در روایات، به خصوصیات مردانی بر می خوریم که به علت کوتاهی از وظایف عقلی و شرعی شان نسبت به خانواده و همسر، مورد نکوهش قرار گرفته اند و برای آنها عقاب و نحوست های ویژه ای در نظر گرفته شده است. در این مقاله به بررسی آنها می پردازیم.
مردی که همسر خود را مورد آزار و اذیت قرار می دهد
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به این مضمون فرمود: زنی که شوهر خود را مورد آزار و اذیت قرار می دهد خدای متعال ــ تا وقتی که شوهرش را از خود راضی نسازد ــ نماز و سایر اعمال نیک او را قبول نمی کند. حتّی اگر در طول عمر خود به روزه داری و شب زنده داری مشغول بوده. و برده ها را آزاد ساخته و اموال خود را در راه خدا انفاق نموده باشد و از جمله اوّلین کسانی است که وارد جهنّم خواهد شد. آنگاه پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: همین وزر و عذابها نیز برای مردی خواهد بود که همسر خود را مورد آزار و ظلم قرار می دهد.[1]
مردی که با زنی صرفاً به خاطر زیبائیش ازدواج می کند
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به این مضمون فرمود: شخصی که با زنی صرفاً بخاطر مال و دارائیش ازدواج نماید، خدا او را به حال خود رها ساخته و به آن مال واگذار خواهد نمود و شخصی که با زنی صرفاً بخاطر زیبائی و جمالش ازدواج نماید. در او چیزهائی خواهد دید که باعث ناراحتی او خواهد گشت و شخصی که با زنی بخاطر دینداریش ازدواج نماید. خدای متعال مال و جمال به او کرامت خواهد نمود.[2]
مردی که با زنی صرفاً به خاطر ثروت و دارائیش ازدواج می کند
امام صادق (علیه السلام) فرمود: شخصی که با زنی صرفاً بخاطر زیبائی یا دارائیش ازدواج نماید، خدای متعال او را به آن امر واگذار خواهد نمود و اگر او با آن زن بخاطر دینداریش ازدواج نماید. خدای متعال جمال و مال را به او ارزانی خواهد فرمود.[3]
مردی که همسر پاکدامن خود را مورد افترا و تهمت قرار داده و ارتکاب عمل ناشایست و شنیع را به او نسبت می دهد
إِنَّ الَّذِینَ یرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ «23» (النور).
قرآن کریم در این آیه ی مبارکه کسانی را که زنان پاکدامن و با ایمان را به ارتکاب عمل ناشایست و شنیع نسبت می دهند. مورد نکوهش شدید قرار داده و آنان را به کیفر دنیوی و عقوبت اخروی وعده داده است.[4]
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: شخصی که همسر خود را به ارتکاب عمل ناشایست نسبت دهد. منافق است.[5]
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: مردی که همسر خود را به ارتکاب عمل ناشایست زنا نسبت دهد، لعن و نفرین بر او نازل خواهد شد و اعمال خیر او مورد قبول قرار نخواهد گرفت.[6]
امام صادق (علیه السلام) فرمود: نسبت دادن زنان پاکدامن به ارتکاب عمل ناشایست زنا موجب از بین رفتن و نابودی ثواب صد سال عبادت می گردد.[7]
ادامه مطالب:
مردانی نفرین شده/ بخش دوم
مردانی نفرین شده/ بخش سوم
مردانی نفرین شده/ بخش چهارم
مردانی نفرین شده/ بخش پنجم
منبع: ناجی جزایری، سید هاشم، همسران رحمت شده و همسران نفرین شده، قم: ناجی جزایری، (1388).
------------------------------
پی نوشت:
[1] قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): من کانت له امرأة تؤذیه. لم یقبل الله صلاتها و لا حسنة من عملها.
حتّی تعینه و ترضیه.
و إن صامت الدهر و قامت اللیل و أعتقت الرقاب. و أنفقت الأموال فی سبیل الله.
و کانت أوّل من یرد النار.
ثمّ قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): و علی الرجل مثل دلک الوزر و العذاب. إذا کان لها مؤذیاً ظالماً (عقاب الأعمال ص 335 و اعلام الدین ص 414).
[2] قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): من تزوّج امرأة لمالها. و کله الله إلیه.
و من تزوّجها لجمالها رأی فیها ما یکره.
و من تزوّجها لدینها جمع الله له ذلک (تهذیب الأحکام ج 7 ص 461).
[3] قال الإمام الصادق (علیه السلام): إذا تزوّج الرجل المرأة لجمالها أو مالها. وُکل إلی ذلک.
و إذا تزوّجها لدینها. رزقه الله الجمال و المال (الکافی ج 5 ص 333).
[4] کسانی که زنان پاکدامن ــ و بی خبر از هر گونه آلودگی ــ و مؤمن را به نسبتهای ناروا متّهم می سازند. در دنیا و آخرت از رحمت الهی دورند.
و عذاب عظیمی در انتظار آنها است.
در واقع سه صفت برای این زنان ذکر شده که هر کدام دلیلی است بر اهمّیت ظلمی که بر آنها ــ از طریق تهمت ــ وارد می گردد:
محصنات: زنان پاکدامن.
غافلات: دور از هر گونه آلودگی.
و مؤمنات: زنان با ایمان.
و به این ترتیب نشان می دهد که تا چه حد نسبت ناروا دادن به این افراد، ظالمانه و ناجوانمردانه و در خور عذاب عظیم است. (تفسیر نمونه ج 14 ص 417).
[5] قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): لا یقذف إمرأته) إلاّ منافق (جامع الأخبار ص 446).
[6] قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): من قذف إمرأتة بالزنا. نزلت علیه اللعنة.
و لا یقبل منه صرفٌ و لا عدل (جامع الأخبار ص 445).
[7] قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): قذف محسنة یحبط عبادة مأة سنة (عوالی اللئالی ج 3 ص 461).