خلع امیر کبیر از وزارت نظام پس از عزل وی از صدارت عُظمی(1268 هجری قمری)

لیاقت و تدبیر و طهارت اخلاقی امیر کبیر، موجب وحشتِ درباریان ناپاک و حسودانِ جاه طلب گشت. سرانجام شاه جوان 18 ساله و بی تجربه(ناصرالدین شاه) بر اثر دسیسه ها و تحریکات درباریان و مادر خود، مهد عُلیا، در 20 محرم 1268 ه.ق، امیرکبیر را از صدرات برکنار کرد ولی مقام امیر نظامی را همچنان در عهده ی او گذاشت. اما این مقام نیز پنج روز بعد از او گرفته شد. پس از عزل امیرنظام، مَهد عُلیا، همچنان از ماندن او در تهران نگران بود و برای این که شاه، دیگرباره با وی بر سَرِ مِهر نیاید، در کار او مکر و حیله می کرد. سرانجام شاه را بیش از پیش به امیرکبیر بدبین ساختند تا این که ناصرالدین شاه، دستور تبعید او به فینِ کاشان و قتل این امیرِ لایق را صادر کرد.