مناسبتهای روزهای سوم تا هشتم ربیع الاول

مناسبتهای روزهای سوم تا هشتم ربیع الاول

در این بخش مناسبتهای روزهای سوم تا هشتم ربیع الاول شامل تخریب کعبه توسط یزید، وفات حضرت سکینه سلام الله علیها، شهادت امام حسن عسکری علیه السلام درج می گردد.

روز سوم ماه ربیع الاول :

1. تخریب کعبه توسط یزید

در سال 64 هجری به دستور یزید خانه کعبه را با منجنیق خراب کردند.[تتمه المنتهی: ص63.فیض العلام: ص203] این فاجعه یازده روز قبل از هلاکت یزید به وقوع پیوست

مناسبتهای روزهای سوم تا هشتم ربیع الاول

روز پنجم ماه ربیعالاول :

1. وفات حضرت سکینه سلام الله علیها

حضرت سکینه سلام الله علیها دختر امام حسین علیه السلام 56 سال پس از واقعه کربلا، در شب پنجم ربیع الاول سال 117 هجری در مدینه وفات کردند.[قلاید النحور: ج ربیع الاول، ص26.فیض العلام: ص206.مستدرک سفینه البحار: ج4ص67.مستدرکات علم رجال الحدیث: ج8ص580.ریاحین الشریعه: ج3ص280]

مادر ایشان حضرت رباب سلام الله علیها است که با هم در واقعه کربلا حضور داشتند، و همراه با اسرا به کوفه و شام رفتند.

در صبح روز رحلتش محمد بن عبدالله(نفس زکیه) چهار صد دینار عطر و عود خرید و پبرامون تابوت آن حضرت در مجمره ها سوزانید. خالد بن عبدالملک حاکم مدینه که در نظر داشت با به تعویق افتادن تشییع جنازه بر اثر گرمی هوا به بدن مطهر جسارت شود، گفت:" صبر کنید من برای نماز خواندن بر جنازه میایم"، ولی نیامد. لذا جنازه مبارک آن حضرت تا شب دفن نشد. پس از آن حضرت سجاد علیه السلام - وبه قولی یحیی بن حسن علیه السلام به قولی محمد بن عبدالله نفس زکیه - بر جنازه آن حضرت نماز خواندند و آن حضرت را با احترام به خاک سپردند.[فیض العلام: ص205-206.ریاحین الشریعه: ج3ص280-282]

مناسبتهای روزهای سوم تا هشتم ربیع الاول

روز هشتم ماه ربیع الاول :

1. شهادت امام حسن عسکری علیه السلام

امام حسن عسگری علیه السلام در سال 260 هجری در سن 28 سالگی به دست معتمد عباسی به شهادت رسیدند.[ارشاد: ج2ص336. کشف الغمه:ج2ص402. مستجاد: ص226. اقبال: ص598. فیض العلام:ص207.زادالمعاد:ص334.کافی:ج2ص561.مصباح کفعمی:ج2ص596.بحارالانوار:ج95ص355-356،ج50ص334] معتمد به عباسیین سفارش میکردکه بر آن حضرت تنگ بگیرند.[قلاید النحور: ج رجب ص334] صدوق رحمه الله میفرماید:معتمد چندین مرتبه امام عسکری علیه السلام را حبس کرد.

22ساله بودند که امام هادی علیه السلام به شهادت رسیدند، و مدت امامت آن حضرت شش سال بود. در شبی که فردای آن روز به شهادت رسیدندنامه های زیادی به مردم مدینه نوشته بودند.[بحارالانوار: ج5ص331]

هنگام نماز صبح، بعد از آن که امام عصر علیه السلام آن حضرت را وضو دادندو جوشانده ای به حضرتش دادند، به شهادت رسیدند.[غیبت طوسی: ص164. زادالمعاد: ص334. کمال الدین: ص473]

وقتی مردم سامرا با خبر شدند، همه بازارها بسته شد و مردم کنار منزل آن حضرت جمع شدند. وزراء و اتباع خلیفه و بنی هاشم و علویات داخل منزل بودند. در سامرا صدای شیون و گریه از هر سو به گوش میرسیدو قیامتی بر پا شده بود.

امام زمان علیه السلام آن حضرت را غسل داده بعد از کفن آن حضرت بدن مطهر را جهت نماز آوردند. جعفر برادر حضرت جلو آمد که بر بدن مبارک نماز بخواند. همین که خواست تکبیر بگوید امام زمان علیه السلام در حالی که طفلی گندمگون، پیچیده موی، گشاده دندان مانند پاره ماه بودند از حجره بیرون آمدند و ردای جعفر را کشیدند و او را از آن مکان دور کردند و بر پدر بزرگوارشان نماز خواندند، و آن حضرت را نزد قبر پدر بزگوارش حضرت هادی علیه السلام دفن نمودند.[فیض العلام: ص209]

جعفر این واقعه را برای معتمد نقل کرد. همه جارا در جستجوی حضرت گشتند، ولی اثری از آن حضرت ندیدند.

در سال شهادت امام عسگری علیه السلام - سال 260 هجری - محدث جلیل جناب فضل بن شاذان نیشابوری از دنیا رحلت فرمود. او صاحب 180 تا‌ُلیف است و امام عسگری علیه السلام سه بار بر او رحمت فرستاده اند.[قلاید النحور: ج رجب ،ص 143-144. تتمه المنتهی: ص 350-351]