آیت الله مجتبی حاج آخوند در سال 1308 هجری شمسی (1348 هجری قمری) در بیت علم و فضیلت در کرمانشاه به دنیا آمد. وی از چهارده سالگی وارد حوزه علمیه شهر شد و طی ده سال و نزد استادانی همچون پدرش، شیخ حسن حاج آخوند به فراگیری مقدمات و سطوح پرداخت. سپس به حوزه قم رفت و پس از مدتی در درس خارج حضرات آیات: سید حسین بروجردی، امام خمینی و سیدشهاب الدین مرعشی نجفی و درس تفسیر علامه طباطبایی حاضر شد. آیت الله حاج آخوند در 1345 ه.ش به زادگاهش بازگشت و ضمن تبلیغ دین، به مبارزه بی امان علیه رژیم طاغوت پرداخت. وی در این راستا و هماهنگ با سایر علمای شهر، در این مسیر قدم نهاد و رنج زندان را به جان خرید. حاج آخوند پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دو دوره به نمایندگی مجلس خبرگان رهبری از سوی مردم کرمانشاه و از طرف امام به سرپرستی مدارس علمیه استان برگزیده شد. او برای خدمت به اسلام و مسلمین از هیچ کوششی فروگذار نمی کرد و درِ خانه اش از بام تا شام، به روی مردم باز بود. همچنین از آثار وی، تقریرات درس فقه آیت الله بروجردی و تقریرات درس اصول امام خمینی را می توان نام برد. سرانجام شمع پرفروغ وجودش در شامگاه نیمه مهرماه 1380 ه.ش برابر با نوزدهم رجب 1422 ه.ق در 72 سالگی خاموش شد و پیکر پاکش پس از تشییعی باشکوه در کرمانشاه و قم، در حرم مطهر حضرت معصومه(سلام الله علیها) مدفون گردید.
