نگو دین دیم ژان باتیست(Ngo Dinh Diem Jean Baptiste)، از شخصیت های سیاسی ویتنام جنوبی و رئیس جمهور فرمایشی این کشورِ تحت استیلای امریکا، در سال 1901میلادی متولد شد و پس از پایان تحصیلات، از جوانی وارد فعالیت های سیاسی گردید. وی در سال 1933میلادی در زمانی که ویتنام، تحت سلطه استعمار فرانسه بود، سمت وزارت امور خارجه و وزارت کشور منطقه هندوچین را برعهده گرفت و در طول مدت مسئولیت خود، به سیاست های استعمارگرانه دولت فرانسه وفادار بود. اما سقوط فرانسه در خلال جنگ جهانی دوم به دست قوای نازی، منجر به تضعیف موقعیت نیروهای فرانسوی در هندوچین گردید و این وضع، فرصت مناسبی را برای ژاپنی ها به وجود آورد تا کنترل این منطقه را عهده دار شوند. در نهایت با تقسیم ویتنام به دو بخش شمالی و جنوبی، نگو دین دیم به نخست وزیری قسمت جنوبی که تحت نفوذ غرب بود منصوب شد. وی در 23 اکتبر سال 1955میلادی برای تعیین ماهیت رژیم ویتنام جنوبی، یک همه پرسی فرمایشی ترتیب داد و در نتیجه با اکثریت 98 درصد آراء ظاهری مردم، خود به عنوان رئیس جمهور ویتنام جنوبی قدرت را در دست گرفت. نگودین دیم سپس از انجام انتخابات پیش بینی شده برای تعیین سرنوشت کل ویتنام خودداری کرد و با سرکوب مخالفان و ایجاد رعب و وحشت، حکومت خود را ادامه داد. در این دوران، ایجاد بازار سیاه و احتکار، قیمت مواد غذایى را در ویتنام جنوبی بالا برد و اصلاحات ارضی ساختگی نیز تنها به ملاّکان ثروت مند استفاده رساند. طی یک دوره وحشت، دادگاه های نظامی اختصاصی فقط حکم اعدام و حبس صادر می کردند و اجازه درخواست رسیدگی حقوقی به هیچ کس داده نمی شد. در طول حکومت نگودین دیم، 75 درصد بودجه حکومتِ وی توسط امریکا تامین می شد و نفوذ امریکا در ویتنام جنوبی، روزافزون بود. در طی سال های بعد، به تدریج مخالفت توده های انقلابی ویتنام جنوبی با دولت نگو دین دیم سازمان می گرفت تا اینکه در دسامبر سال 1960میلادی جبهه آزادی بخش ملی ایجاد شد و این جبهه با حمایت شوروی سابق و چین، خواهان اتحاد دو قسمت ویتنام و تامین صلح، استقلال و بی طرفی گردید. این جبهه به سرعت، نیروهای چریکی گسترده ای را سازمان داد که به ویت کنْگْ معروف شدند و نبردهای وسیعی علیه حکومت نگودین دیم ترتیب دادند. با این حال، حمایت های امریکا از رژیم دیم افزایش یافت و از 12 مارس سال 1962میلادی عملیات نظامی گسترده ای با شرکت نیروهای دولتی ویتنام و واحدهای امریکایى علیه چریک ها آغاز شد، ولی چریک ها با تحکیم مواضع خود، شکست های سنگینی به نیروهای مخالف وارد کردند. در همین زمان با انزوای هرچه بیشتر رژیم دست نشانده دیم در بین مردم، بوداییان نیز به مخالفت علنی با آن برخاسته و کار را بر نگودین دیم مشکل تر کردند. در نهایت در اول نوامبر 1963میلادی، با صلاح دید امریکا، با حمله چند واحد نظامی به شهر سایگون پایتخت ویتنام جنوبی، کودتای ژنرال ها آغاز شد. در جریان کودتا، تلاش دیم برای دفاع و نجات به جایی نرسید و او پس از 9 سال زمام داری سرانجام در 62 سالگی کشته شد.
