دانلود فایل | اندازه |
---|---|
اثبات امامت ائمه اطهار (علیهم السلام) - حجت الاسلام حسینی قمی | 18.03 مگابایت |
اثبات امامت ائمه اطهار (علیهم السلام) - حجت الاسلام حسینی قمی
در این قطعه ویدئویی سخنرانی کوتاه حجت الاسلام حسینی قمی را در خصوص " اثبات امامت ائمه اطهار (علیهم السلام) " مشاهده می فرمایید.
اثبات امامت ائمه اطهار (علیهم السلام)
درچندین آیه از آیات قرآن به امامت 12 امام علیهم السلام اشاره شده است از جمله:
1- آیه تبلیغ : یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرین[1]
یعنی :ای پیامبر آنچه را از سوی پروردگارت نازل شده است به طور کامل (به مردم) برسان ،و اگر نکنی رسالت او را انجام نداده ای ،و خداوند تو را از (خطرهای احتمالی) مردم نگاه می دارد، و خداوند جمعیت کافران لجوج را هدایت نمی کند.
در کتابهای زیادی از دانشمندان اهل تسنن (و در همه کتب معروف شیعه )اعم از تفسیر و حدیث و تاریخ آمده است که آیه فوق در شان علی(ع) نازل شد.
این روایات را گروه زیادی از صحابه از جمله ابو سعید خدری، زید بن ارقم، جابر بن عبدالله انصاری، ابن عباس، براء بن عازب، حذیفه، ابو هریره، ابن مسعود، و عامر بن لیلی نقل کرده اند،و در روایات آنها آمده است که این آیه در باره علی (ع) و داستان روز غدیر نازل شده است.
2- آیه ولایت: إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُون [2]
یعنی: ولی و سرپرست و رهبر شما تنها خداست و پیامبران او و آنها که ایمان آورده اند و نماز را بر پا میدارند و در حال رکوع زکات می پردازند.
بسیاری از مفسران و محدثان در شأن نزول این آیه نقل کرده اند که این آیه در شأن علی (ع) نازل شده است.از جمله سیوطی در "الدر المنثور " در ذیل همین آیه از ابن عباس نقل کرده است که علی(ع) در حال رکوع نماز بود که سائلی تقاضای کمک کرد وآن حضرت انگشترش را به او صدقه داد.پیامبر از او پرسید: چه کسی این انگشتر را به تو صدقه داد ؟سائل اشاره به به علی (ع) کرد و گفت:آن مردی که در حال رکوع است. در این هنگام آیه "انما ولیکم الله و رسوله "نازل شد.
در همان کتاب روایات متعدد دیگری به همین مضمون از "ابن عباس" و "سلمة بن کهیل" و خود "علی (ع)" نقل شده است [3] .
همین معنا در کتاب "اسباب النزول "واحدی از "جابر بن عبدالله" وهمچنین از "ابن عباس" نقل شده است [4] .
زمخشری در تفسیر "الکشاف" [5] و فخر رازی در تفسیر "الکبیر" [6] همین معنی را نقل کرده اند.
طبری نیز در تفسیر خود روایات متعددی در ذیل این آیه و شأن نزول آن نقل می کند که اکثر آنها می گوید درباره حضرت علی (ع) نازل شده است [7] .
گروه عظیم دیگری نیز البحر المحیط این روایت را با عبارات مختلف در حق علی (علیه السلام) آورده اند از جمله در کتاب "کنز العمال" [8] ،حاکم حسکانی در "الشواهد التنزیل" [9] .
مرحوم علامه امینی در "الغدیر" حدیث فوق و نزول این آیه را در باره علی (علیه السلام) از کتب زیادی از اهل سنت (حدود بیست کتاب با ذکر دقیق مدارک و منابع آن) نقل کرده است [10] .
پی نوشت ها :
[1]- سوره مائده، آیه67
[2]- سوره مائده، آیه55
[3] تفسیر الدر المنثور جلد2، صفخه 293
[4] اسباب النزول، صفحه 148
[5] تفسیر الکشاف جلد1،صفحه 649.
[6] تفسیر فخر رازی، جلد12،صفحه26.
[7] تفسیر طبری جلد6،صفحه186.
[8] ک نز العمال،جلد6،صفحه319.
[9] الشواهد التنزیل،صفحه161تا68.
[10] الغدیر ،جلد2،صفحه52و53.