پاسداری از سیره سیدالکریم حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام

سیره سیدالکریم :

چهارم ربیع الثانی مصادف با تولد سیدالکریم حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام است. یکی از صفات این امامزاده جلیل القدر، کمک به مردم بود. صفتی که باید در وجود ما شیعیان و محبان اهل بیت علیهم السلام باشد.

درباره احسان حضرت عبدالعظیم، از شیخ رجبعلی نکوگویان نقل شده است که حضرت عبدالعظیم را در عالم معنا زیارت می ‌کند و از او می ‌پرسد: از کجا به این مقام رسیدید؟ ایشان پاسخ می دهد: «از راه احسان به خلق. از قرآن، نسخه برداری می ‌کردم و آن نسخه ‌ها را در اختیار مردمی که طالب آنها بودند، می ‌گذاشتم و دستْمزد ناچیزی نصیبم می شد که آن را احسان می ‌کردم.[1]

ما شیعیان و محبان اهل بیت علیهم السلام و حضرت عبدالعظیم نیز باید کمک به مردم را از یاد نبریم و به یاد داشته باشیم که رسول خدا صلی الله علیه و آله می فرمایند: «مَنْ قَضی لِمُؤمنٍ حاجةً‌ قَضی اللهُ لَهُ حوائجَ کثیرةً أَدْناهُنَّ الجنَّةُ؛ هر کس یک نیاز مؤمنی را روا سازد، خداوند حاجت های فراوان او را روا سازد که کمترین آن بهشت باشد.»[2] و البته مهمتر از کمک کردن به دیگران، اخلاص داشتن در کمک کردن است. «الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فىِ سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ لَا يُتْبِعُونَ مَا أَنفَقُواْ مَنًّا وَ لَا أَذًى لَّهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَا هُمْ يَحْزَنُونَ؛ کسانى که اموال خود را در راه خدا انفاق مى‏ کنند، سپس به دنبال انفاقى که کرده ‏اند، منت نمى‏ گذارند و آزارى نمى ‏رسانند، پاداش آنها نزد پروردگارشان (محفوظ) است؛ و نه ترسى دارند، و نه غمگين مى ‏شوند.[3]

إن شاءالله که احسان ما به دیگران، دارای اخلاص مطلوب باشد و ما را به قرب خداوند برساند. همانگونه که حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام با احسان به دیگران به مقام والایی رسید و علاوه بر مقام اخروی، در این دنیا نیز دارای عزت و احترامی خاص در بین مردم است.

پی نوشت ها :
1ــ کیمیای محبّت: ص 210.
2ــ قرب الاسناد، ص 119.
3ـــ بقره/262.