زنان نفرین شده / بخش سوم

زنی که بر شوهرش منّت می گذارد
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: چنانچه زنی تمام طلاها و نقره های زمین را به عنوان جهاز به منزل شوهرش ببرد، اما روزی از روزها این زن به شوهر خود سرکوفت زده و به او بگوید: تو دیگر کیستی؟!؛ این مال، مال من است، در این صورت، ثواب اعمال چنین زنی نابود می گردد حتّی اگر او از جمله ی بهترین عبادت کنند گان باشد. مگر آنکه از کرده ی خود توبه نموده و از شوهرش عذرخواهی نماید.(43)
زنی که مهریه ای سنگین بر شوهرش تحمیل می کند
امام صادق (علیه السلام) به این مضمون فرمود: از نشانه های برکت و خوش یُمنی زن آن است که مهریه ی سنگینی نداشته باشد و از بد یُمنی و شومی زن آن است که مهریه ی زیادی داشته باشد.(44)
امیرالمؤمنین (علیه السلام) به این مضمون فرمود: مهریه ی زنها را سنگین و زیاد نگیرید. زیرا ممکن است باعث عداوت و دشمنی گردد.(45)
زنی که از ارضاء نمودن تمایلات جنسی شوهرش جلوگیری می نماید
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: هر گاه مردی همسرش را برای نزدیکی و همبستری دعوت نماید. و آن زن از این دستور سرپیچی و تمرّد نماید تا هنگام صبح مورد لعن ملائکه قرار خواهد گرفت.(46)
زنی که در مقابل شوهر خود طغیان و سرکشی می کند
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: زنی که در مقابل شوهر خود طغیان و سرکشی نماید خدای متعال او را در درک اسفل از آتش جهنّم قرار خواهد داد. مگر آنکه از کرده ی خود توبه نموده و از سرکشی خود دست بردارد.(47)
زنی که با چشمان خشم آلود به شوهرش نگاه می کند
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: زنی که با چشم خشم آلود به شوهر خود نگاه کند در روز قیامت چشم او با خاکستر جهنّم سرمه کشیده خواهد شد.(48)
زنی که به نامحرم نگاه شهوت آمیز نموده و از او چشم برنمی دارد
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: خشم و غضب خدای متعال بر زن شوهرداری که نگاه شهوت آمیز به نامحرم نموده و از او چشم برنمی دارد فرود آمده و شدّت خواهد یافت و ثواب اعمال حسنه ی چنین زنی ــ با این کار ــ نابود خواهد شد.(49)
زنی که نسبت به هووی خود حسدورزی نموده و غیرتمندی نشان می دهد
امام باقر(علیه السلام) به این مضمون فرمود: غیرتمندی زنان ــ نسبت به هوو ــ نشانه ای از حسد است و حسد اصل کفر است. زیرا زنان هنگامی که غیرت ورزی می کنند غضبناک می شوند و وقتی که غضب می کنند کفران می نمایند. مگر کسانی از آنها که با ایمان هستند.(50)
امام صادق (علیه السلام) در حدیثی که پیرامون موجودات مسخ شده است فرمودند: زنی که هووی خود را مورد تمسخر قرار می داد، مسخ شده و به صورت خفّاش درآمد.(51)
امام رضا (علیه السلام) در حدیثی که پیرامون موجودات مسخ شده است فرمودند: زنی که هووی خود را مورد سحر و جادو قرار می داد، مسخ شده و به صورت خفّاش درآمد.(52)
سلیمان بن عبدالله می گوید: در نزد امام کاظم (علیه السلام) نشسته بودیم. زنی را آوردند که صورت او به پشت برگشته شده بود.
این زن را برای معالجه و گرفتن شفا به نزد امام کاظم (علیه السلام) آورده بودند.
در این حال حضرت (علیه السلام) دست راست خود را به پیشانی آن زن زده و دست چپ را پشت سر او قرار دادند. سپس قدری صورت او را فشار دادند. در این هنگام صورت این زن به حالت عادی برگشت.
در این حال آن حضرت (علیه السلام) به این زن فرمودند: آن کار زشت خود را تکرار نکن.
جماعتی که در آن مجلس حضور داشتند از آن حضرت (علیه السلام) درباره ی کار زشت آن زن سؤال کردند.
آن حضرت (علیه السلام) فرمودند: این امر مستور و مکتوم است مگر آنکه خود آن زن علّت را بر زبان جاری کند.
آن جماعت از آن زن درباره ی علّت برگشت صورتش به پشت سرش سؤال کردند؟
آن زن گفت: من هوویی داشتم که در نیمه ی شب برخاستم تا نماز بخوانم دیدم آن زن در رختخوابش نیست گمان بردم که او به نزد شوهرم رفته و با او خلوت نموده است.
به یکباره متوجّه شدم که هووی من در گوشه ای از اطاق نشسته و شوهرم در کنار او نیست.
به خاطر این گمانی که به هووی خود داشتم این گونه مورد مجازات قرار گرفتم.(53)

--------------------------------
پی نوشت:
43ــ قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): لو أنّ جمیع ما فی الأرض ــ من ذهب و فضّة ــ حملته المرأة إلی بیت زوجها. ثمّ ضربت رأس زوجها ــ یوماً من الأیّام ــ تقول: من أنت؟ إنّما المال. مالی.
حبط عملها. و لو کانت من أعبد الناس. إلاّ أن تتوب و ترجع. و تعتذر إلی زوجها *.
44ــ قال الإمام الصادق (علیه السلام): من برکة المرأة خفّت مؤونتها و تیسیر ولادتها.
و من شومها شدّة مؤونتها و تعسیر ولادتها (الکافی ج 5 ص 564 و من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 245).
روی: إنّ من برکة المرأة: قلّة مهرها.
و من شؤمها: کثرة مهرها (من لا یحضره الفقیه ج 3 ص 245).
قال (علیه السلام): فأمّا شؤم المرأة: فکثرة مهرها. و عقوق زوجها (مکارم الأخلاق ج 1 ص 500).
45ــ قال أمیرالمؤمنین (علیه السلام): لا تغالوا فی مهور النساء. فتکون عداوة (دعائم الإسلام ج 2 ص 211 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 506).
46ــ قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): إذا دعا الرجل إمرأته ــ إلی فراشه ــ فأبت عصیاناً.
لعنتها الملائکهة حتّی تصبح (روضة الواعظین ج 2 ص 263).
47ــ قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): لو أنّ إمرأة وضعت إحدی یدیها * طبیخة و الاُخری مشویّة. ما أدّت حقّ زوجها.
و لو إنّها عصت ــ مع ذلک ــ زوجها ــ طرفة عین ــ . اُلقیت فی الدرک الأسفل من النار.
إلاّ أن تتوب و ترجع (مستدرک الوسائل ج 14 ص 257 و مکارم الأخلاق ج 2 ص 464).
* فی مکارم الأخلاق هکذا : ثدییها طبیخة و الآخر مشویّةً.
48ــ قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): ما من إمرأة ترفع عینها ــ إلی زوجها ــ بالغضب إلاّ کحلت برمادٍ من نار جهنّم (مستدرک الوسائل ج 14 ص 240).
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): إنّ المرأة یجب علیها أن ترضی زوجها ــ إذا غضب علیها ــ .
و لا یحلّ لها أن تنظر إلی وجهه نظرة مغضبة (مستدرک الوسائل ج 14 ص 243).
49ــ قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): إشتدّ غضب الله عزّ و جلّ علی امرأة ــ ذات بعل ــ ملأت عینها من غیر زوجها ــ أو غیر ذی محرم منها ــ فإنّها إن فعلت ــ ذلک ــ أحبط الله کلّ عمل عملته... (عقاب الأعمال ص 338 و اعلام الدین ص 418).
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): من ملأ عینیه من امرأة ــ حراماً ــ حشاهما الله عزّ و جلّ ــ یوم القیامة ــ بمسامیر من نار. و حشاهما ناراً ــ حتّی یقضی بین الناس ــ ثمّ یؤمر به إلی النار (عقاب الأعمال ص 338). (راجع : اعلام الدین ص 418).
50ــ قال الإمام الباقر (علیه السلام): غیرة النساء حسد*.
و الحسد هو أصل الکفر.
إنّ النساء إذا غرن. غضبن.
و إذا غضبن کفرن. إلاّ المسلمات منهنّ (الکافی ج 5 ص 505 و مکارم الأخلاق ج 1 ص 509).
*فی الکافی: الحسد.
51ــ قال الإمام الصادق (علیه السلام) فی أصناف المسوخ و سبب مسخهم: أمّا الخفّاش. فکانت إمرأة ــ مع ظئر لها ــ فسخرتها. فمسخها الله خفّاشاً (الخصال ص 493).
52ــ قال الإمام الرضا (علیه السلام) فی أصناف المسوخ و سبب مسخهم:
کان الخفاش. إمرأة سحرت ضرّة لها.
فمسخها الله خفّاشاً (علل الشرایع ج 2 الباب 239 الحدیث 3).
قال الإمام الصادق (علیه السلام) فی أصناف المسوخ و سبب مسخهم:
أمّا الخشّاف. فکانت إمرأة مع ضرّة لها. فسحرتها.
فمسخها الله عزّ و جلّ خشّافاً (علل الشرایع ج 2 الباب 239 الحدیث 4).
53ــ عن سلیمان بن عبدالله قال: کنت عند أبی الحسن موسی (علیه السلام) ــ قاعداً ــ فاُتی بامرأة قد صار وجهها قفاها. فوضع یده الیمنی فی جبینها. و یده الیسری فی خلف ذلک.
ثمّ عصر وجهها عن الیمین
ثمّ قال (علیه السلام): إِنَّ اللهَ لاَ یُغَیَّرُ مَا بِقَومٍ حَتَّی یُغَیَّرُوا مَا بِأَنفُسِهِم.
فرجع وجهها.
فقال (علیه السلام): احذری أن تفعلی کما فعلت.
قالوا: ــ یا ابن رسول الله ــ و ما فعلت؟
فقال (علیه السلام) ذلک مستور. إلاّ أن تتکلّم به.
فسألوها.
فقالت: کانت لی ضرّة.
فقمت اُصلّی.
فظننت أنّّ زوجی معها.
فالتفت. فرأیتها قاعدة. و لیس هو معها.
فرجع وجهها علی ما کان (تفسیر العیّاشی ــ علیه الرحمة ــ ج 2 ص 382).
-------------------------------------
منبع: ناجی جزایری، سید هاشم، همسران رحمت شده و همسران نفرین شده، قم: ناجی جزایری، (1388)