رفتن به محتوای اصلی
روتیتر
حاج شیخ جعفر ناصری

عرضه اعمال

تاریخ انتشار:
مروری بر مشکلات اخلاقی انسان و درمان‌های قرآنی آن

روایاتی نقل شده است که اعمال انسان دوشنبه ها و پنجشنبه ها بر امام علیه السلام عرضه می شود.(1)غیر از احاطه شهودی که امام زمان علیه السلام بر همه عالم دارند، از طرف عالم غیب، عصر دوشنبه و پنجشنبه هر هفته، پرونده اعمال همه، خدمت آن حضرت عرضه می شود. صاحب الزمان اینجا معنی می شود که ریز اعمال یعنی حدود شش میلیارد پرونده را در یک لحظه باید نگاه کند؛ همه را هم بداند و همه را نظر بدهد. این یک تفاوت است بین قدرت امام و علم امام با بقیه افراد. این کار دو بار در هفته تکرار می شود و آن حضرت برای خیلی از افراد هم دعا می کنند. ببینید چه اتفاقی می افتد و آن حضرت چه ارتباطی با زمان دارند که تمام این پرونده ها را در یک مدت کوتاهی نگاه کنند و نظر بدهند.
روز پنجشنبه ای بود که خدمت آیت الله کشمیری  قدس سره بودیم و یک حالت غم و غصه ای همه را گرفته بود. یک نفر پرسید: چرا این قدر امروز دل همه ما گرفته  است؟ ایشان فرمودند: به خاطر عرض اعمال است.
اعمال افراد، خوب نیست؛ لذا حضرت متأثر می شوند. این تأثر دوباره به روحیه شیعه، نزدیکان و اطرافیان منعکس می شود. مشکلات فردی و اجتماعی زیاد است.
آنچه که مردم به آن مبتلا می شوند از یک حیث با دست خودشان پایه هایش را گذاشته اند. کفار، مسلّط بر مسلمان ها هستند. خون ریخته می شود. ریختن خون، در عالم غیب، آثار ناراحتی زیادی ایجاد می کند. وقتی خداوند فرمود می خواهم بنی آدم را بیافرینم، ملائکه گفتند:
أَ تَجْعَلُ فیها مَنْ یُفْسِدُ فیها وَ یَسْفِکُ‏ الدِّماءَ وَ نَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِکَ وَ نُقَدِّسُ لَکَ قالَ إِنِّی أَعْلَمُ ما لا تَعْلَمُون؛‏(2)
آیا کسانى را جانشین مى ‏کنى که فساد کنند و خون ها بریزند؛ در حالى که ما تو را تسبیح و تقدیس مى ‏کنیم؟ خداوند فرمود: من چیزى مى ‏دانم که شما نمى ‏دانید.
در همین بن بست های امروزه روزنه هایی به سمت امام زمان علیه السلام هست که ما از آن دور هستیم. راه هایی هست که بعضی ها نصیب پیدا می کنند، بهره می برند، مورد عنایت و نوازش قرار می گیرند؛ اما کدام شیعه هست که آن قدر سختی کشیده باشد که حضرت، خاطر او را بخواهند، نوازشش کنند و به او عنایت کنند. چنین افرادی خیلی نادر هستند. چون غالباً افراط و تفریط های ما نمی گذارد نوبت به نوازش حضرت برسد؛ حتی اگر ما یکی از اولیاء خدا را ببینیم، باید یک فصلی ما را سرزنش کند که چرا چنین اعمالی انجام داده ای؟ چرا غفلت می کنی؟ چرا اهتمام به راه خدا نمی دهی؟ چرا زمان را از دست می دهی؟ ما مستحق این نوع برخوردها هستیم.

زحمت انبیا در عمل
پیغمبر خدا صلی الله علیه وآله وسلم ده سال، شب ها روی پای مبارکشان می ایستادند و قرآن می خواندند.(3) آیه نازل شد که:
طه، ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقى؛(4)
ما قرآن را بر تو نازل نکردیم تا خود را به زحمت بیاندازی.
خداوند این گونه پیامبر را نوازش می کند؛ ولی بعد از ده سال که به خودش صدمه زده و سختی کشیده است.
حضرت شعیب علیه السلام آن قدر از محبت خداوند گریه کرد تا نابینا شد. خداوند چشم هایش را بینا کرد. دوباره گریه کرد تا نابینا شد. دوباره خداوند شفایش داد. مرتبه چهارم وقت نوازشش رسید. خداوند فرمود: شعیب! چرا این قدر گریه می کنی؟ اگر از ترس جهنم است، ما جهنم را بر تو حرام کردیم و اگر از شوق به بهشت است، ما بهشت را بر تو واجب کردیم. گفت: نه؛ گریه من به سبب عشق به تو است. خداوند فرمود: اگر این است، من یکی از انبیاء مرسل به نام موسی را می فرستم که به تو خدمت کند.(5)
———————————————————————————————————————————
(1). یکی از روایات عرض اعمال، روایت شیخ طوسی رحمه الله علیه در کتاب تبیان است که ذیل تفسیر آیه شریفه «وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ» فرموده اند: رُوِیَ فِی الْخَبَرِ- أَنَّ الْأَعْمَالَ‏ تُعْرَضُ‏ عَلَى النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله و سلم فِی کُلِّ إِثْنَیْنِ‏ وَ خَمِیسٍ‏ فَیَعْلَمُهَا وَ کَذَلِکَ تُعْرَضُ عَلَى الْأَئِمَّهِ علیهم السلام‏ فَیَعْرِفُونَهَا وَ هُمُ الْمَعْنِیُّونَ بِقَوْلِهِ‏ وَ الْمُؤْمِنُونَ‏؛ اعمال امت بر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در هر دوشنبه و پنجشنبه عرضه مى‏گردد و نشان داده مى‏شود. پس آنها را خواهد شناخت و همچنین اعمال امت بر امامان هم نشان داده مى‏شود زیرا آنان قائم مقام پیامبرند و مقصود از مؤمنون در آیه شریفه مذکور ائمه (علیهم السلام) هستند. (محاسبه النفس ابن طاوس، ص۱۶)
(2). سوره بقره، آیه ۳۰.
(3). عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (عَلَیْهِ السَّلَامُ) … لَقَدْ قَامَ (صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ) عَشْرَ سِنِینَ عَلَى أَطْرَافِ أَصَابِعِهِ، حَتَّى تَوَرَّمَت قَدَمَاهُ، وَ اصْفَرَّ وَجْهُهُ، یَقُومُ اللَّیْلَ أَجْمَعَ، حَتَّى عُوتِبَ فِی ذَلِکَ، فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: طه* ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقى‏ بَلْ لِتَسْعَدَ بِهِ (البرهان، ج‏۳، ۷۴۸).
(4). سوره طه، آیه ۱ و ۲.
(5). علل الشرائع، ج‏۱، ص۵۷.

منبع : بنیاد هاد

موضوع مقالات

افزودن دیدگاه جدید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • نشانی‌های وب و پست الکتونیکی به صورت خودکار به پیوند‌ها تبدیل می‌شوند.
بازگشت بالا