ﻧﺘﻴﮑﺖ(Netiquette) ﭼﻴﺴﺖ؟/ﺩﺭﺱ ﺍﻭﻝ
ﻧﻴﻤﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﻫﻪ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﺷﻤﺴﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮﻫﺎﯼ ﺷﺨﺼﯽ ﺭﺍﻫﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻧﺪ. ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﺮﺍﮐﺰ ﺁﻣﻮﺯﺷﯽ ﻣﺜﻞ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﻫﺎ ﻭ ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮﺳﺴﺎﺕ ﺩﻭﻟﺘﯽ ﻭ ﺧﺼﻮﺻﯽ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﺩﺳﺘﺮﺳﯽ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﻧﻴﻤﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﻫﻪ ﻫﻔﺘﺎﺩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﻣﻮﺩﻡ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﻳﺎﻝ ﺁﭖ (Dial up) ﺁﺷﻨﺎ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻳﮏ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻭﺻﻞ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺻﺪﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻳﮏ ﺣﺴﺎﺏ ﮐﺎﺭﺑﺮﯼ ﻳﺎﻫﻮ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺴﻨﺠﺮ ﻭ ﺍﻳﻤﻴﻞ ﻳﺎﻫﻮ ﻫﻤﻪ ﮔﻴﺮ ﺷﺪ.
ﺣﺪﻭﺩ ۲۰ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻣﯽ ﮔﺬﺭﺩ ﻭ ﺣﺎﻻ ﺩﻳﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﻻﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﻫﺎﺭﺩ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺳﻨﮕﻴﻨﯽ ﺭﺍ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﺎﻧﻴﺘﻮﺭﻫﺎﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﺟﺎﺑﻪ ﺟﺎ ﮐﻨﺪ. ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﺣﺘﯽ ﺩﻳﮕﺮ ﻟﭙﺘﺎﭖ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﺍﻥ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻋﻤﻮﻡ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ. ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻧﻮﺑﺖ ﺗﺒﻠﺖ ﻫﺎ ﻭ ﮔﻮﺷﯽ ﻫﺎﯼ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﻫﺮﺟﺎ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺭﻭﻳﻢ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﻣﺘﺼﻞ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺭﺩ. ﺣﺎﻻ ﭼﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ ﺍﻳﻤﻴﻞ، ﭼﻪ ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺜﻞ ﻓﻴﺴﺒﻮﮎ ﻭ ﺗﻮﻳﻴﺘﺮ ﻭ ﺍﻳﻨﺴﺘﺎﮔﺮﺍﻡ ﻭ ﭼﻪ ﺍﭘﻠﻴﮑﻴﺸﻦ ﻫﺎﯼ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ، ﺳﺮﮔﺮﻡ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﻳﺎ ﮐﺎﺭﯼ.
ﺍﻣﺎ ﺁﻳﺎ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﻋﺖ ﻓﺰﺍﻳﻨﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮﮊﯼِ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﻳﺎﺩﮔﻴﺮﯼ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ ﺟﺪﻳﺪ ﻋﻘﺐ ﺑﻤﺎﻧﻴﻢ؟ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﻣﺜﻼ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﻳﮏ ﺣﺴﺎﺏ ﮐﺎﺭﺑﺮﯼ ﺩﺭ ﺗﻮﻳﻴﺘﺮ ﻳﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻥ ﻳﮏ ﺍﻳﻤﻴﻞ ﺧﻴﻠﯽ ﺳﺨﺖ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺎ ﻳﮑﯽ ﺩﻭﺗﺎ ﺳﻮﺍﻝ ﻭ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻳﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺍﻃﺮﺍﻓﻴﺎﻥ ﺍﺯ ﭘﺴﺶ ﺑﺮﻣﯽ ﺁﻳﺪ. ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻭ ﺷﺒﮑﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﻳﮏ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺟﺪﻳﺪ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ، ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺴﭙﺎﺭﻳﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺍﯼ ﻭﻟﻮ ﻣﺠﺎﺯﯼ، ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺳﺎﺯﻭﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺳﺖ. ﺷﻤﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺁﺩﺍﺑﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﯼ ﻣﺎﺩﺭﺑﺰﺭﮔﺘﺎﻥ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺍﻫﻤﻴﺖ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻳﺎ ﻣﺜﻼ ﺗﻴﺸﺮﺗﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﻴﻨﻤﺎ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻣﯽ ﮐﻨﻴﺪ، ﺗﻮﯼ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﺩﻭﺳﺘﺘﺎﻥ ﻧﻤﯽ ﭘﻮﺷﻴﺪ. ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩ، ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎﯼ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﻳﮏ ﺳﺮﯼ ﮐﺪﻫﺎﯼ ﺍﺧﻼﻗﯽ ﻭ ﺁﺩﺍﺏ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻳﺎﺩﮔﻴﺮﯼ ﺍﺵ ﮐﻼﺱ ﻣﺨﺼﻮﺻﯽ ﻧﻤﯽ ﺭﻭﻳﺪ ﻳﺎ ﮐﺘﺎﺏ ﺧﺎﺻﯽ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻧﻴﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﻭﻗﺘﯽ ﻭﺍﺭﺩ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ ﻣﯽ ﺷﻮﻳﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺣﻴﻦ ﻣﻌﺎﺷﺮﺕ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻭ ﺭﺷﺪ ﻓﮑﺮﯼ، ﮐﻢ ﮐﻢ ﺗﻌﺎﺭﻳﻔﯽ ﺩﺳﺘﺖ ﺗﺎﻥ ﻣﯽ ﺁ ﻳﺪ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﭼﻮﻥ ﺩﻓﺘﺮﭼﻪ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻳﯽ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺍﻳﻦ ﺁﺩﺍﺏ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﮔﺮﻭﻩ ﺑﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﻬﺸﺎﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻴﺪ، ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻫﺎ ﻭ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭﻫﺎﯼ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺯﻳﺎﺩﯼ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺑﻴﻨﻴﺪ.
ﺣﺎﻻ ﺍﻳﻦ ﺩﻧﻴﺎﯼ ﻣﺠﺎﺯﯼ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﺻﻮﻝ ﻭ ﺁﺩﺍﺑﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﮐﺮﺩﻧﺶ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺷﺎﻥ ﻭ ﺷﺨﺼﻴﺖ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺤﻴﻂ ﺍﺭﺝ ﻧﻬﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ. ﺍﻳﻦ ﺁﺩﺍﺏ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﺷﺪﻩ ﻧﻴﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﻧﮑﻨﻴﺪ ﮐﺴﯽ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺟﺮﻳﻤﻪ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ. ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﺮﺣﺎﻝ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﮏ ﻓﺮﻗﯽ ﺑﻴﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺁﺷﻐﺎﻝ ﺍﺯ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻣﯽ ﺭﻳﺰﺩ ﻭ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻳﮏ ﮐﻴﺴﻪ ﺁﺷﻐﺎﻝ ﺩﺭ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﻮﺍﻓﻖ ﻧﻴﺴﺘﻴﺪ؟
ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﺎﻫﻢ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯﻳﻢ ﺑﻪ ﺁﺩﺍﺏ ﻭ ﺍﺧﻼﻕ ﺍﻟﮑﺘﺮﻭﻧﻴﮑﯽ. ﻭ ﺍﻳﻦ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﻴﻢ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎﯼ ﻣﺠﺎﺯﯼ ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻓﺮﺩﯼ ﻧﻴﺴﺖ. ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯼ ﻣﺎ ﺗﻌﺎﻣﻠﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺩﻧﻴﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻫﺎ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﺎ ﭼﺸﻢ ﺩﺭ ﭼﺸﻢ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﭘﺲ ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﯽ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺍﮔﺮ ﺍﻳﻦ ﺁﺩﺍﺏ ﺭﺍ ﺑﺪﺍﻧﻴﻢ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻣﺠﺎﺯﻳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻴﻢ ﻭ ﺷﺎﻳﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﮐﻤﺘﺮ ﺁﺯﺍﺭ ﺑﺪﻫﻴﻢ. ﻳﺎ ﺷﺎﻳﺪ ﮐﻤﺘﺮ ﺁﺯﺍﺭ ﺑﺒﻴﻨﻴﻢ.
ﻧﺘﻴﮑﺖ ﭼﻴﺴﺖ؟
ﺍﺗﻴﮑﺖ (Étiquette) ﮐﻠﻤﻪ ﺍﯼ ﻓﺮﺍﻧﺴﻮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺿﻮﺍﺑﻂ ﻭ ﻗﻮﺍﻋﺪ ﺭﻓﺘﺎﺭﯼ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﻃﺒﻘﻪ ﻭ ﻳﺎ ﮔﺮﻭﻩ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﻭ ﻧﻤﺎﺩ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻭ ﻫﻨﺠﺎﺭ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ. ﺍﺗﻴﮑﺖ ﻳﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﺁﺩﺍﺏ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺑﺎﺷﺪ. ﻧﺘﻴﮑﺖ ﺗﺮﮐﻴﺒﯽ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﮐﻠﻤﻪ Net ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺍﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻭ ﺍﺗﻴﮑﺖ. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﻫﻢ ﻣﯽ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻧﺖ ﺍﺯ Network ﻣﯽ ﺁﻳﺪ ﮐﻪ ﻓﺮﻕ ﭼﻨﺪﺍﻧﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﺮﺣﺎﻝ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﺷﺒﮑﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﻟﮑﺘﺮﻭﻧﻴﮑﯽ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﺘﺼﻞ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.
ﺁﻳﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﮐﺎﺭﺑﺮ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﻭ ﻗﺎﺑﻞ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﯽ ﺑﺎﺷﻴﺪ ﻭ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﮐﻤﺘﺮ ﻧﺎﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﺣﺮﺹ ﺑﺪﻫﻴﺪ؟ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺯﻳﺎﺩﯼ ﺩﺭ ﺷﺒﮑﻪ ﺗﺎﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﭘﺴﺖ ﻫﺎ ﻭ ﻧﻈﺮﺍﺕ ﻭ ﺍﻳﻤﻴﻞ ﻫﺎﻳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﺱ ﺑﺎﺷﻨﺪ؟ ﺍﮔﺮ ﺩﺭﺱ ﻫﺎﯼ ﺍﻳﻦ ﺩﻭﺭﻩ ﺭﺍ ﺍﺟﺮﺍ ﻧﮑﻨﻴﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﻴﺴﺖ ﭘﻠﻴﺲ ﺟﺮﻳﻤﻪ ﺗﺎﻥ ﮐﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﻣﻄﻤﺌﻨﺎ ﻫﻢ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﯼ ﺍﺯ ﻭﺑﮕﺮﺩﯼ ﻭ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺭ ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺧﻮﺍﻫﻴﺪ ﺩﺍﺷﺖ، ﻫﻢ ﺑﻘﻴﻪ ﮐﺎﺭﺑﺮﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺣﺴﺎﺏ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﺑﺮﺍﻳﺘﺎﻥ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺧﻼﺻﻪ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﯼ ﺣﺴﺎﺱ ﻭ ﻭﺳﻮﺍﺳﯽ ﻭﺏ ﻫﻢ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺳﮑﺘﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﭘﺲ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻧﮑﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﺯﻳﺮ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯﻳﺪ. ﺣﺘﻤﺎ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻣﻮﺍﺭﺩﯼ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﮐﻪ ﺩﻟﺘﺎﻥ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﮐﻨﻴﺪ. ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻴﻢ، ﺩﺭﺩ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺍﺳﺖ ﺩﻳﮕﺮ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺩ ﻣﺸﺘﺮﮎ، ﻫﺮﮔﺰ ﺟﺪﺍ ﺟﺪﺍ، ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ!
افزودن دیدگاه جدید