اعمال مستحبی روز جمعه

اعمال مستحبی روز جمعه

براى روز جمعه اعمال بسیارى است که در اینجا تنها به بیان چند مورد از اعمال مستحبی روز جمعه اکتفا می کنیم:

اول:

در رکعت اوّل نماز صبح سوره جمعه و در رکعت دوّم، توحید خوانده شود.

دوم:

پس از نماز صبح، پیش از آنکه سخن بگوید این دعا را بخواند تا کفّاره گناهان او از این جمعه تا جمعه ی دیگر باشد:

اللّٰهُمَّ مَا قُلْتُ فِي جُمُعَتِي هَذِهِ مِنْ قَوْلٍ، أَوْ حَلَفْتُ فِيها مِنْ حَلْفٍ، أَوْ نَذَرْتُ فِيها مِنْ نَذْرٍ، فَمَشِيْيّتُكَ بَيْنَ يَدَيْ ذٰلِكَ كُلِّهِ، فَمَا شِئْتَ مِنْهُ أَنْ يَكُونَ كَانَ، وَمَا لَمْ تَشَأْ مِنْهُ لَمْ يَكُنْ، اللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِي وَتَجاوَزْ عَنِّي، اللّٰهُمَّ مَنْ صَلَّيْتَ عَلَيْهِ فَصَلاَتِي عَلَيْهِ، وَمَنْ لَعَنْتَ فَلَعْنَتي عَلَيْهِ.

خدایا! هر سخنی که در این جمعه ام بر زبان آورم و یا هر سوگندی که در آن به زبان آورم و یا هر نذری که در آن نذر کنم، خواست و اراده تو پیشاپیش همه ی این هاست، پس در این میان هرچه را تو بخواهی بشود می شود و هرچه را که نخواهی نشود، خدایا! مرا بیامرز و از من درگذر. خدایا! هرکه را تو بر او درود فرستی پس درودم بر او باد و هرکه را تو لعنت کنی، پس لعنتم بر او باد.

و دست کم در هر ماه یک بار این عمل را انجام دهد.

و نیز روایت شده: هرکس در روز جمعه پس از نماز صبح بنشیند و به تعقیب بپردازد تا آفتاب برآید، هفتاد درجه در بهشت برین برای او بالا رود.

و شیخ طوسى روایت کرده: که سنّت است این دعا را در تعقیب نماز صبح روز جمعه بخواند:

اللّٰهُمَّ إِنِّى تَعَمَّدْتُ إِلَيْكَ بِحَاجَتِى، وَأَنْزَلْتُ إِلَيْكَ الْيَوْمَ فَقْرِى وَفَاقَتِى وَمَسْكَنَتِى، فَأَنَا لِمَغْفِرَتِكَ أَرْجَىٰ مِنِّى لِعَمَلِى، وَلَمَغْفِرَتُكَ وَ رَحْمَتُكَ أَوْسَعُ مِنْ ذُنُوبِى، فَتَوَلَّ قَضاءَ كُلِّ حَاجَةٍ لِى بِقُدْرَتِكَ عَلَيْهَا وَتَيْسِيْرِ ذٰلِكَ عَلَيْكَ، وَ لِفَقْرِى إِلَيْكَ فَإنِّى لَمْ أُصِبْ خَيْراً قَطُّ إِلّا مِنْكَ، وَلَمْ يَصْرِفْ عَنِّى سُوءً قَطُّ أَحَدٌ سِوَاكَ، وَلَسْتُ أَرْجُو لآخِرَتِى وَدُنْياىَ و لا لِيَوْمِ فَقْرِى يَوْمَ يُفْرِدُنِى النَّاسُ فِى حُفْرَتِى وَأُفْضِى إِلَيْكَ بِذَنْبِى سِوَاكَ.

خدایا! با حاجت خویش آهنگ تو کرده ام و امروز بر تو فرود آورده ام تهیدستی و تنگدستی و درماندگی ام را و به آمرزش تو امیدوارتر از کردار خویشم و بخشایش و رحمت تو گسترده تر از گناهان من است، پس برآور نیاز مرا با قدرتی که بر آن داری و با سهولتی که نزد تو دارد و نیازی که من به تو دارم؛ چه من به خیری دست نیافته ام جز از سوی تو، جز تو هرگز کسی گزندی را از من نرانده است و برای آن جهان و این جهانم و نه برای گاه تهیدستی ام، آنگاه که مردم در قبرم تنها گذارند و گناهم را به نزد تو آورم، جز به مهر تو امید ندارم.

سوم:

روایت شده: هرکس در روز جمعه و دیگر روزها پس از نماز ظهر و نماز صبح بگوید:

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ.

خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و در گشایش کارشان شتاب کن.

نمیرد تا حضرت قائم (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) را دریابد.

و اگر «صد مرتبه» این صلوات را بخواند، خدا شصت حاجت، سى حاجت از حاجات دنیا و سى حاجت از حاجات آخرتش را برآورده کند.

چهارم:

پس از نماز صبح سوره «الرحمن» را بخواند و بعد از آیه:

«فبأي الاء ربكما تكذبان»

کدامین نعمت های پروردگارتان را تکذیب می کنید.

بگوید:

لَابِشَيْءٍ مِنْ آلآئِكَ رَبِّ أُكَذِّبُ.

هیچ یک از نعمت های تو را ای پروردگارم، تکذیب نمی کنم.

پنجم:

شیخ طوسى(رحمه الله) فرموده: مستحب است پس از نماز صبح روز جمعه «صد مرتبه» سوره«توحید» را بخواند و «صد مرتبه» بر محمّد و آل محمّد صلوات فرستد و «صد مرتبه» استغفار کند و سوره هاى «هود،نساء،کهف،صافات،الرحمن» را بخواند.

ششم:

سوره هاى: «احقاف» و «مومنون» را بخواند.
از امام صادق علیه السلام روایت شده: هرکه در هر شب جمعه یا در هر روز جمعه سوره«احقاف» را بخواند، در دنیا هراسى به دلش راه نیابد و از وحشت بزرگ روز قیامت ایمن گردد و نیز آن حضرت فرمود: هرکس جمعه ها بر خواندن سوره «مومنون» پشت کار داشته باشد، خداى تعالى پایان کارش را نیکبختى و سعادت قرار دهد و جایگاهش در بهشت برین با پیامبران الهى باشد.

هفتم:

پیش از طلوع آفتاب «ده مرتبه» سوره «قل یا ایها الکافرون» را بخواند و دعا کند تا خواسته اش اجابت شود.

روایت شده: حضرت زین العابدین علیه السلام چون صبح روز جمعه می شد، تا ظهر «آیت الکرسی» [آیه 255 سوره بقره]:

«اللّهُ لا إلهَ إلّا هُوَ الحَىُّ... و لاَ یؤُودُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِىُّ الْعَظِیمُ»

را می خواند و چون از نمازها فراغت می یافت، به تلاوت سوره ی «قدر» می پرداخت.

و بدان که برای خواندن آیت الکرسی بر اساس نزولش در روز جمعه فضیلت بسیار روایت شده است. علاّمه مجلسى گوید: آیت الکرسی بر اساس نزول، بنا بر روایت علی بن ابراهیم و شیخ کلینی عبارت است از: 

«اللّهُ لا إلهَ إلّا هُوَ الحَىُّ...»  تا «هُمْ فِیها خَالِدُون»

هشتم:

غسل جمعه کند و آن ازجمله اعمال مستحبی است که بر آن تأکید بسیار شده است.

و در روایت آمده: که حضرت رسول صلی الله علیه و آله به حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: یا علی! در هر جمعه غسل کن، گرچه به خاطر آن غذای خود را برای به دست آوردن آب جهت غسل کردن بفروشی و گرسنه بمانی؛ زیرا هیچ عمل مستحبّی برتر از غسل روز جمعه نیست.

و از امام صادق علیه السلام روایت شده: هرکه در روز جمعه غسل کند و این دعا را بخواند:

أَشْهَدُ أَنْ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَاشَرِيكَ لَهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنِي مِنَ التَّوَّابِينَ، وَاجْعَلْنِي مِنَ الْمُتَطَهِّرِينَ.

گواهی می دهم که شایسته ی پرستشی جز خداوند یکتا نیست، شریک و انبازی ندارد و گواهی می دهم که محمّد بنده و فرستاده ی اوست، خدایا، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا از آنان که بسیار توبه می کنند و از آنان که پاکی همه جانبه دارند قرار ده.

برای او تا جمعه آینده حالت پاکی و طهارت پیدا شود؛ یعنی: از گناهان پاک می گردد یا آنکه اعمال او با طهارت معنوی انجام می گیرد و مورد پذیرش خداوند واقع می شود؛

و به احتیاط نزدیک تر آن است که تا جایی که ممکن است، غسل جمعه را ترک نکنند؛ باید دانست وقت غسل جمعه پس از طلوع سپیده دم تا زمان ظهر است و هرچه نزدیک تر به ظهر انجام شود، بهتر است.

نهم :

آنکه سر را با گل خطمی بشوید؛ زیرا که این کار از بیماری پیسی و دیوانگی ایمنی می بخشد.

دهم :

ناخن و موی پشت لبش را بچیند زیرا ثواب بسیار دارد و روزی را افزون می کند و او را از گناه تا جمعه دیگر دور می سازد و از بیماری دیوانگی و جذام و پیسی ایمنی می دهد و بهتر است در وقت چیدن ناخن و زدودن موی پشت لب بخواند:

بِسْمِ اللّٰهِ وَبِاللّٰهِ وَعَلَىٰ سُنَّةِ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ.

به نام خدا و به یاد خدا و بر روش محمّد و خاندان محمّد.

و درگرفتن ناخن، از انگشت کوچک دست چپ شروع و به انگشت کوچک دست راست پایان دهد و این شیوه را در گرفتن ناخن های پای خود نیز رعایت کند؛ پس ازآن ناخن های چیده را دفن کند.

یازدهم:

بوى خوش استعمال کند و جامه هاى پاکیزه خود را بپوشد.

دوازدهم:

صدقه دهد چه بر طبق یک روایت: ثواب صدقه دادن در شب و روز جمعه، هزار برابر اوقات دیگر است.

سیزدهم:

برای خانواده ی خود خوردنی های خوب و تازه از قبیل میوه و گوشت تهیه کند تا به آمدن جمعه شاد شوند.

چهاردهم:

پیش از خوردن صبحانه انار و پیش از ظهر هفت برگ کاسنی بخورد.

از امام موسی بن جعفرعلیهماالسلام روایت شده: هرکه در روز جمعه وقتی که ناشتاست یک انار بخورد تا چهل روز دل او را نورانی گرداند؛ و اگر دو انار بخورد تا هشتاد روز و اگر سه انار تا صدوبیست روز، وسوسه شیطان را از او دور کند؛ و هرکس وسوسه شیطان از او دور شود نافرمانی خدا نکند و هرکه نافرمانی خدا نکند وارد بهشت شود.

شیخ طوسی در کتاب «مصباح» فرموده: در مورد خوردن انار در روز و شب جمعه فضیلت بسیار روایت شده.

پانزدهم:

خود را از کارهای دنیا آسوده کند و به آموختن مسائل دین بپردازد، نه آنکه روز جمعه را به گشت وگذار و تفریح در باغ ها و کشتزارهای مردم و هم سخنی با اراذل و مردمان بی عار و مسخرگی و عیب گویی از مردم و خنده های قهقهه و خواندن اشعار و غوطه ور شدن در کارهای باطل و امثال این ها هزینه کند که مفاسدش بیش از آن است که بیان شود.

از امام صادق علیه السلام نقل شده است: بدا به حال مسلمانی که روز جمعه را در هفته هزینه یادگیری مسائل دینی خود نکند و برای این کار، خود را از کارهای دیگر آسوده نسازد.

از حضرت رسول صلی الله علیه و آله روایت شده: هرگاه در روز جمعه ببینید پیرمردی سرگذشت دوران جاهلیت و کفر را برای مردم بیان می کند، بر سرش سنگریزه بزنید.

شانزدهم :

آنکه «هزار مرتبه» صلوات فرستد،

از امام باقر علیه السلام روایت است: هیچ عبادتی در روز جمعه نزد من محبوب تر از صلوات بر محمّد و آل مطهّر او (صَلَّی اللهُ عَلَیهِم اَجمَعین) نیست.
نویسنده گوید: اگر برای «هزار مرتبه» صلوات فرصت نکرد، دست کم «صد مرتبه» را ترک نکند تا در روز قیامت چهره اش نورانی گردد؛

و روایت شده: هرکس روز جمعه «صد مرتبه» صلوات فرستد و «صد مرتبه» بگوید:

اَستَغفِرُاللّهَ رَبِّي وَ اَتُوبُ اِلَيهِ.

از خدا، پروردگارم آمرزش می جویم و به سوی او مى پویم.

و «صد مرتبه» سوره «توحید» را بخواند، آمرزیده خواهد شد.

و نیز روایت شده: که ثواب صلوات بر محمّد و آل محمّد، بین نماز ظهر و عصر برابر با ثواب هفتاد حج است.

هفدهم:

حضرت رسول و ائمه طاهرین (علیهم السلام) را زیارت کند و کیفیت آن در «باب زیارات» خواهد آمد.

هجدهم :

آنکه به زیارت گذشتگان به ویژه پدر و مادر یا یکی از ایشان برود که این عمل ثواب بسیار دارد.

از امام باقر علیه السلام روایت شده: مردگان را در روز جمعه زیارت کنید، زیرا می دانند چه کسی به زیارت ایشان رفته است ازاین رو شاد می شوند.

نوزدهم :

دعاى «ندبه» را که از اعمال عیدهاى چهارگانه است بخواند؛ این دعا بعد از این در جاى خودش خواهد آمد.

بیستم :

بدان که برای روز جمعه جز نافله ی آن که «بیست رکعت» است، نمازهای بسیاری ذکرشده است.
کیفیت نافله مذکور بنا بر مشهور آن است که «شش رکعت» آن زمانی که نور آفتاب افق را فراگیرد بجا آورده شود و «شش رکعت» دیگر وقتی که خورشید بالا بیاید و «شش رکعت» دیگر نزدیک ظهر و «دو رکعت» پس از ظهر پیش از نماز ظهر و یا آنکه «شش رکعت» اوّل را پس از نماز جمعه یا نماز ظهر بجا آورد، به صورتی که در کتب فقها و «مصابیح» ذکرشده.

البته نمازهای بسیار دیگری نیز روایت شده که ذکر بعضی از آن ها در این مقام مناسبت دارد، هرچند بیشتر آن ها ارتباطی به روز جمعه ندارد، ولی بجا آوردن آن ها در روز جمعه بیشتر فضیلت دارد.

ازجمله آن ها «نماز کامله» است که شیخ طوسی و سید ابن طاووس و شهید و علّامه حلّی و دیگران به سندهای بسیار و معتبر از امام صادق علیه السلام و ایشان از پدران بزرگوارشان(علیهم السلام) از حضرت رسول صلی الله علیه و آله روایت کرده اند.

نماز دیگر: حارث همدانی از امیرالمؤمنین علیه السلام روایت کرده: اگر بتوانی در روز جمعه «ده رکعت» نماز بخوان و رکوع و سجودش را تمام و کامل بجا آر و پس از هر دو رکعت «صد مرتبه» بگو:

سُبْحانَ اللّٰهِ وَبِحَمْدِهِ.

پاک و منزه است خدایى که ستایش تنها شایسته اوست.

که فضیلت بسیار دارد.

به سند معتبر از امام صادق علیه السلام روایت شده است: هرکس سوره «ابراهیم» و سوره «حجر» را در دو رکعت نماز در روز جمعه بخواند، هرگز دچار پریشانی و دیوانگی و یا بلایی دیگر نشود.

و از جمله آن نمازها؛ «نماز حضرت رسول» صلی الله علیه و آله است.

سید ابن طاووس به سند معتبر از حضرت رضا علیه السلام روایت کرده: که از آن حضرت درباره ی «نماز جناب جعفر طیار»(رحمة الله علیه) پرسیدند؛ حضرت فرمود: چرا به نماز حضرت رسول صلی الله علیه و آله بی توجهی؟ شاید رسول خدا صلی الله علیه و آله نماز جعفر را بجا نیاورده باشد و شاید جعفر نماز رسول خدا صلی الله علیه و آله را نخوانده باشد.

و نیز از جمله ی آن نمازها؛ «نماز امیرالمومنین» علیه السلام است.

شیخ و سید از امام صادق علیه السلام روایت کرده اند: هرکه از شما نماز امیرالمؤمنین علیه السلام را بخواند، از گناهان پاک شود مانند روزی که از مادر زاده شده و حاجاتش در پیشگاه حق برآورده شود.

[و از جمله آن نمازها]؛ «نماز حضرت فاطمه»(سلام الله علیها) [است.]

روایت شده: حضرت فاطمه(سلام الله علیها) دو رکعت نماز می خواند که جبرئیل به ایشان آموخته بود.

نویسنده گوید: سید ابن طاووس در کتاب «جمال الاسبوع» [زیبایی ایام هفته] برای هر یک از امامان(علیهم السلام) نمازی به همراه دعا بیان کرده که شایسته است در اینجا ذکر شود:

• «نماز امام حسن مجتبی» علیه السلام
• «نماز امام حسین» علیه السلام
• «نماز امام زین العابدین» علیه السلام
• «نماز امام باقر» علیه السلام
• «نماز امام صادق» علیه السلام
• «نماز امام موسی کاظم» علیه السلام
• «نماز امام رضا» علیه السلام
• «نماز امام جواد» علیه السلام
• «نماز امام هادی» علیه السلام
• «نماز امام حسن عسگری» علیه السلام
• «نماز امام مهدی( عَجَّلَ اللّٰه تعالىٰ فَرَجَه)

[و از جمله آن نمازها]؛ «نماز جناب جعفر طیار» (رحمه الله) [است.]

این نماز که اکسیر اعظم و کبریت احمر است و به سندهای بسیار معتبر با فضیلت فراوان-که مهم ترین آن آمرزش گناهان بزرگ است ـ روایت شده و بهترین زمان برای بجا آوردن آن، آغاز روز جمعه است؛

بیست و یکم:

از اعمال روز جمعه این که چون خورشید به گاه ظهر رسد، دعایی را که محمّد بن مسلم از امام صادق علیه السلام روایت کرده است بخواند و آن دعا آن گونه که در «مصباح المتهجّد» شیخ طوسی نقل شده، این است:

لا إِلهَ إِلّا اللّهُ، وَ اللّهُ أَكْبَرُ، وَ سُبْحَانَ اللّهِ، وَ الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ، وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ، وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً.

معبودی جز خدا نیست و خدا بزرگ تر از آن است که وصف شود و پاک و منزّه است خدا و ستایش تنها او را سزاست، هم او که فرزندی نگرفته و در فرمانروایی اش شریکی نپذیرفته است و برای او نگاهداری از خواری نبوده است، پس او را بسیار بزرگ شمار.

آنگاه بگو:

يَا سَابِغَ النِّعَمِ، يَا دَافِعَ النِّقَمِ، يَا بَارِئَ النَّسَمِ، يَا عَلِيَّ الْهِمَمِ، يَا مُغْشِيَ الظُّلَمِ، يَا ذَا الْجُودِ وَ الْكَرَمِ، يَا كَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْأَلَمِ، يَا مُونِسَ الْمُسْتَوْحِشِينَ فِي الظُّلَمِ، يَا عَالِماً لا يُعَلَّمُ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ، يَا مَنِ اسْمُهُ دَوَاءٌ، وَ ذِكْرُهُ شِفَاءٌ، وَ طَاعَتُهُ غَنَاءٌ، إرْحَمْ مَنْ رَأْسُ مَالِهِ الرَّجَاءُ، وَ سِلاحُهُ الْبُكَاءُ، سُبْحَانَكَ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ، يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ.

ای فرو ریزنده ی نعمت ها، ای پیش گیرنده ی بدفرجامی ها، ای آفریننده ی جانداران، ای بلند همّت، ای روشنی تاریکی ها، ای صاحب جود و کرم، ای برطرف کننده زیان و درد، ای همدم ترسیدگان در تاریکی ها، ای دانای نیاموخته، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و با من چنان کن که شایسته آنی، ای آن که نامش دوا و یادش درمان و طاعتش توانگری است، مهرورز بر آن که سرمایه اش امید است و سازوبرگش گریه، پاک و منزهی، معبودی جز تو نیست ای پرمهر، ای بخشایشگر، ای پدیدآورنده آسمان ها و زمین، ای دارنده عظمت و رأفت و محبت.

بیست و دوّم :

در رکعت اول نماز ظهر جمعه پس از سوره «حمد» سوره «جمعه» و در رکعت دوم آن بعد از سوره«جمعه» سوره «منافقین» بخواند؛ و در رکعت اول نماز عصر پس از سوره «حمد» سوره «جمعه» و در رکعت دوم پس از سوره «حمد» سوره «توحید» را بخواند.

شیخ صدوق از امام صادق علیه السلام روایت کرده: از چیزهایی که بر هر مؤمن شیعه ای واجب و لازم است این که در شب جمعه نماز را با سوره «جمعه» و سوره «سبح اسم ربک الاعلی» و در روز جمعه نماز را با سوره «جمعه« و «منافقین» بخواند؛ هرگاه این شیوه را رعایت کند، گویا به عمل رسول الله(صلى اللّه علیه و آله) رفتار کرد و ثواب و پاداشش از سوی خداوند بهشت خواهد بود.

شیخ کلینی به سند حَسَن، سندی که همچون سند صحیح است از حلبی روایت کرده:
از حضرت صادق علیه السلام پرسیدم: هرگاه در روز جمعه به تنهایی نماز بخوانم، یعنی به نماز جمعه موفّق نشوم، آیا چهار رکعت نماز ظهر را با صدای بلند بخوانم؟ فرمود: آری، ولی در روز جمعه در نماز ظهر پس از «حمد» سوره های «جمعه» و «منافقین» بخوان.

بیست و سوم :

شیخ طوسی در کتاب «مصباح المتهجّد» از امام صادق علیه السلام روایت کرده است:
هرکه پس از سلام نماز ظهر روز جمعه سوره های «حمد، ناس،، فلق،، توحید» و «کافرون» را هر کدام «هفت بار» بخواند؛ و نیز آیه «لقد جاءکم رسول من انفسکم» را که در آخر سوره «برائت [نهمین سوره قرآن] است و آیه «لو انزلنا هذا القرآن» را که در آخر سوره «حشر» قرار دارد تا پایان سوره و «پنج آیه آل عمزان» را از 

«إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ ِ» تا «إِنَّکَ لاٰ تُخْلِفُ الْمِیعٰادَ»

 [190 ـ 194] بخواند، از این جمعه تا جمعه دیگر، از گزند دشمنان و نیز آسیب بلاها در امان باشد.

بیست و چهارم:

شیخ طوسی از امام صادق علیه السلام روایت نموده است: هر که پس از نماز صبح یا پس از نماز ظهر بگوید:

اَللّهُمَّ اجْعَلْ صَلاتَكَ، وَ صَلاةَ مَلائِكَتِكَ وَ رُسُلِكَ، عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.

خدایا! رحمت بی کرانت و درود فرشتگان و فرستادگانت را بر محمّد و خاندان محمّد قرار ده.

تا یک سال بر او گناهى نوشته نشود.

و نیز فرموده: هر که بعد از نماز صبح و نماز ظهر بگوید:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ.

خدای بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و در گشایش کارشان شتاب کن.

نمیرد تا حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه) را درک کند.

نویسنده گوید: اگر دعای پیشین را پس از فریضه ظهر جمعه بخواند تا جمعه دیگر از بلاها در امان باشد؛
و نیز روایت شده است: هر که بین دو نماز روز جمعه، بر محمّد و آل محمّد صلوات فرستد، پاداش آن برابر پاداش هفتاد رکعت نماز خواهد بود.

بیست و پنجم:

دعاى «یا من یرحم من لا ترحمه العباد» و دعای «اللهم هذا یوم مبارک» را که هر دو از دعاهاى «صحیفه کامله» [صحیفه کامله سجّادیه] است بخواند.

بیست و ششم:

شیخ طوسى در کتاب «مصباح المتهجد» فرموده است: از امامان(علیهم السلام) روایت شده: هر که در روز جمعه پس از نماز ظهر دو رکعت نماز به جای آورد و در هر رکعت بعد از سوره «حمد» «هفت بار» «قل هو الله احد» بخواند و پس از نماز بگوید:

اَللّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ، الَّتِي حَشْوُهَا الْبَرَكَةُ، وَ عُمَّارُهَا الْمَلائِكَةُ، مَعَ نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ، وَ أَبِينَا إِبْرَاهِيمَ عَلَيْهِ السَّلامُ.

خدایا! مرا از اهل بهشت قرار ده، آن بهشتی که انباشته از برکت و نعمت است و آباد کنندگانش فرشتگان هستند، در کنار پیامبر ما، محمّد (درود خدا بر او و خاندانش باد) و پدرمان ابراهیم(بر او درود و سلام باد).

تا جمعه دیگر دچار فتنه ای نشود و حق تعالی او را در کنار و به همراه محمّد صلی الله علیه و آله و اهل بیتش و ابراهیم علیه السلام بگذارد.

علامه مجلسى (رحمه اللّه) فرموده: اگر این دعا را فردى که سیّد نیست بخواند به جای «وَ أَبِینا» بگوید «وَ أَبِیهِ»

.

بیست و هفتم :

روایت شده است: که بهترین زمان برای فرستادن صلوات در روز جمعه، پس از عصر است؛ بنابراین در آن وقت «صد مرتبه» بگو:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ.

خدایا! بر محمّد و خاندانش رحمت فرست و در گشایش کارشان شتاب کن.

شیخ طوسى فرموده است: روایت شده: مستحب است «صد مرتبه» بگویى:

صَلَوَاتُ اللّهِ وَ مَلائِكَتِهِ، وَ أَنْبِيَائِهِ وَ رُسُلِهِ، وَ جَمِيعِ خَلْقِهِ، عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ السَّلامُ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ، وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ، وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ.

درود خدا و فرشتگان و پیامبران و همه ی آفریده هایش بر محمّد و خاندان محمّد و سلام بر او و بر ایشان و بر روان ها و تن هایشان و رحمت خدا و برکاتش بر آنان باد.

شیخ بزرگوار، ابن ادریس در کتاب «سرائر» از جامع «بزنطی» نقل کرده است: که ابو بصیر گفت: از امام صادق علیه السلام شنیدم می فرمود: صلوات بر محمّد و آل محمّد در بین ظهر و عصر، برابر با هفتاد رکعت نماز است و کسی که پس از عصر روز جمعه بگوید:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، الْأَوْصِيَاءِ الْمَرْضِيِّينَ، بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ، وَ بَارِكْ عَلَيْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ، وَ السَّلامُ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَكَاتُهُ.

خدایا! درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، آن جانشینان پسندیده او، برترین درودهایت را و از بهترین برکاتت به آنان ارزانی دار و سلام بر ایشان و بر جان ها و بدن هایشان و رحمت و برکات خدا بر آنان باد.

براى او همانند پاداش عمل پریان و آدمیان در آن روز خواهد بود.

نویسنده گوید: این صلوات ارزنده در نوشته های بزرگان حدیث با سندهای بسیار معتبر، با فضیلت های فراوان روایت شده؛ و چنانچه «ده بار» و «هفت بار» خوانده شود بهتر است، زیرا از امام صادق علیه السلام روایت شده:

هرکه پس از نماز عصر روز جمعه، پیش از آنکه از جای خویش برخیزد، این صلوات را «ده بار» بخواند، فرشتگان از این جمعه تا جمعه آینده در همین ساعت بر او صلوات می فرستند و نیز از آن حضرت روایت شده: هنگامی که نماز عصر روز جمعه را خواندی «هفت بار» این صلوات را بخوان.

و شیخ کلینى در کتاب «کافى» روایت کرده: وقتی که در روز جمعه نماز خود را خواندى بگو:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، الْأَوْصِيَاءِ الْمَرْضِيِّينَ، بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ، وَ بَارِكْ عَلَيْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ، وَ السَّلامُ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ.

خدایا! درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد که جانشینان پسندیده اویند، بهترین درودهایت را و بهترین برکاتت را بر آنان ارزانی دار و سلام و رحمت و برکات خدا بر او و بر ایشان باد.

به یقین هر که این صلوات را، پس از نماز عصر بخواند حق تعالی برای او صد هزار کار نیک ثبت کند و از او صد هزار گناه را پاک نماید و صد هزار حاجتش را روا کند و صد هزار بار مقامش را در بهشت بلند گرداند؛

و نیز شیخ کلینی فرموده: روایت شده: هر که این صلوات را «هفت بار» بخواند برای او به تعداد بندگان کار نیک ثبت کنند و عملش در آن روز مورد پذیرش قرار گیرد و در روز قیامت حاضر می شود در حالی که بین دو چشم او نور پرفروغی می درخشد؛

و «صلواتی» در «اعمال روز عرفه» خواهد آمد که هرکس آن را بخواند حضرت محمّد صلی الله علیه و آله و آل محمّد را خشنود سازد.

بیست و هشتم :

بعد از عصر «هفتاد بار» بگوید:

أَسْتَغْفِرُ اللّهَ رَبِّى وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ

از خدا، پروردگارم آمرزش می جویم و به سوی او مى پویم.

تا حق تعالى گناهان او را بیامرزد.

بیست و نهم:

«صد بار» سوره «قدر» را بخواند.
از امام موسی بن جعفر علیه السلام روایت شده است: برای خداوند در روز جمعه هزار نسیم رحمت است که هرچه بنده اش بخواهد از آن نسیم مهرآمیز ببخشد، پس هر که بعد از عصر روز جمعه «صدبار» سوره «قدر» را بخواند، حق تعالی آن هزار رحمت را چند برابر گرداند و به او عطا فرماید.

سی ام :

«دعای عشرات» را که در صفحات بعد خواهد آمد بخواند.

سى و یکم :

شیخ طوسی فرموده است: هنگام اجابت دعا ساعت آخر روز جمعه تا غروب آفتاب است، سزاوار است مؤمن در آن ساعت بسیار دعا کند؛

و روایت شده است: ساعت اجابت دعا، هنگامی است که نیمی از خورشید غروب کرده باشد و نیمه دیگر آن در مغرب دیده شود. حضرت فاطمه(سلام الله علیها) در آن هنگام دعا می کرد، بنابراین دعا در آن ساعت مستحب است؛

و دعایی را که از پیامبر صلی الله علیه و آله روایت شده مستحب است در ساعت اجابت دعا بخواند؛ و آن دعا این است:

سُبْحَانَكَ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ، يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ، يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ.

پاک و منزّهی، معبودی جز تو نیست، ای پرمهر، ای بخشایشگر، ای پدیدآورنده ی آسمان ها و زمین، ای دارای عظمت و رأفت و محبت.

و در ساعت آخر روز جمعه دعاى «سمات» را که پس ازاین خواهد آمد بخواند.

آگاه باش که روز جمعه از چند جهت اختصاص و تعلّق به امام عصر(عجلّ الله تعالی فرجه الشریف) دارد:

یکی آنکه ولادت با سعادت ایشان در آن روز بوده، دیگر آنکه ظهور پر از سرور آن حضرت در روز جمعه خواهد بود و ازاین رو، انتظار فرج در آن روز بیش از روزهای دیگر است و در «زیارت ویژه» به آن حضرت در روز جمعه آمده است «

هٰذَا یَوْمُ الْجُمُعَةِ وَ هُوَ یَوْمُکَ الْمُتَوَقَّعُ فِیهِ ظُهُورُکَ، وَ الْفَرَجُ فِیهِ لِلْمُؤْمِنِینَ عَلَىٰ یَدِکَ؛ این روز جمعه است، روزی که انتظار می رود در آن ظهور کنی و به دست تو برای مومنان گشایش حاصل شود.»

بلکه عید بودن روز جمعه و آن را یکی از عیدهای چهارگانه شمردن در حقیقت به خاطر زمان ظهور آن حضرت است که در آن هنگام زمین را از آلودگی شرک و کفر و ناپاکی به گناه و نیز از وجود ستمکاران و دین ستیزان و کافران و منافقان پاک و پاکیزه می گرداند و با آشکار ساختن کلمه حق و برافراشتن پرچم ایمان و احکام دین، چشم و دل خاصان اهل ایمان را در آن روز روشن و مسرور و خرسند می سازد: «واشرقت الارض بنور ربها؛ زمین به پرتو پروردگارش تابنده گشت.»

پس شایسته است که در این روز «صلوات کبیر» را بخوانی و دعایی را که امام رضا علیه السلام امر به خواندن آن برای صاحب الأمر (عج) فرموده اند قرائت کنی و آغاز آن دعا این است: «اللهم ادفع عن و لیک و خلیفتک...» که به طور کامل در «باب زیارات» ، در آخر «اعمال سرداب» خواهد آمد؛

و نیز شایسته است دعایی را که شیخ ابو عَمرو عَمروی(قَدَّسَ اللهُ رُوحَه) به ابو علی بن همّام دیکته کرده و فرموده است که آن را در زمان غیبت قائم آل محمّد صلی الله علیه و آله بخوانند، بخوانی و چون آن صلوات و این دعا طولانی است، به جهت رعایت اختصار آن ها را ذکر نکردیم؛ علاقمندان می توانند به کتاب های «مصباح المتهجّد» و «جمال الاسبوع» مراجعه کنند.

جا دارد در اینجا صلواتی را که به ابوالحسن ضرّاب اصفهانی منسوب است و شیخ طوسی و سید ابن طاووس آن را در اعمال عصر روز جمعه ذکر نموده اند بیان کنیم.

سید ابن طاووس فرموده است: این صلوات از مولای ما حضرت مهدی (عج) روایت شده است و چنانچه تعقیبات روز جمعه را به جهت عذری نتوانستی بخوانی، هرگز این صلوات را ترک نکن، به جهت امری که خداوند(جَلَّ جَلالُه) ما را به آن آگاه کرده است.

آنگاه سید در ادامه، سند آن را با متن صلوات نقل کرده است؛ امّا شیخ در «مصباح المتهجّد» فرموده است: این صلوات از حضرت صاحب الزّمان (عج) روایت شده که در مکه بدست ابوالحسن ضرّاب اصفهانی رسیده است و ما سند آن را به خاطر فشرده بودن نسخه ذکر نکردیم؛ و آن دعا این است:

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ سَيِّدِ الْمُرْسَلِينَ، وَخَاتَمِ النَّبِيِّينَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، الْمُنْتَجَبِ فِى الْمِيثَاقِ، الْمُصْطَفىٰ فِى الظِّلالِ، الْمُطَهَّرِ مِنْ كُلِّ آفَةٍ، الْبَرِىءِ مِنْ كُلِّ عَيْبٍ، الْمُؤَمَّلِ لِلنَّجَاةِ، الْمُرْتَجَىٰ لِلشَّفاعَةِ، الْمُفَوَّضِ إِلَيْهِ دِينُ اللّٰهِ، اللّٰهُمَّ شَرِّفْ بُنْيَانَهُ، وَعَظِّمْ بُرْهَانَهُ، وَأَفْلِجْ حُجَّتَهُ، وَارْفَعْ دَرَجَتَهُ، وَأَضِئْ نُورَهُ، وَبَيِّضْ وَجْهَهُ، وَأَعْطِهِ الْفَضْلَ وَالْفَضِيلَةَ، وَالْمَنْزِلَةَ وَالْوَسِيلَةَ، وَالدَّرَجَةَ الرَّفِيعَةَ، وَابْعَثْهُ مَقَاماً مَحْمُوداً يَغْبِطُهُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَالْآخِرُونَ، وَصَلِّ عَلَىٰ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِينَ، وَقَائِدِ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِينَ، وَسَيِّدِ الْوَصِيِّينَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، وَصَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِينَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِينَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعَالَمِينَ، وَصَلِّ عَلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِينَ، ووَارِثِ الْمُرْسَلِينَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِينَ؛

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است، خدایا! بر محمّد درود فرست، آن سرور فرستادگان و پایان بخش پیامبران و برهان پروردگار جهانیان، آن برگزیده ی خدا در عالم الست، انتخاب شده او در ملکوت، پاکیزه از هر آفت، پاک از هر عیب، همان که از او آرزوی نجات برند و امید شفاعت از او دارند، آن که دین خدا به او واگذار گشته، خدایا بنیادش را عزت و افتخار بخش و برهانش را بزرگ گردان و حجّت او را پیروز کن و مقام و رتبه اش را برافراز و نورش را برافروز و رویش را سپید کن و احسان عطایش نما و به او جایگاه و دست آویز و رتبه بلند عنایت کن و او را در جایگاه ستوده ای که گذشتگان و آیندگان به آن رشک برند برانگیز و بر علی امیر مؤمنان وارث رسولان و پیشوای نیکان با چهره های درخشان و سرور جانشینان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر حسن بن علی پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر حسین بن علی پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست؛

وَصَلِّ عَلَىٰ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ إِمَامِ الْمُؤْمِنِينَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِينَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِينَ، وَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِينَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِينَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِينَ، وَصَلِّ عَلىٰ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ إِمَامِ الْمُؤْمِنِينَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِينَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِينَ، وَصَلِّ عَلَىٰ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ إِمَامِ الْمُؤْمِنِينَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِينَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِينَ، وَصَلِّ عَلَىٰ عَلِيِّ بْنِ مُوسىٰ إِمَامِ الْمُؤْمِنِينَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِينَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِينَ، وَصَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِينَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِينَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِينَ، وَصَلِّ عَلَىٰ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ إِمَامِ الْمُؤْمِنِينَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِينَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِينَ، وَصَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِينَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِينَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِينَ، وَصَلِّ عَلَى الْخَلَفِ الْهادِى الْمَهْدِيِّ إِمَامِ الْمُؤْمِنِينَ، وَوَارِثِ الْمُرْسَلِينَ، وَحُجَّةِ رَبِّ الْعالَمِينَ؛

و بر علی بن الحسین پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر محمّد بن علی پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر جعفر بن محمّد پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر موسی بن جعفر پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر علی بن موسی پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر محمّد بن علی پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر علی بن محمّد پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر حسن بن علی پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست و بر یادگار پیامبران و امامان و هدایتگر هدایت یافته، پیشوای مؤمنان، وارث رسولان و برهان پروردگار جهانیان درود فرست؛

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَيْتِهِ الْأَئِمَّةِ الْهَادِينَ، الْعُلَماءِ الصَّادِقِينَ، الْأَبْرَارِ الْمُتَّقِينَ، دَعَائِمِ دِينِكَ، وَأَرْكَانِ تَوْحِيدِكَ، وَتَراجِمَةِ وَحْيِكَ، وَحُجَجِكَ عَلَىٰ خَلْقِكَ، وَخُلَفَائِكَ فِى أَرْضِكَ، الَّذِينَ اخْتَرْتَهُمْ لِنَفْسِكَ، وَاصْطَفَيْتَهُمْ عَلَىٰ عِبَادِكَ، وَارْتَضَيْتَهُمْ لِدِينِكَ، وَخَصَصْتَهُمْ بِمَعْرِفَتِكَ، وَجَلَّلْتَهُمْ بِكَرَامَتِكَ، وَغَشَّيْتَهُمْ بِرَحْمَتِكَ، وَرَبَّيْتَهُمْ بِنِعْمَتِكَ، وَغَذَّيْتَهُمْ بِحِكْمَتِكَ، وَأَلْبَسْتَهُمْ نُورَكَ، وَرَفَعْتَهُمْ فِى مَلَكُوتِكَ، وَحَفَفْتَهُمْ بِملائِكَتِكَ، وَشَرَّفْتَهُمْ بِنَبِيِّكَ، صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ؛

خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست، آن پیشوایان رهنما و عالمان راست گو، نیکان پرهیزگار، آنان که ستون های دین تو پایه های توحیدت و تفسیر کنندگان وحی ات و حجّت های تو بر آفریده هایت و جانشینان تو در زمینت، هم آنان که برای خود اختیار کردی و بر بندگانت برگزیدی و برای دینت پسندیدی و به شناخت خویش اختصاص دادی و به کرامت خود بزرگی شان بخشیدی و به رحمتت فروگرفتی و به نعمتت پروراندی و به حکمتت ایشان را تغذیه کردی و لباس نور بر اندامشان پوشاندی و مقامشان را در ملکوتت بلند گردانیدی و در پوشش و حمایت فرشتگانت درآوردی و به وجود پیامبرت که درود تو بر او و خاندانش باد، برجستگی و برتری بخشیدی؛

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَعَلَيْهِمْ صَلَاةً زَاكِيَةً نَامِيَةً، كَثِيرَةً دَائِمَةً طَيِّبَةً، لَايُحِيطُ بِهَا إِلّا أَنْتَ، وَلَا يَسَعُهَا إِلّا عِلْمُكَ، وَلَا يُحْصِيهَا أَحَدٌ غَيْرُكَ . اللّٰهُمَّ وَصَلِّ عَلَىٰ وَلِيِّكَ الُْمحْيِى سُنَّتَكَ، الْقَائِمِ بِأَمْرِكَ، الدَّاعِى إِلَيْكَ، الدَّلِيلِ عَلَيْكَ، حُجَّتِكَ عَلَىٰ خَلْقِكَ، وَخَلِيفَتِكَ فِى أَرْضِكَ، وَشَاهِدِكَ عَلَىٰ عِبَادِكَ . اللّٰهُمَّ أَعِزَّ نَصْرَهُ، وَمُدَّ فِى عُمْرِهِ، وَزَيِّنِ الْأَرْضَ بِطُولِ بَقائِهِ . اللّٰهُمَّ أَكْفِهِ بَغْىَ الْحَاسِدِينَ، وَأَعِذْهُ مِنْ شَرِّ الْكَائِدِينَ، وَازْجُرْ عَنْهُ إِرَادَةَ الظَّالِمِينَ، وَخَلِّصْهُ مِنْ أَيْدِى الْجَبَّارِينَ؛

خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست، درودی پاکیزه، فزاینده، فراوان، پیوسته و خوشایند که جز تو به آن احاطه نیابد و جز دانش تو آن را فرا نگیرد و کسی جز تو شماره نکند. خدایا! درود فرست بر ولی ات که حیات بخش راه و روشت و بپادارنده فرمانت و دعوت کننده به سویت و رهنمای به هستی ات و حجّت بر آفریدگانت و جانشینت در زمین و گواه تو بر بندگانت است؛ خدایا! یاری اش را اقتدار بخش و عمرش را طولانی ساز و زمین را به طول بقایش بیارای. خدایا! او را از ستم حسودان بازدار و از گزند مکاران پناه ده و اراده ی بیدادگران را از او دفع کن و از دست گردنکشانش رهایی بخش؛

اللّٰهُمَّ أَعْطِهِ فِى نَفْسِهِ وَذُرِّيَّتِهِ وَشِيعَتِهِ وَرَعِيَّتِهِ وَخَاصَّتِهِ وَعَامَّتِهِ وَعَدُوِّهِ وَجَمِيعِ أَهْلِ الدُّنْيا مَا تُقِرُّ بِهِ عَيْنَهُ، وَتَسُرُّ بِهِ نَفْسَهُ، وَبَلِّغْهُ أَفْضَلَ مَا أَمَّلَهُ فِى الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ، إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ . اللّٰهُمَّ جَدِّدْ بِهِ مَا امْتَحىٰ مِنْ دِينِكَ، وَأَحْىِ بِهِ مَا بُدِّلَ مِنْ كِتَابِكَ، وَأَظْهِرْ بِهِ مَا غُيِّرَ مِنْ حُكْمِكَ، حَتَّىٰ يَعُودَ دِينُكَ بِهِ وَعَلَىٰ يَدَيْهِ غَضّاً جَدِيداً خَالِصاً مُخْلَصاً، لَاشَكَّ فِيهِ، وَلَا شُبْهَةَ مَعَهُ، وَلَا بَاطِلَ عِنْدَهُ، وَلَا بِدْعَةَ لَدَيْهِ . اللّٰهُمَّ نَوِّرْ بِنُورِهِ كُلَّ ظُلْمَةٍ، وَهُدَّ بِرُكْنِهِ كُلَّ بِدْعَةٍ، وَاهْدِمْ بِعِزِّهِ كُلَّ ضَلالَةٍ، وَاقْصِمْ بِهِ كُلَّ جَبَّارٍ، وَأَخْمِدْ بِسَيْفِهِ كُلَّ نارٍ، وَأَهْلِكْ بِعَدْلِهِ جَوْرَ كُلِّ جَائِرٍ، وَأَجْرِ حُكْمَهُ عَلَىٰ كُلِّ حُكْمٍ، وَأَذِلَّ بِسُلْطانِهِ كُلَّ سُلْطَانٍ؛

خدایا! به او عطا کن برای خودش و فرزندانش و پیروانش و رعیتش و خاصانش و همه آنان که فرمانش برند و دشمنانش و همه اهل دنیا آنچه دیدگانش را به آن روشن کنی و دلش را به آن شاد نمایی و او را در دنیا و آخرت به برترین آرزوهایش برسان، به یقین تو بر هر کاری توانایی. خدایا! به دست او آنچه را از دینت فراموش شده تازه گردان و آنچه را از معانی کتابت تغییر یافته زنده کن و آنچه از احکامت دگرگون شده را آشکار ساز تا آنکه دینت به وسیله او و به دست او شاداب، نوین، ناب و بی آلایش گردد آن چنان که شکی در آن نماند و شبهه ای با آن نباشد و باطل و بدعتی همراه آن نماند. خدایا! هر تاریکی و تیرگی را با نورش روشنی بخش، با استواری اش هر بدعتی را ویران کن و با پایداریش هر گمراهی را برطرف کن و به دست او پشت هر گردنکشی را با پایداریش بشکن و آتش هر آشوبی را با شمشیر او خاموش کن و ستم هر ستمگری را با عدل او نابود ساز و فرمانش را بر هر فرمانی چیره گردان و هر سلطنتی را به سلطنتش خوار کن؛

اللّٰهُمَّ أَذِلَّ كُلَّ مَنْ نَاوَاهُ، وَأَهْلِكْ كُلَّ مَنْ عَادَاهُ، وَامْكُرْ بِمَنْ كَادَهُ، وَاسْتَأْصِلْ مَنْ جَحَدَهُ حَقَّهُ، وَاسْتَهَانَ بِأَمْرِهِ، وَسَعَىٰ فِى إِطْفَاءِ نُورِهِ، وَأَرَادَ إِخْمَادَ ذِكْرِهِ . اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفىٰ، وَعَلِيٍّ الْمُرْتَضىٰ، وَفاطِمَةَ الزَّهْراءِ، وَالْحَسَنِ الرِّضا، وَالْحُسَيْنِ الْمُصَفَّىٰ، وَجَمِيعِ الْأَوْصِيَاءِ مَصَابِيحِ الدُّجَىٰ، وَأَعْلامِ الْهُدَىٰ، وَمَنَارِ التُّقَىٰ، وَالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ، وَالْحَبْلِ الْمَتِينِ، والصِّراطِ الْمُسْتَقِيمِ، وَصَلِّ عَلَىٰ وَ لِيِّكَ وَوُلَاةِ عَهْدِكَ، وَالْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ، وَمُدَّ فِى أَعْمارِهِمْ، وَزِدْ فِى آجالِهِمْ، وَبَلِّغْهُمْ أَقْصَىٰ آمالِهِمْ دِيناً وَدُنْيا وَآخِرَةً، إِنَّكَ عَلىٰ كُلِّ شَىْءٍ قَدِْيرٌ.

خدایا! هرکه را که آهنگ او کند به ذلّت نشان و هر که را با او دشمنی ورزد هلاک ساز و کیفر کن هر که با او نیرنگ بازد و هرکه حقش را انکار کند و فرمانش را سبک شمارد و در خاموش کردن نورش بکوشد و فرونشاندن یادش را بخواهد از ریشه برکن، خدایا! درود فرست بر محمّد مصطفی و علی مرتضی و فاطمه زهرا و حسن خشنود از قضا و حسین پاک گشته و همه جانشینانی که چراغ های تاریکی و نشانه های هدایت و مشعل های فروزان تقوی و دستاویز و رشته استوار و راه راست اند و بر ولیت و زمامداران پایبند به عهدت که امامان از فرزندانش هستند درود فرست و بر عمرشان بیفزا و به طول حیاتشان فزونی بخش و به نهایت آرزوهای دینی و دنیوی و آخرتی شان برسان زیرا تو بر هر کاری توانایی.