نوموفوبیا ؛ اختلال هراس جدایی از تلفن همراه

تعداد کلمات: 828 کلمه / تخمین زمان مطالعه 4 دقیقه
نوموفوبیا ؛ اختلال هراس جدایی از تلفن همراه
استفاده بیش از حد از تلفن همراه شما را در معرض بیماری نوموفوبیا قرار می دهد.

نوموفوبیا ؛ اختلال هراس جدایی از تلفن همراه

نوموفوبیا یا « اختلال هراس جدایی از تلفن همراه » یک پدیده شایع در عصر مدرن است و میلیون ها انسان حتی بدون آنکه خود بدانند به نوموفوبیا مبتلا هستند....

با عجله به خانه برگشت، موبایلش را جا گذاشته بود. ضربان قلبش بالا رفته بود. احساس می کرد از همه طرف صدای زنگ موبایل می آید. به شدت نفس می کشید. همه جا را زیر و رو کرد، خبری از موبایل نبود. دنیا دور سرش می چرخید. صدای ویبره موبایل تمام خانه را پر کرده بود؛ احساس می کرد قلبش همین الان از جا کنده می شود. صدای موبایل در سرش زنگ می زد، بدنش به شدت می لرزید. نشست و سرش را محکم میان دستانش گرفت، داشت خفه می شد. احساس می کرد که چند قدمی بیشتر تا مرگ فاصله ندارد...

نوموفوبیا ؛ اختلال هراس جدایی از تلفن همراه

نوموفوبیا چیست؟

نوموفوبیا یا « اختلال هراس جدایی از تلفن همراه » یک پدیده شایع در عصر مدرن است و میلیون ها انسان حتی بدون آنکه خود بدانند به نوموفوبیا مبتلا هستند. نخستین بار روان شناسان انگلیسی اصطلاح نوموفوبیا را در یک پژوهش علمی مطرح کردند و مدعی شدند که بسیار از افراد که به موبایلشان وابسته می شوند یا مدت زیادی را به این وسیله اختصاص می دهند،

همیشه نوعی هراس یا اضطراب از دست دادن و گم شدن گوشی و تمام شدن شارژ باطری آن را دارند و علت این اضطراب را به قطع شدت ارتباط با اطرافیان و مسائل کاری ربط می دهند. همچنین این پژوهش نشان داد که اضطراب افرادی که موبایل خودشان را جا گذاشته اند، بیشتر و غیرطبیعی تر از دلیلی است که آنها مطرح می کنند.

به علاوه میزان هورمون هایی که در جریان این استرس در آنها ایجاد می شد، چیزی نزدیک به فوبیا یا هراس از دندانپزشکی یا ترس و اضطراب روز ازدواج بود. نوموفوبیا در واقع اصطلاحی است که آن را ترس از، از دست دادن تلفن همراه معنی می کنند، اما منظور از تلفن همراه وسیله ای برای حرف زدن نیست، بلکه ابزاری برای دیده شدن و دیدن است.

منظور، نگرانی از قطع آنتن، قطع اینترنت، تمام شدن شارژ و قطع ارتباط با شبکه های اجتماعی و اینترنت است که نوعی اختلال روانی ایجاد می کند. این افراد دائم تلفن همراهشان را بررسی می کنند و اگر تلفن همراه یا حتی اینترنت نداشته باشند، کار یا روابط خود را فدا می کنند تا خود را به مکان یا شرایطی برسانند که بتوانند به شبکه های اجتماعی یا ایمیل یا پیامک های خود دسترسی پیدا کنند.

بسیاری از افراد نوعی وابستگی عاطفی به تلفن همراه خود و نرم افزار های نصب شده بر روی آن به ویژه شبکه های اجتماعی دارند و دوری از این وسیله سبب کاهش اعتماد به نفس، ترس و اختلال هراس  در برخی از کاربران می شود. بیماری های روانی مربوط به موبایل فقط نوموفوبیا نیست.

از مدت ها قبل و فقط کمی بعد از گسترده ترشدن گوشی های دارای لرزه، یک توهم دیگر هم به انواع توهمات موجود در دنیا اضافه شد: «توهم احساس لرزش ویبره موبایل». علاوه بر این توهم، توهم شنیدن صدای زنگ موبایل هم ازوسواسهای ذهنی بود که با اختراع تلفن های همراه ایجاد شد.

نوموفوبیا ؛ اختلال هراس جدایی از تلفن همراه

فرد مبتلا به نوموفوبیا چه علائمی دارد؟

در اثر حمله پنیک در این بیماری فرد دارای علائمی چون بالا رفتن ضربان قلب، احساس لرز و خفگی، سرگیجه، تعریق شدید، عرق سرد، تنفس کوتاه و تنگی نفس، احساس تهوع، درد در ناحیه قفسه سینه، احساس نزدیکی به مرگ، لرزش اندام ها، کرختی و یا بی حسی در دست و پا می شود. از سوی دیگر نوموفوبیا ، در بین کسانی که زمینه بیماری های وسواسی را دارند شیوع بیشتری دارد. به دیگر سخن اعتیاد به تلفن همراه در برخی افراد سبب وسواس فکری شده وآنها تمام مدت به تلفن همراه خود فکر می کنند.

نوموفوبیا ؛ اختلال هراس جدایی از تلفن همراه

درمان نوموفوبیا چگونه است؟

روش اصلی درمان این فوبیا مانند بیشتر فوبیاهای دیگر، روش حساسیت زدایی یا مواجهه است. ابتدا به فرد گفته می شود به این فکر کند که گوشی تلفنش را گم کرده است و سعی کند در ذهن خودش با این مساله کنار بیاید. بتدریج به فرد گفته می شود که واقعا این تصور را عملی کند و گوشی تلفنش را برای مدتی از خود دور کند.

به تدریج و با خاموش کردن گوشی برای مدت طولانی و زندگی کردن بدون موبایل به مدت چند هفته فرد می تواند از شدت این بیماری هراس کم کند. اگرچه در چند روز اول ممکن است کمی برای فرد این حالت سخت باشد؛ اما بعد از مدتی فقط نداشتن گوشی همراه و همان اعتیاد فرد به موبایل ممکن است باعث مشکل برای او شود؛ اما اضطراب، هراس و نگرانی ای که تا قبل از آن و با داشتن موبایل ناگهان برای فرد به وجود می آمد از بین می رود.

برای کسانی هم که حاضر نیستند گوشی خود را از دست بدهند یا بدون موبایل زندگی کنند، توصیه می شود، بطور منظم چند ساعت از روز گوشی شان را خاموش کنند و به هیچ وجه شب به همراه گوشی تلفن به خواب نروند. به این افراد توصیه می شود که برای ارتباط با اطرافیانشان از روش های دیگر هم در کنار موبایل استفاده کنند، تا میزان استرس شان از گم کردن موبایل و از دست دادن ارتباط شان با دیگران کم شود.

پدیدآورنده: 
Share