ارزش تشکر و سپاسگزاری

امام سجاد(علیه السلام):حق كسى كه به تو نيكى كرده ، اين است كه از او تشكر كنى و نيكيش را به زبان آورى و از وى به خوبى ياد كنى و ميان خود و خداى عزوجل برايش خالصانه دعا كنى[*]
یکی از ابعاد والای اخلاقی و اجتماعی ، تشکر و سپاسگزاری از کسی است که از جانب او لطف و نعمتی به ما رسیده است . امام رضا عليه السلام  می فرماید: هر كس در مقابل خوبى مردم تشكر نكند، از خداى عزّوجلّ تشكر نكرده است.[1]
در مقابل نیکیهایی که از دیگران به ما می رسد، سه حالت می توانیم داشته باشیم: 1ـ مکافات و جبران(که عالی ترین برخورد است) 2ـ شکر و سپاس، با زبان و قلم 3ـ ناسپاسی و قدرنشناسی(که بدترین برخورد است).
از حضرت امام علی(علیه السلام) روایت است که فرمود: بر عهده کسی است که به او انعام و احسانی شده، اینکه به خوبی و به نحو شایسته، بر نعمت دهنده نیکی کند و نعمت و احسان او را جبران نماید. اگر از جبران عملی و «مکافات» ناتوان بود، با ستایشی شایسته و ثنای نیک برخورد کند، اگر از ستایش زبانی هم ناتوان بود، حداقل نعمت را بشناسد و به نعمت دهنده محبت داشته باشد. اگر این را هم ندارد و نتواند، پس شایسته آن نعمت نیست![2]
در روایتی هم از امام باقر(علیه السلام) روایت شده که: هر کس، آن گونه که به او نیکی شده، رفتار کند، مکافات و جبران کرده است و اگر ناتوان باشد، شاکر است و اگر شاکر باشد، بزرگوار است.[3]
امام سجاد(علیه السلام) نیز می فرماید: شکرگزارترین شما نسبت به خدا، کسی است که نسبت به مردم سپاسگزارتر باشد.[4]
امام سجاد(علیه السلام) در «رسالة الحقوق»، در مورد حق کسی که بر شما نیکی کرده و وظیفه ای که در برابر او دارید، چنین فرموده است: حق کسی که صاحب نیکی بر توست، این است که سپاسگزار او باشی و کار نیک او را یاد کنی و خالصانه بین خود و خدایت در حق او دعا کنی و گفتار نیک در باره او داشته باشی، اگر چنین کنی در نهان و آشکار او را سپاس گفته ای و اگر هم روزی قدرت بر جبران داشته باشی، نیکی او را جبران کنی.[5]

پی نوشت:
[*] . امالی(صدوق) ص ۳۷۲.
[1] . عيون الاخبارالرضا ج2، ص24.
[2] .  بحارالانوار، ج68(بیروت)، ص50.
[3] .  همان.
[4] .  میزان الحکمه، ج5، ص153.
[5] .  مکارم الاخلاق، ص422.
----------------------------------------
مطالعه بیشتر در:
تقدیر و سپاس