خون مقدسی که به زمین بازنگشت

خون مقدسی که به زمین بازنگشت

از مصائب بزرگ روز عاشورا و حوادث مسلّم این روز، شهادت طفل شیرخوار امام حسین علیه السلام است كه توسط سپاه عمر سعد با كمال بى رحمى و در آغوش امام حسین علیه السلام به شهادت رسید. در این مجال بر آنیم تبرکی به قلم خویش بخشیم و از احوالات آن طفل شیر خوار مطالبی تحت عنوان «خون مقدسی که به زمین بازنگشت» تقدیم عاشقان اهل بیت علیهم السلام نماییم.

خون مقدسی که به زمین بازنگشت

در برخى منابع كهن، از نام این طفل، سخنى به میان نیامده، اما در برخى دیگر با نام عبدالله بن الحسین یا عبدالله رضیع از او یاد شده است. همچنین بسیارى از منابع، در باره سن او سكوت كرده اند.

از طرف دیگر، برخى مورخان و مقتل نگاران، اصل تیر خوردن و شهادت او را به اختصار بیان كرده و بعضى دیگر گفته اند كه در كنار خیمه در آغوش امام حسین علیه السلام هدف تیر قرار گرفت.

گروه سوم، گزارش كرده اند كه امام علیه السلام او را در برابر سپاه كوفه گرفت و تشنگى او را مطرح كرد و در این هنگام روى دست امام حسین علیه السلام با تیر دشمنان به شهادت رسید.

کیفیت شهادت طفل شیرخواره

«وَلَمّا رَأی الحُسین علیه السلام مَصارِعَ فَتَیانِهُ وَاَحَِبَّته عَزَمَ علی لِقاءِ الْقَوم بِمُهجَته و نادی هَل مِن ذابٍّ یَذُبُّ عَن حرم رسول الله صلی الله علیه وآله، هَل مِن مُوحِّد یَخافُ الله فینا، هَل مِن مُغیثٍ یُغیثُنا یَرجُو الله بِاِ غاثَتِنا هَل مِن مُعین یَرجوا ما عِندِ الله فی اعانَتِنا ، فَارْتَفعت اَصوات النِّساء بِالعَویل فَتَقَدَّم اِلی بابِ الْخَیمه و قال لِزینَبَ ناوِلینی وَلَدیَ الصَّغیرَ حَتّی اُوَدِّعه فَأخَذَه واَو ما اِلَیه لِیُقَبِّله فَرَماهُ حَرمَلهُ بنُ الکاهِلِ الاَسَدی لَعنَه الله تعالی بِسَهم فَوقع فی نَحرِه فَذَبَحَهُ، فَقال لِزِیْنَب خُذیهِ ثُمَّ تَلَقّی الدَّمَ بِکَفَّیه فَلما اِمْتَلأتا رَمی بِالدَّمِ نَحْوَ السَّماءِ ثُم قالَ هَوَّن علی ما نَزَلَ بی اَنَّهُ بِعَین الله».

با به شهادت رسیدن جوانان بنی هاشم و یاران حضرت حسین علیه السلام، امام خود، با تمام وجود برای رزم با دشمن، به سویشان رفت در حالیکه بانگ می زد:
آیا مدافعی هست که از حرم رسول خدا صلی الله علیه وآله دفاع کند؟ آیا موحدی هست که به خاطر ما از خدا بترسد؟ آیا فریاد رسی هست که با امید به خدا به فریاد ما برسد؟ آیا یاوری هست که با امید به آنچه در نزد خداست به یاری ما بشتابد؟
در این هنگام از میان بانوان در خیمه شیونی بر خاست پس امام حسین علیه السلام به کنار خیمه رفته و خطاب به زینب علیها السلام فرمود کودکم را بیاور تا با او خداحافظی کنم. حضرت کودک را گرفت تا ببوسد در این زمان حرمله بن کاهل اسدی لعنة الله علیه به سوی او تیر انداخت و تیر به گلویش نشست و آن را برید پس حضرت به زینب علیها السلام فرمود: او را بگیر. سپس خون را در هر دو دست جمع کرده و به سوی آسمان پاشید و فرمود: آنچه بر من وارد آمد برایم آسان است، چون در محضر خدا است.

حضرت امام محمد باقر علیه السلام فرمود: که قطره ای از آن خون بر زمین نیفتاد و سپس امام علیه السلام علی اصغر را برده و در کنار شهدای بنی هاشم قرار داد.[بنیاد دعبل خزاعی:  وقال اِبنُ نما: ثُم حَمَلَه فَوَضَعه مَعَ قَتلی اَهْلبَیته]

رسوایی بنیان ستم

جرجی زیدان یکی از نویسندگان مشهور مسیحی در کتاب خود درباره ی این طفل شیرخوار می نویسد: «شهادت این طفل بی گناه، مظلومیت حضرت سیدالشهداء علیه السلام را ثابت می کند چرا که اگر شهادت این طفل نبود، امکان داشت دستگاه تبلیغاتی بنی امیه واقعه عاشورا را طوری دیگر و وارونه جلوه دهد و بگویند ای مردم این ها مردانی مسلح بودند که برای تصاحب قدرت و حکومت دست به مبارزه زده اند و ما با تمام قدرت در مقابل آن ها ایستاده ایم. ولی با شهادت حضرت علی اصغر علیه السلام این نقشه دستگاه تبلیغات بنی امیه را نقش بر آب کرده هر انسانی به هر آئین و مذهبی این سؤال را از بنی امیه می کند که طفل شیرخوار گناهی نداشت که شما او را کشتید.[زندگی اباعبدالله الحسین علیه السلام، ترجمه لهوف/ صفحه 132]

کرامتی خواندنی

در هندوستان، نسبت به امام حسین علیه السلام، علاقه و ارادت عجیبی موج می زند. نه تنها ارادتمندان امام حسین علیه السلام گروه مسلمانان هستند، بلکه هندوها هم نسبت به عزیز زهرا علیها السلام عرض ادب می نمایند. چنان است داستان «امام باره» (یعنی عاشورا) روزی که آتش پرستان به امام علیه السلام اختصاص داده و در گودالی بزرگ آتش می افروزند و آن را برای عاشورا یا روز معین پر از آتش حاضر می سازند، آن گاه هر کدام لباسی سپید بر تن نموده و از آتش عبور کرده و از طرف دیگر به سلامت بیرون می روند و حرارت آتش به آن ها هیچ صدمه ای نمی زند.

باری در هند مجلس سوگواری تشکیل شده بود، جمعی از زنان مسلمان در منزلی اجتماع کرده و بر مصیبت های امام حسین علیه السلام می گریستند. در همسایگی این خانه، زنی از اهالی آمریکا زندگی می کرد، پرسید: اینجا چه خبر است؟ گفتند: مجلس سوگواری سومین پیشوای شهید شیعیان است. گفت: بسیار مایلم من هم در این مجلس بروم و ببینم چگونه است. او را به مجلس بردند و در جایی که باید جای دادند. آن گاه مرثیه خوان توسل به حجت الهی علی اصغر علیه السلام پیدا کرد. صدای گریه و شیون زنان برخاست، این زن غیر مسلمان با توجه به جریان شهادت کودک شیرخواره ی امام حسین علیه السلام گریان شد و اشک فراوان ریخت. سپس از سایر زنان و از گوینده خواست تا جریان را مفصل برایش توضیح دهند. آنان صحنه ی کربلا را برایش مجسم و بیان نمودند. با استماع این حقیقت و پی بردن به اصل داستان، گفت: «من می خواهم مسلمان شوم، زیرا حقایقی در این مذهب احساس می کنم که شایسته نیست به حال کفر باقی باشم. به عبارت دیگر، مکتبی که این گونه مردان فداکار تربیت کند که حاضر باشند به قیمت جان کودک عزیز خود در راه آن مکتب و دین فداکاری نمایند تا انحرافی نیابد، معلوم می شود این دین، دینی است حق و با حقیقت توأم، بنابراین مسلمان می شوم.». شیعیان در همان مجلس شهادتین را به وی تلقین کردند و بانوی آمریکایی از صمیم دل مسلمان گردید.[الوقایع و الحوادث/ جلد 3/ صفحه 98] 

سرّی که در خون او بود

مورخین اسلامی از قبیل: ابن شهر آشوب در مناقب، ابن نما حلی در مثیرالاحزان، سید در لهوف، ابن کثیر در البدایه و النهایه، قرمانی در اخبار الدول، میرزا محمد تقی سپهر در ناسخ التواریخ، ابوالفرج اصفهانی در مقاتل الطالبین، عبدالرزاق موسوی مقرم در مقتل الحسین علیه السلام و علامه سید حسن امین در اعیان الشیعه و ... قضیه فرستادن خون گلوی علی اصغر علیه السلام به آسمان را نقل نموده اند. اما اینکه چرا خون مقدس علی اصغر علیه السلام به زمین برنگشت برای شیفتگان آن حضرت جای سؤال است؟ برای پاسخ به این سؤال شاید بتوان گفت برنگشتن آن خون مقدس بدین دلیل بوده که در حکمت حقه حقیقیه، مقرر و مذکور است که اجسام لطیفه مایل به محیط می باشد چنان که اجسام کثیفه میل به مرکز و سفل می نمایند پس آن خون لطیف به محیط میل نمود.[اکلیل المصائب/ صفحه 66]
و یا سِرش این است که این خون نمی بایست به زمین برگردد چرا ملائکه آسمان می خواستند خون را در شیشه ای بهشتی تحفه و هدیه به سوی جنت ببرند چنانچه این مطلب در زیارت چهارم تحفه الزائر وارد شده است.[وقایع الایام/ صفحه 515]
و یا سِرش این است که اگر خون علی اصغر علیه السلام به زمین می ریخت عذاب نازل می شد چنانچه بعضی مورخین نقل نموده اند.

جهت مطالعات بیشتر در مورد ماه محرم، «ویژه نامه خورشید بر نیزه» را مشاهده نمایید.

منبع :
..........................
1. مهدی آقابابایی