چگونه به کتابخوانی عادت کنیم؟

چگونه به کتابخوانی عادت کنیم؟

چگونه به کتابخوانی عادت کنیم؟ منتخبی از توصیه های رهبر انقلاب در مورد کتابخوانی است که در این نوشتار گردآوری شده است. با ما همراه باشید.

بیشتر بخوانید: ویژه هفته کتاب و کتابخوانی - ویژه نامه یار مهربان

نیم ساعت ها!

کتابخوانی را باید جزو عادات خودمان قرار دهیم. به فرزندانمان هم از کودکی عادت بدهیم کتاب بخوانند؛ مثلاً وقتی می خواهند بخوابند، کتاب بخوانند. یا وقتی ایام فراغتی هست، روز جمعه ای هست که تفریح می کنند، حتماً بخشی از آن روز را به کتاب خواندن اختصاص دهند. در تابستان ها که نوجوانان و جوانان محصّل، تعطیل اند حتماً کتاب بخوانند. کتاب هایی را معیّن کنند، بخوانند و تمام کنند. افرادی که کار روزانه دارند مثلاً کارمند اداری، کارگر، کاسب و یا کشاورز هستند وقتی به خانه می آیند، بخشی از زمان را گرچه نیم ساعت برای کتاب خواندن بگذارند.

چقدر کتاب ها را در همین نیم ساعت ها می شود خواند! بنده دوره های 20 جلدی و بیست و چند جلدی کتاب را در همین فاصله های 10 دقیقه، 20 دقیقه و یک ربع ساعته خوانده ام. پشت این کتاب ها را هم یادداشت می کنم که معلوم باشد. شاید صدها جلد کتاب را همین طور در این فاصله های کوتاه 10 دقیقه ای خوانده ام. بسیاری از افراد را هم می شناسم که این گونه اند.[1]

پیش از خواب!

در منزل خود من، همه ی افراد، بدون استثنا، هرشب در حال مطالعه خوابشان می برد. خود من هم همین طورم. نه این که وسط مطالعه خوابم ببرد. مطالعه می کنم، تا خوابم می آید، کتاب را می گذارم و می خوابم. همه ی افراد خانه ی ما، وقتی می خواهند بخوابند حتماً یک کتاب کنار دستشان است. من فکر می کنم که همه ی خانواده های ایرانی باید این گونه باشند. توقع من، این است. باید پدر ها و مادر ها، بچه ها را از اول با کتاب، محشور و مأنوس کنند. حتی بچه های کوچک باید با کتاب انس پیدا کنند.[2]

فرصت های اندک

من می خواهم خواهشی از مردم بکنم و آن این است: کسانی که وقت های ضایع شوند ه ای دارند؛ مثلاً به اتوبوس یا تاکسی سوار می شوند، یا سوار وسیله ی نقلیه ی خودشان هستند و دیگری ماشین را می راند، یا در جا هایی مثل مطب پزشک در حال انتظار به سر می برند و به هرحال اوقاتی را در حال انتظار به بی کاری می گذرانند، در تمام این ساعات، کتاب بخوانند. کتاب در کیف یا جیب خود داشته باشند و در اتوبوس که نشستند، کتاب را باز کنند و بخوانند. وقتی هم به مقصد رسیدند، نشانی لای کتاب بگذارند و باز در فرصت یا فرصت های بعدی آن را باز کنند و از همان جا بخوانند.

بنده خودم چند جلد قطور از یک عنوان کتاب را در اتوبوس خواندم! قضیه مربوط به قبل از انقلاب است که چند روزی برای انجام کاری از مشهد به تهران آمده بودم... وضعیت و فضای اتوبوس های آن روزگار برای ما خیلی آزار دهنده بود و نمی توانستیم تحمل کنیم. دلم می خواست سرم پایین باشد و خواندن کتاب در چنین وضعیتی بهترین کار بود. ساعتی را که به این حالت می گذراندم احساس نمی کردم ضایع می شود. آن وقت ها تقریباً یک ساعت طول می کشید تا آدم با اتوبوس از جایی به جای دیگر می رفت. بعضی وقت ها این جابجایی کمتر یا بیشتر هم طول می کشید. به هرحال چنین یک ساعت هایی را احساس نمی کردم که ضایع می شود؛ چون کتاب می خواندم.[3]

به جای آگهی تلویزیونی

گاهی می بینید یک نفر پای تلویزیون نشسته و منتظر یک فیلم است. تلویزیون آگهی تبلیغاتی پخش می کند و گاهی پخش تبلیغات بیست دقیقه طول می کشد. یک وقت است کسی به آن تبلیغات احتیاج دار؛ اما کسی که احتیاج ندارد آگهی های تبلیغاتی را ببیند، این بیست دقیقه را چرا بی کار بنشیند!؟ یک کتاب دمِ دستش باشد؛ بردارد و بیست دقیقه مطالعه کند. اگر مردم ما عادت کنند که از این وقت های ضایع شونده برای مطالعه ی کتاب استفاده کنند، جامعه خیلی پیش خواهد رفت و فرهنگ کشور، خیلی ترقی خواهد کرد.[4]

پی نوشت:
[1]. بیانات در مصاحبه صدا و سیما، در ششمین «نمایشگاه بین المللی کتاب» ۱۳۷۲/۰۲/۲۱.
[2]. مصاحبه در جریان بازدید از نمایشگاه کتاب ۱۳۷۴/۰۲/۲۶.
[3]. مصاحبه در پایان بازدید از نهمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران ۱۳۷۵/۰۲/۲۲.
[4]. مصاحبه در پایان بازدید از نهمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران ۱۳۷۵/۰۲/۲۲.

به نقل از پایگاه حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب - چگونه به کتابخوانی عادت کنیم؟