سیدحسن نصرالله: هیبت آیت‌ الله بهجت (ره) ما را وادار به سکوت می‌کرد + فیلم

سیدحسن نصرالله: هیبت آیت‌ الله بهجت (ره) ما را وادار به سکوت می‌کرد + فیلم

به گزارش خبرگزاری ضیاءالصالحین به نقل از خبرگزاری فارس، سیدحسن نصرالله در گفت و گو با شبکه «اصیل» در مورد چگونگی آشنایی با آیت الله بهجت (ره) و شخصیت و ویژگی این عالم و عارف بزرگ، به ایراد نظرات خود پرداخت.

او در جواب سؤالی در مورد چگونگی دیدار اول گفت: در سفر اول با برادران ایرانی دیدار کردیم و برای پیگیری مسائل منطقه و لبنان و مسائل مقاومت و با مسئولان حزب الله بودیم . در سفر اول خواستیم به قم برویم. در آن سفر اطلاعات ما در مورد قم اندک بود و شنیده بودیم که هنگامی که به قم رفتید با آیت الله بهجت حتما دیدار کنید. در آن مجموعه مسئولان حزب الله، سید موسوی نیز همراه ما بود و من در سنین جوانی بودم.

در آن دیدار با هیبت آیت الله بهجت اشنا شدم و اغلب جلسه، وی ساکت بود و ما نیز نمی توانستیم به وی نگاه کنیم.

در ان دیدار شهید عباس خواستار برخی نصایح شد و آیت الله بهجت نیز گفت که به نماز و صلوات و استغفار بسیار پایبند باشید

این دیدار و شناخت اول بود. در دیدارهای بعدی مان از ایران ملتزم بودیم که به دیدار آیت الله بهجت نیز برویم.

دبیرکل حزب الله لبنان به نکته دیگری نیز اشاره کردند و گفتند: ایشان روزی برای بنده پیغام فرستادند و گفتند از این پس روزی دو بار صبح و عصر هر بار سه بار ذکر «"اللهم اجعلنی فی درعک الحصینة التی تجعل فیها من تشاء» را بگویم. ابتدا تصور کردم که این را به دلیل خطر ترور و مشکل امنیتی فرموده اند اما چند ماه بعد جنگ آغاز شد و اسراییل هرنقطه ای را که فکر میکرد من در آن هستم، بشدت بمباران کرد. آنگاه فهمیدم علت توصیه این ذکر چه بود

سوال: چه جاذبیتی در آیت الله بهجت بود و چه کنز علمی در وی وجود داشت؟

نکات بسیاری در عرفان و سیر و سلوک و مسیر معنوی در وی بود. تمام چیزهایی که غالب لبنانی ها دنبال آن هستند.ارتباط کمی بین علمای لبنانی و ایرانی بود و عمدتا توجهی به این مساله نیز نمی شد.

در آن دوران ما نسبت به شخصیت اما خمینی (ره) علاقه قلبی ویژه ای داشتیم و ما رابطه بین امام با مردم و بالعکس را در چهره امام می دیدم. ما از دور با امام خمینی آشنا و شیفته او شدیم.

سوال: شخصیت آیت الله بهجت را چگونه توصیف می کنید و چه تاثیری در زندگی شما داشت؟

ما کتاب می خواندیم، اما اینکه در محضر شخصی بنشینی که نماد انسان کامل بود و مراحل عرفان را سیر کرده بود و کسی که تمام کلماتی که از وی می شنیدیم اثرات عجیبی داشت و ما می توانستیم از او استفاده کنیم و در شرایط سخت از قدرت کلمات او استفاده کنیم. مسأله دیگری بود

یقین، رجوع به خداوند و توسل با عبارات دلنشین برای ما بسیار تأثیرگذار بود.

سول: تأثیرات آیت الله بهجت در مقاومت و حزب الله چگونه بود؟

تمام مسئولان حزب الله از جوانان و بزرگان از محضر او بهره می بردند. هنگامی که ما به دیدار او می رفتیم و به لبنان باز می گشتیم تجریه معنوی خود را بازگو می کردیم.

برادران ایرانی نیز که از دیدار ایشان سخن می گفتند ما به سخنان آنان اعتماد می کردیم و گوش می کردیم. پس از رحلت امام خمینی نیز ما نسبت به رفتن به قم و دیدار با آیت الله بهجت بسیار حریص بودیم.

سوال: چه نصایحی در دیدار با آیت الله بهجت گفته می شد؟

در دیدارهایی که من بعنوان مسئول حضور داشتم، گزارش اندکی از اوضاع لبنان می دادم و ایشان به خوبی گوش می کردند و توصیه های لازم را می فرمودند و از یقین و توکل به خداوند بسیار سخن می گفتند.

در بقیه دیدارها عمدتا در مورد مسائل شخصی چون دوری از گناه، درس خواندن، تدریس، کتاب خواندن و ... سخن گفته می شد.

در ادامه به لطف اینترنت، ما توانستیم درس های خارج ایشان را نیز دنبال کنیم.

سوال: پس از شهادت پسرتان هادی، آیت الله بهجت پیام تسلیت فرستاد، مضمون این پیام چه بود؟

مضمون پیام دقیقا یادم نیست. اما پس از آن در سفر به قم از وی به خاطر این پیام تشکر کردم.

سؤال: هنگامی که خبر وفات آیت الله بهجت (ره) را شنیدید چه احساسی به شما دست داد؟

همگی بسیار متأثر شدم. از این لحاظ که وی را یک منبع همیشگی برای پاکی روح و فکر می دانستیم. او در سطح روحی و معنوی یک سند زنده بود. ما معتقد بودیم که او نمونه کامل یک عارف است که تواسنته مسیر عرفان و شناخت را بپیماید.

ج: آیا کرامتی از کرامات آیت الله بهجت را مشاهده کردید؟

من دو قصه را یادم است: قصه اول که به نسبت من بسیار مهم بود. پس از وفات امام خمینی، در آن زمان در تشکیلات حزب الله منصبی به نام دبیرکلی حزب الله وجود نداشت، دبیرکلی حزب الله پس از آن به وجود آمد، دبیرکلی عنوان رهبر نیست اما صلاحیت های بالایی دارد.

در آن زمان من در سن پایینی بودیم. اما در جلسه ای بزرگان به این نتیجه رسیدند که من این مسئولیت (دبیرکلی) را بر عهده بگیریم. این مسأله را با من در میان گذاشتند اما من نپذیرفتم و گفتم که من نمی توانم این مسئولیت را بپذیرم نه از لحاظ کفایت و نه اخلاقی و نه ... حائز این مسئولیت نیستم. آن ها به من گفتند که باشد تو فقط مسئولیت را بر عهده بگیر ما کمکت می کنیم. من گفتم محال است که بر عهده بگیرم. پس از مجادلات زیاد گفتم که بنابراین استخاره می گیریم و استخاره بین من و شما تصمیم می گیرد. گفتند باشد. آن ها رفتند قرآن آوردند و در ادامه هیچ کس حاضر نشد در مورد چنین مساله مهمی استخاره بگیرد. در انتها مبنا بر این شد که از آیت الله بهجت طلب استخاره کنیم. یکی از برادران مامور شد که به دیدار ایت الله بهجت (ره) برود و خواستار استخاره شود. او اصلا نمی دانست برای چه و به چه منظوری خواستار استخاره هستیم، به او فقط گفته بودیم که پیش آیت الله بهجت برو و از ایشان طلب استخاره کن. هنگامی که آیت الله بهجت استخاره کرده بودند، به فرستاده ما گفته بودند که به سید بگو به امید کمک کسی این مسئولیت را نپذیرد، کسی تو را کمک نمی کند.

در مورد مسأله بعدی، یکی از برادران اصرار داشت که در دیدار ما با ایت الله بهجت، او نیز حضور داشته باشد، پس از کلی اصرار، به او گفتم که باشد، تو همراه ما بیا اگر اجازه حضور دادند، شما هم وارد شو. او در ان دیدار از ایت الله بهجت خواستار استخاره شد و ایشان نیز بدون اینکه دعای مفصلی بخواند (عادتشان در استخاره همین گونه بود، دو کلمه ای ذکر می گفتند و قرآن را باز می کردند)  قرآن را باز کردند و بعد به این دوستمان گفتند که شما به این سفر نرودی، شما را نمی پذیرند. در همان لحظه رنگ صورت این فرد به ناگاه تغییر کرد و بعد از اینکه از منزل آیت الله بهجت بیرون آمدیم، دیدیم که بی قرار است و راه رفتنش غیر عادی است، گفتیم که مگر چه شده است؟ او گفت که من تصمیم داشتم برای تبلیغ به یک کشور غربی بروم و به مدت یک ماه نزد چند از بستگانم بمانم، اما پیش خودم مردد بودم که  آیا من را می پذیرند که یک ماه نزدشان زندگی کنم یا نه؟ که آیت الله بهجت دقیقا به این مسأله اشاره کردند. او گفت که من به این جور مسائل اعتقادی نداشتم اما امروز به شخصه آن را تجریه کردم.

سؤال: چه نکته ویژه ای در عرفان  آیت الله بهجت وجود داشت که در عرفای دیگر کمتر دیده می شد؟

او دائما ما را به معصومین و پیامبر اکرم (ص) رجوع می داد، نه به فلان فیلسوف یا عارف و ... . او مصداق منبع خالص و اصیل بود. او همچنین بسیار ساده و به دور از پیچیدگی بود و اینگونه نبود که یک چیزی را بگوید و تو تمام عمرت را برای فهمدینش صرف کنی. بسیار ساده سخن می گفت.

سخنی که می گفت همه می فهمیدند، از کشاورز و آهنگر و کارگر و عالم حوزوی .. همه متوجه سخنانش می شدند. او مدرسه سیر و سلوک برای همه مردم بود، نه برای خواص. همه مردم می توانستند از او استفاده کنند.

سؤال: کرامات بسیاری از آیت الله بهجت گفته شده است؛ امام خمینی (ره) می گفتند که ایشان مرگ اختیاری دارند و قائدنا الخامنه ای نیز فرموده اند که ایشان منبع لایزال کرامات هستند، مقام معنوی و کرامات ایشان در چه سطحی بود؟

من ضعیف تر از این هستم که به این سوال جواب بدهم. نمی دانم.

سؤال: امام خمینی کمتر به دیدار کسی می رفتند اما به دیدار آیت الله بهجت (ره) پایبند بودند. امام خامنه ای نیز بسیار به دیدار ایشان می رفتند و مشورت می گرفتند. این روابط را چگونه توصیف می کنید.؟

رابطه مشخص است، اما کیفیت رابطه مشخص نیست. اما معلوم است که امام راحل و امام خامنه ای به آیت الله بهجت ارادت و از او طلب دعا داشتند و به عظمت و مقام روحانیت او بسیار اعتقاد داشتند.

سؤال: چگونه آیت الله بهجت را به عنوان یک عارف به نسبت عارفی که در بین مردم است و عارفی که عزلت پیشه می کند توصیف می کنید؟

این از خصائص ایشان بود که تمام عمرش را صرفا به خود نپرداخت و با مردم در ارتباط بود، با مردم عادی و حوزوی در ارتباط بود.این محبت عظیم و احترام شدید از طرف عامه مردم، حتی کسانی که در عمرشان ایشان را ندیده بودند، نسبت به ایشان وجود داشت و آن ها به ایشان ارادت داشتند. آیت الله بهجت با سن بالایشان از مردم کناره نمی گرفت. این رابطه دو سویه بود و ایشان برای خود مسئولیت بزرگی را در قبال امت قائل بود.

سؤال: به عنوان رهبر مقاومت لبنان، توصیفتان در مورد عرفان چیست؟ و در چه سطحی عرفان در مقاومت حزب الله نمود پیدا کرده است؟

هنگامی که به سالهای تأسیس مقاومت در حزب الله باز می گردیم، اسرائیل به بیروت رسیده بود و جامعه بین المللی همگی اسرائیل را حمایت می کردند و دولت های عربی سکوت کرده بودند و جمهوری اسلامی ایران نیز مشغول حمله صدام بود. وضع لبنان بسیار سخت بود. چه چیزی باعث شد تا مقاومت در برابر قوی ترین ارتش خاورمیانه که از همه سو حمایت می شد پیروز شود؟ تعداد افراد مقاومت بسیار کم بود اما توانستند این قدرت ستمگر را شکست دهند. کسانی که در سنگر مقاومت می جنگیدند از قدرت ایمان و عرفان بهره داشتند و اعتقاد داشتند که از خداوند عز و جل پاداش خواهند گرفت.

آن ها از دنیا چیزی نمی خواستند، دنیا در نظرشان کوچک بود. بسیاری در لبنان این جوانان را دیوانه می خواندند و بعدها در بین این جوانان معروف شد که می گفتند «عشق حسین ما را دیوانه کرده است»

پس از آن که به دیدار امام خمینی رفتیم و از او پرسیدیدم که در این شرایط چه کار کنیم؟ تکلیف ما چیست؟

اما فرمودند شما به تکلیفتان عمل کنید و به خداوند توکل کنید، سوای این که چه اتفاقی می افتد شما به تکلیفتان عمل کنید، خداوند شما را یاری خواهد کرد. این سخن معروف امام خمینی که فرمودند شما مکلف به نتیجه نیستید، شما مکلف به تکلیف هستید.

هنگامی که وصیتنامه  شهدا را می خوانید، مخصوصا شهدای عملیات شهادت طلبانه را؛ آن ها سواد چندانی نداشتد اما وصیت نامه هایشان سرشار از عرفان و معرفت است.

سؤال: کرامات بسیاری از آیت الله بهجت گفته شده است، به طوری که از امام خمینی و امام خامنه ای نیز در مورد این کرامات صحبت شده است. از موت اختیاری و ... به نظر شما بزرگترین کرامت آیت الله بهجت چه بود؟

به نظرم احیای قلب ها بزرگترین کرامت ایشان بود. نفوس انسانی معادلات آن بسیار پیچیده است. در این زمان که شیاطین گوناگون بر انسان سیطره دارند، نفس های مرده، نفس های گم شده، بسیار زیاد شده است؛ اما هنگامی که انسان در محضر آیت الله بهجت می نشست، متأثر می شد و قلبش به صدا در می آمد. در یک دیدار یا دو دیدار، فرد حس می کرد زندگی اش متحول شده است. این کرامت بزرگی است.

سؤال: در مورد رابطه آیت الله بهجت با امام زمان(عج) چیزی می دانید؟

این از مسائل سری است. من هیچ وقت در مورد این از آیت الله بهجت (ره) سوال نکردم. حقیقتا خجالت کشیدم. این یک مساله خصوصی است. بسیاری از عرفا و علما به دیدار امام زمان مشرف شده اند و فکر می کنم آیت الله بهجت کمتر از مقام آن عملا و عرفا نبوده است.

او در برابر بسیاری از این گونه سؤالات در مورد تشرف، سکوت می کرد و جوابی نمی داد و معتقدم (نظر شخصی من است، دلیلی ندارم برای سخنم) که در هر زمان و در هر حال، امام (ع) ایشان را برای دیدار پذیرفته بودند.

سؤال: آیا شما در مورد زمان ظهور از آیت الله بهجت سوال کرده بودید؟

در دیدارهای اول، برادرانمان همه سوال می کردند که آیا فرج امام نزدیک است؟ و ایشان صرفا می گفتند که انشا الله فرج نزدیک است. ایشان هیچ زمانی نگفتند که چه وقت فرج اتفاق می افتد. حتی به طور اجمالی نیز نمی گفتند که مثلا در چه محدوده زمانی اتفاق می افتد.

یک نفری به من گفت که از آیت الله بهجت شنیده است که امام زمان در فلان سال میلادی ظهور خواهند کرد. من رد کردم و گفتم که محال است آیت الله بهجت چنین حرفی زده باشد. سیره علما هیچ زمانی این طور نبوده است که زمانی برای ظهور تعیین کنند. بعدها که به دیدار ایت الله بهجت رفتم. این موضوع و سخن آن بنده خدا را مطرح کردم و دیدم که ایشان بسیار عصبی شدند و قویا چنین سخنی از خودشان را تکذیب کردند. ایشان در آن لحظه مدام استغفرالله می گفتند.

دبیرکل حزب الله لبنان در انتها نسبت به لزوم دایر شدن محافل عرفان ناب در دیگر کشورهای شیعه نشین در منطقه نیز تأکید کردند و خواستار گسترش مدارس و محافل و دروس عرفانی در کشورهای منطقه نیز شدند و نسبت به وجود چنین محافلی در ایران ابراز خشنودی کردند.