بنیان گذاری سلسله اشکانیان توسط اَرَشْک در پارْتْ (256 سال قبل از میلاد)

با سقوط سلسله هخامنشی و تأسیس سلسله سلوکیان، یکی از سرکردگان قبایل پارتی در خراسان قدیم به نام اَرَشک، بر فرمان روای سلوکی شورید و پس از شکست دادن وی، در 28 اوت 256 ق.م، پادشاهی اشکانیان را تأسیس کرد. با این حال، جنگ بین دو طرف ادامه داشت تا اینکه ارشک در سال 247ق.م کشته شد و پس از وی، برادرش تیرداد اول به تخت سلطنت نشست، سلسله اشکانیان را به سه دوره تقسیم کرده اند که می توان آن را با عناوین دوره شکل گیری و تثبیت، دوره اعتلا و رقابت با روم و دوره انحطاط و فروپاشی یاد کرده پادشاهان اشکانی در حدود 30 نفر بودند که نزدیک به 470 سال بر ایران باستان حکومت کردند. برخی تاریخ نویسان، سلسله اشکانیان را از بهترین دودمان های حکومت گر دانسته اند که توانست در مقابل دشمنان مقاومت نماید و حتی در سال های آخر حکومت خود توانستند ضمن شکست سنگین رومی ها، در معاهده صلح، شرایط را به نفع ایران قرار دهند. همه پادشاهان اشکانی به عنوان احترام به اشک اول، مؤسس این سلسله، لقب اشک را به ترتیب در عنوان خود قرار می دادند. دوران حکومت اشکانیان نیز سرانجام در سال 224م به سر رسید و با قیام اردشیر بابکان و سرنگونی فرمان روایی اشک ها، دوره پادشاهی سلسله ساسانیان بر ایران آغاز شد.