عواقب خطرناک افسردگی

عواقب خطرناک افسردگی

در این نوشتار قصد داریم عواقب خطرناک افسردگی را بررسی کنیم، با ضیاءالصالحین همراه باشید تا در مورد «عواقب خطرناک افسردگی» بیشتـر بخـوانید.

افسردگی سرطان ذهن است. شاید اکثر ما این جمله را بارها شنیده باشیم و به سادگی از کنار آن گذشته باشیم. ولی این جمله ظاهراً ساده، کاملاً درست است. افسردگی مثل سرطانی مرموز شروع می شود و تا به خودمان بیاییم، همه ی روح و روان ما را درگیر خود کرده است. افسردگی را اگر در مراحل پیشرفته درمان نکنید، شدیدتر می شود و همچون سرطان عواقب خطرناکی در پی دارد. ما در این نوشتار با مقایسه افسردگی و سرطان به شما می گوییم که افسردگی تا چه اندازه ترسناک است. همچنین راه های درمان افسردگی را برایتان شرح می دهیم. در ادامه همراه ما باشید.

شباهت بین افسردگی و سرطان

بسیاری از ما گاهی دچار ناراحتی شدید می شویم، و این تجربه ممکن است شامل حالات بد و رفتارهای بدبینانه باشد. برخی از افراد هر از گاهی در آن وضعیت پریشان زندگی می کنند، برخی دیگر آن را بصورت مزمن تجربه خواهند کرد. اما این احساسات گاهی به قدری عمیق می شوند که عملکرد بدن را مختل کرده و زندگی را دچار مشکل می کند. در این صورت، این حالت از یک ناراحتی مقطعی فرا رفته است و باید جدی گرفته شود. در واقع این طیف اجتماعی فردی را می توان بیماری نامید. تمامی حالات ذکر شده، نشان دهنده ی بیماری مرموز به اسم افسردگی هستند. افسردگی مثل یک نیروی جنگجو است که ذهن و بدن را درگیر می کند. فرد از آمدن آن مطلع نمی شود و زمانی پیش می آید که مانند نیروی مهاجم، زندگی را نابود می کند و هر روز از زندگی انسان را به چالش می کشد.

نهایتاً کار به جایی می رسد که انجام حتی ساده ترین کارها مانند بلند شدن از رختخواب یا لبخند زدن، تبدیل به یک چالش می شود. زمانی فرا می رسد که هیچ قرص، معجون یا شخصی نمی تواند به این وضعیت کمک کند. افسردگی روابط خانوادگی و دوستی ها را از بین می برد. به طریقی به شما صدمه می زند که حتی تصورش را هم نمی توانید بکنید. خستگی ناشی از افسردگی به نقطه ای می رسد که فرد به سختی می ایستد. افسردگی مانند یک سرطان عاطفی است، زیرا هر فرصتی برای شاد زندگی کردن را از بین می برد و باعث شک و بی اعتمادی به همه چیز می شود. افسردگی هم مانند سرطان، کم کم و بدون اینکه متوجه شویم، سر و کله اش پیدا می شود و به یکباره نشانه هایی در فرد مبتلا پدید می آید که باورپذیر نیستند. طبق نظر برخی از روانشناسان، «افسردگی، سرماخوردگی رایج روانپزشکی است، ولی در عین حال بسیار مرموز است.»

تفاوت بین افسردگی و سرطان

تمامی موارد گفته شده، درباره شباهت های این دو بیماری بودند. ولی در اینجا یک تفاوتی اساسی بین افسردگی و سرطان وجود دارد. در حقیقت سرطان چیزی است که مردم آن را می فهمند و علائم آن مشخص تر و قابل درک تر است. اطرافیان می دانند در چه شرایطی به سر می برید و همدردی خود را نشان می دهند. اما افسردگی اصلا اینطور نیست.

مردمِ کمی متوجه می شوند که شما نا امید و افسرده هستید. مردم این افراد را ترسو، خودخواه یا ضعیف می نامند. نهایتاً اگر متوجه افسردگی شما شوند، می گویند که «مشکلی نیست، پیش می آید و نگران نباش و از پس آن برمی آیی…». در واقع این جملات کاملاً اشتباه هستند، زیرا افسردگی به همین راحتی ها هم قابل حل نیست. معمولاً مبتلایان هنگام شنیدن این جملات عصبانی و ناراحت می شوند، آن ها  دلسوزی نمی خواهند و اینطور می شود که در نهایت در نتیجه تنهایی، به زندگی خود پایان می دهند.

آیا علائم افسردگی مشخص هستند؟

ما معمولا افراد افسرده را با منزوی بودن، نا امیدی، اضطراب و عصبانیت می شناسیم. اما گاهی نشانه های افسردگی اصلاً دیده نمی شوند و برعکس است. در اخبار گاهی می شنویم که افراد معروف و کمدین های پولدار خودکشی کرده اند. افرادی که اصلاً باورمان نمی شود کوچک ترین مشکلاتی در زندگی خود داشته باشند. دقیقاً مثل سرطان، گاهی می شنویم یکی از نزدیکان ما دچار آن شده است که اصلاً باورپذیر نیست.

همان طور که سرطان ممکن است رو به بهبودی برود اما در نهایت کشنده باشد، افسردگی نیز یک بیماری مزمن است که در نهایت حتی با مراقبت و منابع پیشرفته نیز می تواند کشنده باشد. همه ی سرطان‎ها قابل درمان نیستند، همچنین همه ی افسردگی های شدید هم شاید درمان پذیر نباشند. درست است که افسردگی سرطان نیست، اما هر دو این بیماری ها خیلی موذی هستند. با سرطان ما شاهد تقسیم سلولی کنترل نشده و گسترش سلول های سرطانی در سراسر بدن هستیم. در افسردگی، عملکرد انتقال دهنده های عصبی و مولکول ها، تاثیری غیر طبیعی بر خلق و خو می گذارند.

محققان بر این باورند که این بیماری ها به دلایل ژنتیکی و محیطی رخ می دهند. فرد افسرده ممکن است که عمداً به زندگی خود پایان بدهد. ولی ما این طور فکر می کنیم، در واقع خودکشی اقدامی عقلانی و عمدی نیست. بلکه، نتیجه افسردگی است و فرد متوجه نیست که چه کاری انجام می دهد. دقیقاً مثل سرطان که به بدن حمله می کند، افسردگی به روح و روان حمله می کند. اعضای خانواده ی فرد مبتلا به سرطان لاعلاج، می دانند که توقف بیماری امکان پذیر نیست. دقیقا وقتی فردِ افسرده خودکشی می کند نیز خانواده به این نتیجه می رسند که دیر شده و کاری از دست آن ها بر نمی آمده است.

بنابراین افسردگی ربطی به میزان محبوبیت یا شهرت ندارد و درست مثل سرطان ناگهانی پیدا می شود. با این تفاوت که برخی از افراد متوجه آن می شوند، ولی برخی دیگر اصلا نمی فهمند. این یک بیماری واقعا وحشتناک است و باید آن را درک کرد و راهی برای بهبود آن پیدا کرد.

آیا افسردگی درمان پذیر است؟

افسردگی باعث می شود بسیاری از افراد به دنبال ترک این دنیا باشند تا بتوانند در نهایت به درد خود پایان دهند. همانطور که ما برای درمان سرطان حسابی تحقیق می کنیم، باید راه هایی را بیابیم که به مردم کمک کند تا بر افسردگی که عمر را هم کوتاه می کند، غلبه کنند. مردم فقط به این دلیل که نمی دانند شخص افسرده چه حسی دارد، آن را کم اهمیت جلوه می دهند.

افسردگی یکباره به شما ضربه نمی زند. به آرامی در شکاف های ذهن شما نفوذ می کند و با گذشت زمان متوجه می شوید که دیگر فرد سابق نیستید. شما مبارزه می کنید، می جنگید، با خودتان بحث می کنید و سعی می کنید همه ی علائم را انکار کنید. اما این دشمن همچنان با شما می ماند و در نهایت، تسلیم می شوید. در جامعه ای مانند جامعه ای ما که افراد را به خاطر افسردگی سرزنش می کنند، دریافت کمک برای مسائل مربوط به سلامت روان، هنوز یک تابو محسوب می شود.

بنابراین فقط مبتلایانی موفق می شوند، که به موقع از کمک مناسب استفاده کنند. برخی دیگر در سکوت رنج می برند، برخی حتی نمی دانند که افسرده هستند. سرانجام، یک روز وقتی از دعوایی که در جریان است خسته می شوند، تصمیم می گیرند که یکبار برای همیشه به زندگی خود پایان دهند.

اگر یک دوست، خویشاوند یا همکار شما علائم افسردگی را دارد، سعی نکنید خودتان به او مشاوره دهید یا فکر کنید که می توانید احساس بهتری به او بدهید. لطفاً آن ها را تشویق کنید تا از متخصصان کمک بخواهند و آن ها را متقاعد کنید که با درمان مناسب، خوب خواهند شد. معاشرت با دوستان، رفتن به سینما و مهمانی، به مبارزه با افسردگی کمک نمی کند. همه ی این ها قطعاً می تواند به شما در غلبه بر روحیه بد کمک کنند، اما مطمئناً درمان اصلی نیستند. در ادامه برخی از درمان های رایج افسردگی را شرح می دهیم.

مشاوره روانشناسی برای درمان افسردگی

چندین روش مختلف برای روان درمانی وجود دارند که به افراد در بهبود افسردگی کمک می کنند، به ویژه افرادی که افسردگی خفیف تا متوسط ​​دارند. روانشناسی می تواند تا حد زیادی به بهبود شما کمک کند. پزشک اتفاقاتی که منجر به افسردگی می شوند را مشخص کرده و به فرد بیمار کمک می کند تا راه هایی را برای تغییر، پذیرش یا سازگاری با آن موقعیت ها بیابد. او به شما می گوید که اهداف واقع بینانه برای آینده تعیین کنید. فرآیندهای تحریف شده فکری یا رفتارهای مفیدی که به احساس ناامیدی و درماندگی کمک می کنند را مشخص کنید. مهارت های مقابله با افسردگی را توسعه دهید. همچنین شما قادر خواهید بود تا علائم و مشکلات مربوط به این بیماری را بیشتر بشناسید و از دوره های بعدی افسردگی جلوگیری کنید.

2 مورد از رایج ترین درمان های افسردگی عبارتند از:

1. درمان بین فردی (IPT): این روش به بیماران کمک می کند تا با رویدادهای نگران کننده زندگی سازگار شوند، مهارت های اجتماعی را فرا بگیرند و روابط خود را سازماندهی کنند. در این صورت حمایت خود را برای مقابله با علائم افسردگی و عوامل استرس زای زندگی افزایش می دهند. ولی بطور کلی یک رویکرد قطعی برای درمان وجود ندارد. درمانگران با بیماران خود جهت ایجاد برنامه های درمانی مناسب و برای رفع نیازها و نگرانی های منحصر به فرد آن ها، همکاری می کنند. روان درمانی می تواند به بیماران کمک کند تا راه های مقابله بهتر با استرس و مدیریت علائم افسردگی را بیاموزند. این استراتژی ها می تواند منجر به بهبودی شود و بیماران را قادر سازد تا در بهترین حالت عمل کنند.

2. درمان شناختی رفتاری (CBT): نوعی از درمان است که در آن بیماران یاد می گیرند الگوهای فکری و رفتاری منفی را که می تواند در افسردگی آن ها نقش داشته باشند را، شناسایی و مدیریت کنند. با این روش، بیمار افکار غیرمفید یا منفی را تشخیص می دهد و باورهای نادرست را تغییر می دهد. همچنین می توانید رفتارهای تشدید کننده افسردگی را تغییر بدهید و با روش های مثبت تری با دیگران ارتباط برقرار کنید. با بیان بهتر احساسات خود، می توانید مشکلات را به شیوه سالم تری حل کنید.

آیا داروی های ضد افسردگی موثر هستند؟

افسردگی را می توان بصورت دارویی درمان کرد، اما نتیجه آن غیرقابل پیش بینی است. اگر فرد مبتلا به دیابت نوع ۱ انسولین دریافت کند، علائم ناراحت کننده او ناپدید می شوند و قند خون قابل اندازه گیری آن ها، به یکباره تغییر می کند. در عین حال، فرد بدون تزریق انسولین به زودی می میرد. ولی در فرد افسرده ممکن است داروی ضد افسردگی تاثیر مفیدی داشته باشد یا نداشته باشد. گاهی اوقات عوارض جانبی داروها باعث بدتر شدن حال بیماران می شود.

طبق تحقیقات، افرادی که با ترکیبی از داروها و مشاوره روان شناسی درمان می شوند، بیشتر بهبود می یابند. اما اگر بیماری عود کرده باشد، ممکن است هیچ راهی کارساز نباشد. البته بر خلاف تصور عموم، داروهای ضد افسردگی داروهایی نیستند که بر حافظه شما تاثیر بگذارند یا باعث خواب آلودگی شوند. آن ها فقط به شما کمک می کنند تا روحیه عمومی خود را بهبود بخشید تا به مرحله ای برسید که بتوانید به خودتان کمک کنید تا از افسردگی رهایی یابید.

آزمایش های تشخیص افسردگی

پزشک می تواند با معاینه فیزیکی، مصاحبه شخصی و آزمایش های آزمایشگاهی، به بررسی شخص افسرده بپردازد. وی همچنین یک ارزیابی تشخیصی کامل انجام می دهد، در مورد سابقه خانوادگی افسردگی یا سایر بیماری های روانی بحث می کند. علائم، مدت زمان مشاهده آن ها، هنگام شروع نشانه ها و نحوه درمان هم ارزیابی می شوند. علائم رایج مورد بررسی، شامل موارد زیر می شوند:

✓ فکر کردن مکرر در مورد مرگ یا خودکشی، برنامه خودکشی یا اقدام به خودکشی
✓ تغییر عمده در وزن (افزایش یا کاهش بیش از ۵ درصد% وزن در طول یک ماه)
✓ تقریبا هر روز احساس ناامیدی، بی ارزشی یا احساس گناه بیش از حد دارید
✓ بی قراری جسمی یا احساس فرسودگی که دیگران می توانند متوجه آن شوند
✓ حس غم و اندوه یا خلق افسرده در بیشتر روز یا تقریبا هر روز
✓ از دست دادن لذت در چیزهایی که زمانی لذت بخش بودند
✓ مشکلات تمرکز یا تصمیم گیری، تقریبا در هر روز هفته 
✓ خستگی یا از دست دادن انرژی، تقریبا در هر روز
✓ بی خوابی یا خواب زیاد، تقریبا در هر روز هفته 
✓ بی اشتهایی 

برای تشخیص افسردگی شدید، باید حداقل 5 مورد از علائم ذکر شده در بالا را داشته باشید و حداقل یکی از دو مورد، تقریبا روزانه به مدت حداقل ۲ هفته دیده شوند. علائم افسردگی می تواند هفته ها، ماه ها یا گاهی سال ها طول بکشد. آن ها می توانند بر شخصیت تاثیر بگذارند و در روابط اجتماعی و عادات کاری دخالت کنند، و بطور بالقوه همدلی با شما را برای دیگران دشوار کند.

برخی از علائم آنقدر ناتوان کننده هستند که بطور قابل ملاحظه ای در عملکرد شما اختلال ایجاد می کنند. در موارد بسیار شدید، افراد مبتلا به افسردگی ممکن است نتوانند غذا بخورند، بهداشت خود را رعایت کنند یا حتی از رختخواب بیرون بیایند. این حالات ممکن است فقط یکبار در طول زندگی اتفاق بیفتد یا ممکن است مکرر، مزمن یا طولانی مدت باشد.

در برخی موارد به نظر می رسد که آن ها برای همیشه باقی خواهند ماند. به نظر می رسد علائم افسردگی با بحران های زندگی تشدید می شوند. در موارد دیگر، ممکن است به نظر برسد که آن ها بطور تصادفی اتفاق می افتند. افسردگی بالینی معمولا همراه با سایر بیماری های پزشکی، مانند بیماری قلبی یا سرطان همراه است و این بیماری ها را بدتر می کند.

نتیجه گیری کلی از این نوشتار:

با توجه به این توضیحات، مانند یک فرد مبتلا به سرطان که برای درمان باید به پزشک مراجعه کند، فرد افسرده هم باید به فکر درمان باشد. این بیماری خود به خودی ناپدید نمی شود و فقط رو به بدتر شدن می رود. افسردگی را می توان با سرطان ذهن برابر دانست که به درمان به موقع نیاز دارد.