تولد فرانسوا شاتوبِریان نویسنده، ادیب و محقق شهیر فرانسوی (1768م)

فرانسوا رِنِه شاتو بریان نویسنده معروف فرانسوی در 4 سپتامبر 1768م در شهر سن مالو در فرانسه به دنیا آمد و پس از طی تحصیلات خود وارد ارتش شد. وی طی سال های بعد وارد فعالیت های سیاسی گردید و مدتی با ناپلئون بُناپارت همکاری کرد. اما این ارتباط دیری نپایید و به دلایل سیاسی، با ناپلئون به دشمنی پرداخت. شاتو بریان پس ازآن که سفری به کشورهای یونان، شام، مصر، تونس و اسپانیا انجام داد، بار دیگر به فرانسه بازگشت و به مقام های سفارت و وزارت خارجه دست یافت. با این حال از سال 1830م فعالیت های سیاسی را ترک کرد و باقی عمر را به نویسندگی پرداخت. از مهم ترین آثار ادبی شاتو بریان که در ادبیات فرانسه تاثیر خاص داشته، یکی داستان آتالا و دیگری حکایت رِنِه است که هر دو، مظهر احساسات شخصی اوست و با نگارش این آثار، در شمار مهم ترین نویسندگان فرانسوی زمان خود قرار گرفت. شاتو بریان را مؤسس واقعی مکتب رمانتیک یا مکتب ادبی و داستانی در فرانسه می دانند که بر اساس آن، هنرمند باید بدون هیچ قیدی، به بیان احساسات خود بپردازد. نثر شاتو بریان، زبان فرانسوی را غنی ساخت. شرح سفرهایش اگرچه اقتباساتی از آثار دیگران دارد و تا حدی هم خیالی است، ولی جاندار و مهیج است. آثار او آمیخته از سبک کلاسیک و رمانتیک است و در همه آن ها، لطایف، احساس قوی، ظرافت هنری و دل شکستگی و نومیدی به چشم می خورد. او در پانزده سال آخر عمر کتاب خاطرات پس از مرگ را نگاشت و به یک ناشر داد تا پس از مرگش آن را منتشر سازد ولی ناشر به عهد خود وفا نکرد و آن را قبل از مرگ شاتو بریان منتشر نمود. جلال و روح مسیحیت و شهیدان از دیگر آثار اوست. شاتو بریان به سبب نفوذ فراوانی که در نویسندگان رمانتیک باقی گذاشت، در ادبیات جهانی مقامی شامخ یافت. عواطف، ملال ها و احساس ها که در آثار او به وصف زیبایى های طبیعت می آمیخت، سرمشق نویسندگان بزرگی قرار گرفت و در آنان تاثیر نهاد. گفته می شود مضامین تمام نوشته های وی بیش از سه موضوع نیست؛ اول، طبیعت، که وی آرمش را در آن جستجو می کرد و ستایش گر زیبایى آن بود. دوم، مسیحیت، که مبتنی بر زیبایى شناسی می دانست. در واقع دلبستگی چندانی به تقدس و پارسایى، عقیده و ایمان نداشت و صرفاً دیدگاه هنری نسبت به مذهب ارائه می کرد. سوم، درباره خود، مضمونی که بیش از هر چیز شیفته آن بود. وی در کتاب خاطرات پس از مرگ، گزارش کاملی از زندگی خود را بازگو می کند و البته تصویری از خود ارائه می نماید که مورد پسند دنیاست. به طور کلی نوشته های شاتو بریان، سرشار از لطف و گیرایی است واندیشه های وی گرچه چندان فوق العاده نیست، اما قدرت دید، تخیل، شور و هیجان او در عالی ترین رتبه او قرار دارد. چندان شاتو بریان سرانجام در 4 ژوئیه 1848م در هشتاد سالگی درگذشت.