ای بتول دوّم
قم داد ندا به مردم قم
***
کای مردم قم به پای خیزید
از هر در و بام گل بریزید
***
آذین به بهشت قم ببندید
ناموس خدا مرا پسندید
***
قم شام نبود تا که در آن
دشنام دهد کسی به میهمان
***
قم شام نبود تا که از سنگ
گردد رخ میهمان ز خون رنگ
***
قم کوفه نبود تا که خواهر
بیند سر نی سر برادر
***
حاشا که قم این جفا پذیرد
مهمان به خرابه جای گیرد
***
بستند به گرد میهمان صف
قم با صلوات و شام با کف
***
قم مهمان را عزیز خواند
کی دخت ورا کنیز خواند؟
***
"میثم" همه عمر آنچه را گفت:
در مدح و مصیبت شما گفت:

اشعار ویژه وفات حضرت معصومه سلام الله علیها / شاعر : علی اکبر لطیفیان 

روی قبرم بنویسید که خواهر بودم
سال ها منتظر روی برادر بودم
***
بنویسید گرفتار نباشم چه کنم؟
من اگر منتظر روی برادر نباشم چه کنم؟
***
روی قبرم بنویسید جدایی سخت است
اینهمه راه بیایم، تو نیایی سخت است
***
یوسفم رفته و از آمدنش بی خبرم
سال ها میشود واز پیرهنش بی خبرم
***
روی قبرم بنویسید ندیده رفتم
با تن خسته و با قد خمیده رفتم
***
بنویسید همه دور ربرم ریخته اند
چقدر دسته ی گل روی سرم ریخته اند
***
چقدر مردم این شهر ولایی خوبند
که سرم را نشکستند خدایی خوبند
***
بنویسید در این شهر سرم سنگ نخورد
به خداوند قسم بال وپرم سنگ نخورد
***
چادرم دور وبرم بود وبه پایی نگرفت
معجرم روی سرم بود وبه جایی نگرفت
***
... من کجا شام کجا زینب بی یار کجا؟
من کجا بام کجا کوچه و بازار کجا؟
***
بنویسید که عشاق همه مال هم اند
هر کجا نیز که باشند به دنبال هم اند
***
گر زمانی به سوی شاه خراسان رفتید
من نبودم به سوی مرقد جانان رفتید...
***
روی قبرش بنویسید برادر بوده
سال ها منتظر دیدن خواهر بوده
***
روی قبرش بنویسید که عطشان نشده
بدنش پیش نگاه همه عریان نشده
***
بنویسید کفن بود، خدایا شکرت
هرچه هم بود بدن بود خدایا شکرت
***
یار هم آنقدری داشت که غارت نشود
در کنارش پسری داشت که غارت نشود
***
او کجا نیزه کجا گودی گودال کجا؟
او کجا نعل کجا پیکر پامال کجا؟
***
بنویسید سری بر سر نی جا می کرد
خواهری از جلوی خیمه تماشا می کرد

اشعار ویژه وفات حضرت معصومه سلام الله علیها / شاعر : محمود ژولیده

ای رئوفه که در تمام سفر در امام رئوف گُم بودی
هیجده روز بیشتر نشده میهمان دیار قم بودی
***
آری حق داشتی مریضه شوی یا شهیده شوی به زهر ستم
معجر، اما ندیده ای، غارت نشدی تو اسیر شهر ستم
***
داغ دیدی به روی داغ، اما یاد زینب ز خاطر تو نرفت
هیجده کشته دادی، اما باز، سرِ نیزه برادر تو نرفت
***
در مدینه اگر چه، ای بانو همه جا با برادرت بودی
همسفر تا به قتلگاه آیا شاهد قتل سَرورت بودی
***
قسمتت تل زینبیه نشد و ندیدی هجوم نامردان
زیر شمشیرها امامت را که ندیدی تو پاره پاره دهان
***
تو ندیدی سه شعبه بر قلبش لحظۀ آخرِ برادر را
تو ندیدی، بریده، ای خواهر از قفایش سر برادر را
***
تو ندیدی میان گودالی که رضا زیر سم اسب رود
تو ندیدی امام معصومت طعمۀ گرگ های کوفه شود
***
تو اسیری نرفته ای بانو، تو نرفتی خرابه با حرَمت
تازه موسی بن خزرج آمد و گفت: همۀ خانه های ما حرمت
***
در قم آیا در آستان ورود، هیچ جا سنگ بر سرت بارید
از سرِ بامهایشان آیا شعله بر روی چادرت بارید
***
هیچ آیا شبیه کوفه و شام، نان و خرما به تو تعارف شد
بُردنَت مجلس شراب، اصلاً سیلی آیا به تو تعارف شد
***
وای از درد غربت زینب اینهمه غربتِ تماشایی
همه را دید و عاقبت هم گفت : من ندیدم به غیر زیبایی

اشعار ویژه وفات حضرت معصومه سلام الله علیها / شاعر : علی اکبر لطیفیان

جود و کرامت از کرمش جاودان شده
هر چه دخیل هست به سویش روان شده
***
جبریل هم اگر برسد در حریم او
حس میکند که وارد صحن جنان شده
***
او ظاهرش بتول، ولی باطنش علی است
در پشت آن جمال، جلالی نهان شده
***
از چه تمام فاطمه ها عمرشان کم است
دنیا چرا به "فاطمه " نا مهربان شده
***
خواهر حریف هجر برادر نمیشود
بیهوده نیست اینهمه قدش کمان شده
***
با احترام آمد و با احترام رفت
هر آنچه شأن اوست در اینجا همان شده
***
دور و برش فرشته نگهبان معجرش
پس ما فدای زینب بی پاسبان شده
***
گاهی میان محمل نامحرمان شهر
گاهی میان محمل بی سایبان شده
***
شکر خدا مقام تو زخم زبان نخورد
شکر خدا برادر تو خیزران نخورد

اشعار ویژه وفات حضرت معصومه سلام الله علیها / شاعر : محمد جواد پرچمی

باز هم می شوم کبوترتان
دور این گنبد منوّرتان 
***
من نمک گیر سفره ات شده ام
دست خالی نرفتم از درتان
***
مادر من کنیزتان بوده
پدرم نیز بوده نوکرتان
***
جای کرب وبلا و طوس و نجف
شده ام خاکبوس محضرتان
***
ما عجم ها چقدر خوشبختیم
شده ایران مسیر آخرتان
***
اشک هایم دخیل می بندند
به ضریح فرشته پرورتان
***
از ضریح تو یاس می ریزد
مثل چادر نماز مادرتان
***
خسته از راه دور آمده ای
خسته ای از فراق دلبرتان
***
چقدر از مدینه دور شدی
پای دلتنگی برادرتان
***
مثل مادر خمیده ای، اما
نگرفته به میخ در پرتان
***
محملت پرده داشت؛ شکر خدا
سایه بان داشتی روی سرتان
***
گرچه شد حمله بر عشیره ی تو
شکر؛ غارت نگشته زیورتان
***
در میان هجوم درد نخورد
دست نامحرمی به معجرتان
***
شد خزان گر چه نوبهار شما
کم نشد لحظه ای وقار شما
***
غصّه ی از همه بریدن تو
غمِ روی رضا ندیدن تو
***
گرچه آواره گشته ای خانم
گرچه غم دارم از خمیدن تو
***
ناقه ات بین ازدحام نرفت
بی خطر بود این پریدن تو
***
زیر پا چادر تو گیر نکرد
لحظه ی تلخ پر کشیدن تو
***
بی برادر میان کوچه ندید
پشت مرکب کسی دویدن تو
***
ثبت شد بر جریده ی تاریخ
قصه های به قم رسیدن تو
***
آمدی شهر قم گلستان شد
پیش پایت زمین گل افشان شد
***
شهر قم بر تو احترام گذاشت
پیش رویت فقط سلام گذاشت
***
پیر قوم و بزرگ مردم قم
سر به پای تو، چون غلام گذاشت
***
با گل افشانی قدومت قم
لعن و نفرین برای شام گذاشت
***
بهر تو قم گذاشت سنگ تمام
کی دگر سنگ روی بام گذاشت؟
***
کِی به قم دختر ولیّ خدا
پای در مجلس عوام گذاشت
***
قم کجا رأس یک برادر را
پیش خواهر میان جام گذاشت
***
بهترین جای قم سرایت بود
کِی میان خرابه جایت بود؟
***
غم طفلی عزیز یادت هست؟
روضه ی پر گریز یادت هست؟
***
دختری با سر پدر می گفت:
آن همه چشم هیز یادت هست؟
***
بر سر غارت خیام حرم
بین دشمن ستیز یادت هست؟
***
وسط شعله ها مرا دیدی؟
پابرهنه گریز یادت هست؟
***
ماجرای شراب یادم هست
ماجرای کنیز یادت هست؟
***
بدنم درد میکند بابا
دهنم درد میکند بابا  

اشعار ویژه وفات حضرت معصومه سلام الله علیها / شاعر : وحید قاسمی

در مجلس عزای شما گریه می کنم
امشب فقط برای شما گریه می کنم
***
عطر گلاب مرقدتان بر مشام خورد
در گوشه ی سرای شما گریه می کنم،
***
چون اشک بین روضه به هر درد مرهم است
با نیت شفای شما گریه می کنم
***
با بال های بی رمق اشک دیده ام
در مشرق هوای شما گریه می کنم
***
من هم مسافرم، وطنم مشهد الرضا ست
دنبال رد پای شما گریه می کنم
***
خواندم چگونه پیر شدی در جوانی ات
دارم ز غصه های شما گریه می کنم
***
عمری برای هجر پدر گریه کرده ای
امشب منم به جای شما گریه می کنم

شما می توانید برای مطالعه بیشتر درباره شهادت حضرت معصومه سلام الله علیها در قالبهای مختلف «ویژه نامه بانوی ملکوت» را نیز مشاهده نمایید.