استاد محمدحسین مشایخ فریدنی فرزند شیخ محمدباقر در سال 1291 هجری شمسی(1333 هجری قمری) در تهران به دنیا آمد. وی در محضر پدر، مقدمات علوم دینی را فرا گرفت و در کنار آن به تحصیل علوم جدید نیز پرداخت. سپس وارد مدرسه دارالفنون گردید و نزد استادانی همچون حبیب یغمایی، جلال الدین همایی، احمد بهمنیار کرمانی و علی اکبر سیاسی شاگردی کرد. وی در سال 1312 ه.ش وارد دانشکده معقول و منقول شد و همزمان با دروس دانشگاهی، رشته ادبیات را دنبال نمود. استادان وی در دوره دکترای ادبیات افرادی همچون ملک الشعراء بهار، بدیع الزمان فروزانفر و فاضل تونی بودند. دکتر فریدنی بعدها در پاکستان، کرسی زبان فارسی در دانشگاه کراچی را تأسیس کرد و در دانشگاه های پنجاب، پیشاور، حیدرآباد و... تدریس نمود. وی همچنین از دانشگاه لاهور، دکترای افتخاری و مقام استادی را در رشته حقوق اخذ کرد. دبیری دبیرستان های تهران، سرپرستی اوقاف در قم، کاشان، ساوه، رایزنی فرهنگی ایران در پاکستان، هند، عراق و عربستان و استادی دانشکده حقوق و علوم سیاسی، بخشی از خدمات فرهنگی استاد مشایخ فریدنی است. نوای شاعر فردا، گزیده اغانی و رساله ای در شرح نظرات سیاسی امام علی(علیه السلام) از جمله آثار اوست. وی همچنین در سال های آخر عمر با دایرةالمعارف تشیع و دانشنامه جهان اسلام همکاری داشت و عضو آکادمی عرب نیز بود. دکتر مشایخ فریدنی در حالی در 78 سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت که یک هیئت علمی بین المللی را در یک کشتی مطالعاتی برای بررسی راه آبی جاده ابریشم در نزدیکی بندر بمبئی، همراهی می کرد. پیکر استاد در بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
